Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1909, Qupperneq 61

63
5625. «/io
5626. 17/10
5627. 17/10
5628. 17/10
5629. *»/10
5630. 21/ /10
5631. 21/ /10
5632. 21/io
5633. 21/io
5634. 2,/l0
5635. 29/io
5636. »/io
Rúmfjöl útskorin með ýmsu skrauti, myndum og letri,
á henni er staka þessi: FIALAZ (= R) | TETZID |
FUZDU | LIOTT | FINST | EI | UANDE | A | ÞUI j
NEIZN | UÆZDAZ | SETZED | UEZDE | ZOTT |
U0RDUZ | LANDA | UEZNDE | OSS | [HZEINN ?]. Enn-
fremur ANNO 1759 og upphafsstafirnir EGrS, og SKDA(?)
F (c. á fjölina?). Komin frá Stóra-Dal í Húnavatns-
sýslu.
Skauttreyja úr svörtu klæði með grænum útsaum á borða
og uppslögum, saumað af Guðrúnu dóttur Páls prests
Jónssonar skálda, þá er nýi skautbúningurinn tókst upp.
Prjónastokkur með upphafsstöfunum A Þ I) (= Anna
Þorkelsdóttir).
Erlendur Magnússon gullsmiður, Reykjavík: Istað úr
járni, fornt, frernur lítið; jarðfundið.
Rúnasteinn forn í tveim hlutum, með áletruninni »[Hér
hviler] (V)igdís Árna dótter. Gud fride liennar sál. Er
hennar ártíð tveim nóttum firer M(a)[ríumessu?]« Sbr.
ennfremur Aarb. f. nord. Oldth. 1882, bls. 120—21. —
Frá Munka-Þverá.
Járnbroddur með fal, virðist búinn til úr spjótsoddi.
Járnnagli stór með ró á hvorum tveggja enda.
Hamarshaus lítill, með skalla og munna.
Brýnisbútur lítill.
Leifar af beinkambi með koparnöglum.
Allir þessir síðast töldu gripir eru fundnir í jörðu í
rústum eyðibýlisins Austasta-Reyðarvatns í októbermán-
uði 1908.
Mælikvarði úr »mahogny« með máli á báðum hliðum,
lengd 298,5 mm. Virðist vera eins konar % alin (þó ekki
dönsk alin né Hamborgaralin) eða helmingur álnar, sem
heil væri 22% þuml. að dönsku máli. Skift báðumegin
í tvo jafna parta (kvartil); á annari hliðinni skiftist hver
partur (kvartil) í 5 jafna hluti (þuml.), en á hinni í 6,
og síðan er þessum hlutum skift aftur í smábil (línur),
annarsvegar í 2X5, hins vegar í 2X2X2. öll skifting
er með litlum látúnsnöglum. Sbr. 1051. — Átt hefir
fyrrum apótekarasveinn nokkur í Nesi, Halldór að nafni*
Tannstöngull úr silfri og eyrnaskefill úr silfri, er komu
upp úr kirkjugarðinum í Saurbæ í Kjalarnesi haustið
1908; leifar af bandi, er þeir höfðu verið dregnir á,