Gangleri - 01.01.1870, Blaðsíða 22

22
og um haustið skriðuföll ; var eldur uppi í Fleklu
er eyðilagði marga bæi; það ár gekk landfarsótt
á mönnum, en drepsótt á skepnum.
1391 kom landskjálfti mikill; fjellu þá 14 bæir í Grfrns-
nesi og Flóa ; jörð rifnaði víða í sundur og vötn
komu upp.
1394 voru harðindi og bjargarskortur mikill um alltland;
grasvöxtur lítill og fellir nokkur. ^
A 15. öld finnst nú heldur fátt ritað eptir forfeðnr
vora um tíðarfar; en það finnst aptur skráð, að tvær
hinar mannskæðustu sóttir, er nokkru sinni hafa gcngið
yfir land vort, hafi geysað yfir á öld þessari; en það
var svaríidauði 1402 — 4, og bólusótt 1495.
1402 Iiófst mikil bráðasótt á íslandi, er kallaðist „svarti-
dauði£!; það er sagt að veiki þessi hafi komið úr
klæði einu, er ílutt var í land af útlendu skipi ; sótt
þessi var svo mannskæð, að opt vildi til, að þótt
12—15 manns færðu lík til grafar, komu eigi
nema 4—5 heim aptur.
1403 hjelt sóttin áfrain; var því þetta ár kallað „manu-
dauða ár“.
1404 hjelt sóttin enn áfram, og var sá vctur kallaður
„manndauðavetur hinn síðaii“; gekk sóttin þá mest
um Norðuiland ; þá voru suinstaðar á landi hjer
gjöreyddar sveitir. Plága þessi er sagt að eytt
hafi tveiin þriðjungum landsmanna; en fyrir hana
muni hjer hafa vcrið flest fólk á landi, er uokk-
urn tíma hafi verið, eða full 120,000 tólfræð.
1406 kom snjóavetur mikill, svo eigi höíðu mcnn slík-
an munað ; fjcllu þá hross og sauðfje cinkum á
Suðurlandi; lifði þá vart eptir ^ hluti af kvikjc;