Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.06.1879, Blaðsíða 3

5i
kenning hans hafi tekið æðri og andlegri stefnu. Páll
hafi verið þaullærður farisei ; hann gangi gegn stefnu
farisea með miklu andríki og krapti, en afl hans sje
þarífólgið, að hann sje svo gagnkunnugur því, er hann
hefjist gegn. fað megi hvervetna lesa milli línanna,
hvernig hann miði jafnvel orðaskipun og samtenging
hugsananna við þessa eða hina rabbínska skýringu
lögmálsins, er hann hafi viljað brjóta á bak aptur.
f>etta samband milli höfunda nýja testamentisins og
bókfrœði Gyðinga á fyrstu öld eptir Krist hafi vakað
óljóslega fyrir ýmsum enna lærðustu kristinna manna
á hebresk fræði, en þeim hafi láðst eptir að gjöra hið
óljósa hugboð að lýsandi leiðtoga um hinar flóknu göt-
ur þessa sambands. — £>etta sýnir, í stuttu máli, hvert
háskólinn hjer er að beina stefnu sinni í nýtestament-
islegri skýringarfræði. fjóðverjar gefa henni dagvax-
andi athygli, og meðal þeirra fær hún mildð lof.
Ein af hinum mörgu athugasemdum Lowes leiðir
rök að því, að til hafi verið Guðspjall á fyrstu öld
eptir Krist, er tilgreindur Gyðing-kristinn maður hafi
vitnað í svo sem heilaga ritningu, er hefði sama gildi
og sömu þýðingu, sem lögmálið sjálft. f>etta leiðir
Lowe af orðum, er lesa má í ritgjörð þeirri í Babýloníu
Talmud, er Shabbath heitir og hljóða þannig: —-„Imma
Shalom (= Salome) hjet kona rabbi Eliezers (ben Hyr-
canus); hún var systir Rabban Gamaliels (hins yngra).
raegna ö]lu, er lögin lil skildu. A Krists dögum voru farisear og
farisear, eins og á vorum dögum eru prestar og prestar. Móti skyn-
samlegu lögmálshaldi mælti Kristur aldrei orð. En á móti mennt-
unarlausum reigingsskap og snápslegum sjerþótta og miskunarlausri
ómannúð hóf hann hvella rödd. þýðingin: hræsnari, sem sumir
kristnir menn leggja i orðið, er runnin frá refsiræðum þeim, sem
Kristi eru eignaðar i Guðspjöllunum, og beint var að sumum farise-
anna, en alls ekki öllum, og sízt gegn lögmálshlýðninni, sem var
grundvallarregla þeirra.
4!