Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Side 63

63
skerpir vel sýn,
svefnbdt er fín,
sorg hugarins dvín;
sannprdfab hef eg þetta.
þah var fyrrum á Hvalsnesi, sem var koníingsjörft,
ah ýmist bjuggu þar bændur efcur þá prestar. Hvalsnes-
sóknum er Kirkjuvogur skipabnr í Höfnum, og áttu báÖar
Njarbvíkur og Narfakot kirkjusókn ab Vogi, er optast
kallast Kirkjuvogur, þar til meistari þórbur biskup þorláks-
son setti kirkju í Innri-Njar&vík. Torfl Erlendsson,er áöur er
getib, Magniissonar og þórdísar Hinreks dóttur Gerkens,
var nú lurafesdórnari í Gullbríngusýslu, en síban sýslumab-
ur í Arnesþíngi; var hann í mikilli vináttu vife þá kon-
úngsmennina á Bessastöbum, og hafbi af þeim mikil Kn;
bjó hann nú á Stafnesi, og lek þafe orfe á, afe hann
meö öbrum stórbokkum í Hvalsnessþíngum hefbi ei látií)
presta sína mjög dátt; átti því Rrynjúlfur biskup örbugt
meb ab fá þángafe presta, því fáir vildu þángafe fara, cba
dvelja þar lángvistum, nær þeir gátu fengib umskipti.
En nú bar svo vife, ab þar var prestlaust. Er þa& vissast
frá ab segja, ab Arni Gíslason á Hólmi hafi mælt fram
meb Hallgrími afe fá þar prestskap, því frá Ytra-Hólmi
er alsagt aí) hann færi í Skálholt; má og vera, aö ein-
hverjir bændur á Suburnesjum styddi ab því, og er þess
gettó, ab Hallgrímur hafi þá vabiÖ yfir Botnsheibi í mikilli
ófærö, meb eina sjóvetlínga á höndum, og ab bóndi nokkur
bafi séb fyrir hyski hans á meban hann var á burtu, en
líkast til, ab sá væri subur á Nesjum, en Hallgrímur farib
fyrst afe finna Arna afe ráfei hans. Er ei getife um ferö
hans fyr en hann kom í Skálholt, mjög fátæklega búinn,
fann hann þar einhverja heimamenn og kvafest vilja finna
biskup. Hlógu sumir afe því og spurfeu: hvafe „húski“
sá mundi vilja biskupinum? sögfeu þó biskupi til hans,
afe fátækur mafeur af Nesjum sunnan væri þar kominn, og
vildi tala vife hann, og hafi hann svarafe: „Fari hann