Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Qupperneq 33

33
prestur Páll og prestur Geir Bachmaun haft
brau&askipti á Miklaholti og Hjarbarholti.
Skarbsþíngin veitt prófasti Lárusi M. Sigmund-
arsyni Johnsen frá Holti í Önundarfir&i.
9. LÆKNAR.
Prá læknaskipun í Vestfir&íngafjórbúngi ver&ur ei
annab skýrt um þetta 5 ára tímabil, en á&ur er gjört í
Gesti. Vestfir&ir eru jafnör&ugir yfirfer&ar og þeir bafa
verib, og enginn hæg&arleikur fyrir einn, e&a mest tvo, aö
vera um þá eins og óöinshani hvervetna, þar sem sjúkhalt »
er; enda má meö sanni segja, aö allur þorri manna vestra
deyi svo úr heimi þessum, afe læknar þessir hjúkri þeim
næsta lítt. I. P. Weywadt, ein blessub sendíngin frá
Ðönum, kom út á Isafirbi áriö 1848, og kvaddi aptur
1852 þegjandi og harmlaust af annara álfu. j>á var nú
heraöslæknirinn í syöra umdæminu E. Lind skipa&ur yfir
allan fjóröúnginn, og feröafeist hann noröur um Isaíjarb-
arsýslu vorib 1853, optar hefir hann og komib inn í
umdæmib, einkum í Barbastrandarsýslu, enda er hann ötull
og ólatur til ferÖalags. þá sáu Danir ennþá aumir á
oss 1853; því þá vaktist upp og sendist út híngab á
ísafjörb mabur sá, — danskur, eins og sjálfsagt var, — er
nefndi sig Clausen, og kvabst vera skipabur læknir norbur-
umdæmisins.1 þaö mátti nú segja, ab ei var skorib
uppá nöglurnar á Dönurn, þá þeir sendu oss þenna mann,
því svo er hann líkamamikill, ab fáir landar vorir munu
vera jafnmiklir vexti.
10. ALMENNÁR STOFNANIR.
þær ætlum ver ennnú vera hinar sömu og taldar
eru í 4. ári Gests (bls. 25—27). Möllersku lestrarfelögin
’) Hvergi vitum ver til, aÖ embættisveitíng hans sé ennþá
auglýst, eius og vandi er til.