Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Side 59

59
gripir fengu göf) snöp,
gnægfe og líka sinnishægf),
nú er naufia fr<5;
bændur græfcis búa hind,
blífca eptir svita tífc
sitja senn í rú ;
brúfcir öll sín brekug júö
blunda láta um stund,
og kvefca dillildú;
[irjúta vistir, þjúfc nýt,
þernur líka og börn,
mutrifc skreifc’st í skú;
liúskinn ekki hefir fisk
handa milli nfc grand,
smátt í smjörifc hjú;
jirælar segja þúngt böl,
ef Jiannig gángi sæbann,
og jiykir ináltífc mjú;
grifckur laungum gjöra slark,
geysa jiær mefc slúgmeis
og halda liofrú;
kvarta’ eg ekki’ um kvein stirt,
kvefifc þvíngar mjög nef,
mun þafc maklegt þú.
Húsabærinn Heynes,
hann er haldinn sæmda rann,
heyrfci’ enginn eg hlú;
áfcur vissi öld prúfc,
afc eg sat og enn kvafc
inn vifc öskustú,
horffci eg á llallvarfc,
heldur kátur sat vifc eld,
og sinn í baukinn bjú;
eina gaf mer ei baun,
ekki hæli eg þeim rekk,
sem pontu í pokann drú,