Gangleri - 01.01.1870, Blaðsíða 19

19
1293 var grasleysi rnikið.
1294 gengu jarðskjálftar, svo að jörö sprakk í sunriur; jrá
fjell Ifangá úr farvcg sínum og margir bæir liröp-
uðu, cn stöðubrunnar allir voru í 8 dægur hvít-
ir scm mjólk.
1300 var cldur uppi í Ileklufjalli, cr olli hungursneyð og
manndauða, einkuni á Norðurlandi; þá voru líka
ísalög íyrir norðan, cn sandfall fyrir sunnan.
Seinni partur 13. aldar er að sjá, að hafi vcrið
landi voru mjög þungbær ; en þó er á 14. öld, oglítið
citt fram á hina 15., talin flest cghörðust neyðar ár.
1308 voru landskjálftar miklir á Suðurlandi; fjellu þar
þá 18 bæir.
1 309 gekk drepsótt f Norðurlandi.
1310 var manndauði af bólusótt í Skálholtsstypti.
1311 landskjálfti mikill, er felldi yfir 50 bæi, og ösku-
fall mikið víða um land; ená Austfjörðum myrk-
ur af því svo rnikið, að hvorki sá til vegar á sjó
nje landi.
1312 óþurka sumar hið mesta; var þá eigi í manna
minnum svo lítil heybjörg sem það sumar.
1313 snjóavetur hinn mesti, og frost svo milcið, að
fætur frusu undan íullfeitum sauðum. I’á varð
skepnufellir svo mikill, einkum á hrossum, að marg-
ir urðu öreigar, cr gott bú áttu áður. Þetta var
kallaður 3hrossafellis-vetur“; sótt fór þá líka uin
landið með ýmsum liáttum.
1314 fjekk hallærið hvað mest yfirhönd; mannfallið varð
geysi mikið, svo að til dæmis til Stranda kirkju
fyrir vestan voru flutt 300 lík; fyrir norðan land
var Iiaffs.
2*