Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Qupperneq 45

45
leyti til að kaupa kristniboðsskip það, er hann lengi
hafði haft i huga og er hann fékk það, fór hann
með það til Najatea og þólti mönnum þar svo vænt
um þetta, að Taumatóa konúngur reit aðalfélaginu
í Lundúnum innilegt þakkarávarp fyrir það. Á heim-
ieiðitini hafði Vilhjálmur víða komið við á Herveyeyun-
um og á einni þeirra, er heitir Aitútaki, skilið eptir tvo
innlenda kennimenn, af hverjum einkum annar, að nafni
Papejha, varð ötull og árvakur verkamaður í Drottins
þjónustu. Iíonúngurinn þar á eyunni hafði komið út á
skip til hans, og þegar Yilhjálmur sagði honum, hvernig
farið hefði á hinum eyunnm, spurði hann, hvernig goð-
unum liði á Najatea og varð hissa þegar hann heyrði,
að þau hefðu verið brend, en að einn sannur Guð væri
dýrkaður í þeirra stað. Konúngur tók kennimönnum
vel og lét gleði sína í Ijósi með því að núa neflnu fast
saman við nefln á þeim; en mesta gleði höfðu eyar-
skeggjar af Jóni syni Vilhjálms, cr var 4 vetra og vildu
endilega núa nefjum saman við hann. Konúngur
beiddi Vilhjálm um að lofa sér að lialda þessu fagra
hvita barni og lofaði að fara vel með það og gjöra það
að konúngi eptir sig. En þegar þeir urðu heldur nær-
göngulir, varð móðir sveinsins hrædd, svo hún þreif
hann og bar hann aptur í lyptíngu.
Litlu síðar komu þau boð til Vilhjálms frá Papejha,
að ef hann vildi koma þángað, ætlaði lýðurinn að brenna
skurðgoð sín og trúa á hinn einasta sanna Guð. Vil-
hjálmur ásetti sér því að takast kristuiboðsferð á hendur
til allra Ilerveyeyanna; fór hann að heiman um miðsumar
1823 og tók með sér sex innlenda vígða kennimenn og
skildi þá hér og þar eptir á eyunum. Fyrst kom hann
við á eyunni Ailutaki og hafði Papejha orðið mjög mik-