Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.06.1879, Blaðsíða 86

'34
lín; er hann kunnur hjer á landi af bókum þeim, sem
hann hefir samið, og er ágrip af æfi hans prentað í „Nýj-
um Fjelagsritum“ 7. ári. 3. Arngrímur; hann
fór utan ungur og var þar æ síðan, fjekk hann meist-
ara nafnbót og varð skólameistari í Hnakkaskógi á Lág-
landi, en dó í Kaupmannahöfn 1704. Jón konferents-
ráð Eiríksson segir, að eptir hungurdauðann hjer á landi
1701 hafi mag. Arngrímur ritað bækling „Consilium
de Islandia in optimum statum constituenda“, er geymd-
ur sje í safni Árna Magnússonar, en að það hafi farizt
fyrir að prenta ritgjörð þessa, vegna þess að nefnd var
send hingað 1702 og mag. Arngrímur dó fám árum
síðar. Hinn frægi sagnaritari þormóður Torfason harm-
ar í brjefi til Dr. Sperlings mjög lát Arngríms, og tel-
ur hann, síra Pál Björnsson og Brynjólf biskup Sveins-
son lærðasta íslendinga á þeim tímum. 4. Guðrún; hún
giptist síra Árna J'orvarðssyni á J>ingvöllum, en dó úr
bólunni 1707. 5. barn þeirra dó ungt.
Síra forkeli er svo lýst, að hann var vel í vexti
og í öllu vel farinn. Hann var hæglátur og spakur
maður mjög í lund. Hann var lærður vel einkum í
náttúrufræði og læknisfræði og þótti heppinn læknir.
Hann var hneigður til ofdrykkju, og var einkum hin
síðustu ár sín opt ölvaður og mælti þá ekki orð. Var
hann fyrir þá sök af mörgum minna metinn en hann
átti skilið sökum lærdóms og mannkosta. Hann tók
við Garðastað 18. Desember 1658, en andaðist 5. Des-
ember 1677. Sonur hans Jón biskup Vídalin gjörði
eptir hann grafletur, er litað var á trjespjald og er
þannig :