Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1984, Qupperneq 34

38
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
6. mynd. Þriðja lillaga Kirkerups. Framhlið og þverskurður. Þjóðskjalasafn Islands.
kirkjur. Anthon teiknaði fyrst Vestmannaeyjakirkju sem timburhús, en
Thodal fékk henni breytt í steinkirkju með nákvæmlega sömu rökum
og hér um ræðir. Hann þekkti til íslenskra staðhátta og vissi að í röku
loftslagi landsins þyrfti að endurnýja timburkirkju á uþb. 25 ára fresti.
Vestmannaeyjakirkja hafði verið endurbyggð árin 1722 og 1748 og árið
1771 var hún enn að hruni komin. Þá var hún loksins endurbyggð úr
grágrýti og þannig stendur hún enn á okkar dögum (þó hún hafi síðar
verið afbökuð).
f lok athugasemda sinna fer nefndin þess á leit við rentukammerið að
það annist framgang málsins. Nefndin álítur konungsúrskurðinn frá 15.
apríl 1785 nógu afgerandi til þess að framkvæmdir geti hafist, en í
honum kveðst konungur munu grciða þann hluta kostnaðar við bygg-
ingu dómkirkjunnar sem kirkjusjóðirnir hrökkvi ekki til.
Þessu áliti nefndarinnar voru rentukammersmenn ekki sammála. Þeir
vildu leggja málið undir úrskurð konungs, - að hann samþykkti áætl-
unina og að æðsta yfirvaldið skæri úr því hvort byggt skyldi úr steini
eða timbri. Rentukammerið fékk konungsverslunina til að áætla
kostnað af flutningi byggingarefnisins til íslands. Verslunarfélagið taldi
byggingarefnið vera um 120 lestir en þar sem þá þegar hafði verið sent