Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Side 108

108
slagbrandur fyrir sannnytsarnlegum og þörfum fram-
kvæmdum, eg meina þaft, þegar safn aufesins er gjört aÖ
afealstarfi lífsins, hinsvegar segi eg: „taktu fegins hendi
móti au&num sem annari blessun frá Ðrottni, þegar hann
kemur til þín um leib réttvísinnar og heppninnar, eha
dugnafearins, efoa framsýninnar, eba sparneytninnar o. s. frv.,
og vendu þig á og æf&u þig í þeirri list: a& breyta hin-
um forgengilegu álnum í óforgengilega muni. Bú þú
fyrir himininn, meban þú hokrar í heiminum, annars er
hætt vib, aö þú fáir ekki á sí&an bólstab í Paradís.
þeirra til a'b manna þau í öllnm störfum, sem þeim eru nauíi-
synleg aí) nema bæbi á Uendur og túngu, getir þú þaí) ekki
heima hjá þér, kom þú þeim þá fyrir í góSan samastab; láttu
ekki heimilis áhugann hamla þér frá þvf, enn sfi&ur auþsafniþ, og
þessa sízt umhyggju fyrir því ab skilja krökkunum eptir nokkrar
reitur. Verþur ekki mönnun og mentun metin á móti peníngum ;
en mönnunar- og mentunarleysiþ er niíiurdrep þjó&annna.
Höf.