Gangleri - 01.01.1870, Blaðsíða 25

25
1591 hófst nautadauði, hunáa og refa, og })að mjög
skyndilega; þetta er sagt hafi komið af einuin
enskum hundi.
1592 gekk blóðsótt mjög mannskæð.
1594 fellivetur mikill um allt Norðurland, svo að skepn-
ur fóru að falla strax um jól.
1595 var hinn sami nautadauði og 1591, en afbragðs-
góður vetur.
1596 var snjóavetur inikill.
1597 var ehlur uppi í Heklu; kom þá öskufall víða og
það allt norður í Bárðardal. í Mýrdal var askan
í skóvarp. í öllum þeim svcitum sem askan varð
mest, varð næstu inissiri hart fyrir skepnur.
Næst 14. öldinni er að sjá að harðindi hafi verið
mest og tíðust á hinni 17., og byrjuðu þau strax
með henni.
(Framh. síðar).
LÍTIÐ EITT UM
SAMBAND NÁTTÚBUKRAPTANNA.
I*egar náttúruvísindin á hinuin síðustu öldum fóru
að lifna við, og taka þeiin framíörum, sem síðan hafa
farið vaxandi ár frá ári, og mönnum fór að skiljast, að
þau í raun rjettri væru undirstaða allra verklegra í-
þrótta, þá urðu og ýmsir til þess, að ætlast til heldur
mikils af þeim. Þeir hugsuðu að þeir gætu með kunn-
áttu sinni jafnast við náttúruna sjálfa, eða allt að því,
og vörðu því opt æfi sinni til að smíða vjclar í manns
eða dýrs líki, senr gætu komizt sem næst fyrirmynd-
inni. Eiun af þessum mönnum hjet Vaucanson, og var