Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1961, Blaðsíða 8
12
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
þegar það var orðið að tóftum, sem lengi höfðu staðið opnar, fyllzt
meira og minna af moldarfoki og sjálfsagt verið uppgrónar (3. mynd).
Fannst okkur eklíi ósennilega áætlað, að 50 ár hefðu liðið frá því að
húsið var yfirgefið og þar til hvíta lagið féll, en þetta er þó vita-
skuld ágizkun. Þarna hefði hvort heldur sem er getað liðið eitthvað
styttri eða lengri tími, en alla vega sá tími, sem moldarfoklagið milli
gólfs og vikurlags þurfti til að myndast.
Þessi niðurstaða, sem í fljótu bragði virtist blasa við í fjóstóft-
inni, staðfestist ákjósanlega við rannsókn bæjarins. Var þar hið
4. mynd. ÞverskurSur úr skála um eldstœ'öi, séS vestur eftir. Eftir mælingu
Siguröar Þórarinssonar 19W. — Section through tlie haliwith the layer of
soil on the floor nnder the white pumice from Hekla 1104 A. D.; lugher
the pumice from Hekla 1300, 1693 and 1766 respectivelij.
bezta tækifæri til að athuga afstöðu öskulaga, og tók Sigurður Þór-
arinsson þátt í rannsókn skálans.2) í skálanum var svo háttað, að
frá gólfi og upp á yfirborð voru 1,7 m (4. mynd). Neðst var moldar-
lag, sem ekki var nema 10 sm í miðju húsi, en þykkara til hliðanna,
nokkuð hnútótt, en í heild var það mjúklega íhvolft, og í þessari skál
eða grunnu hvilft var svo hvíta vikurlagið, um 70 sm þykkt og næsta
óblandað öðrum efnum. Samskeyti moldarlags og vikurs virðast
2) Þetta var sumarið 1949; þá ókum við á jeppa upp að rústunum, einkum
til að geta leitað skjóls í lionum í rigningarhryðjum. Þetta sinn voru teknar
kvikmyndir við rannsóknina og sjást þær í kvikmynd Ósvalds Knudsens um
Þjórsárdal.