Óðinn - 01.01.1921, Blaðsíða 91

ÓÐINN
91
Fylgi pjer heill
og hamingja
á peim, senFeftir eru.
Porsteinn Gíslason.
VIII.
Olliciis in variis — annos natús
Sexaginta, semper laetus
Sis et aura bona fretus!
Aniieus consangvineus [Páll Sveinsson|.
IX.
Naar uten graa haar
du bærer sexti aar,
du ogsaa nok med os kan hamle
op, naar vi blir gamle.
Helga, Gotfred.
Sl
Þorsteinn Guðmundsson
yfirfiskimalsmaður.
Hann andaðist 21. mars 1920 hjer i Reykjavík,
úr hjartaslagi, 72 ára gamall, fæddur 7. júní 1847
á Brunnastöðum á Vatnsleysuströnd. Foreldrar
hans voru' Guðmundur Guðmundsson bóndi þar
(d. 1876) og Ragnheiður Rorsteinsdótlir (d. 1866)
stúdents í Laxárnesi í Kjós. Voru þeir Bjarni
rektor og Guðmundur bræðrasynir. En bræður
Þorsteins fiskimalsmanns voru þeir Björn Guð-
mundsson kaupmaður, sem dáinn er fyrir nokkrum
árum hjer í Reykjavik, og Hafliði Guðmundsson
kaupmaður á Siglufirði, sem líka er fyrir nokkru
dáinn, en syslir hans Jórunn Guðmundsdótlir
saumakona, sem dáin er hjer í Reykjavík fyrir
nokkrum árum. Guðmundur faðir þeirra fluttist
hingað til Reykjavíkur þegar Porsleinn var á 4.
ári og átli Þorsteinn bjer heima alla æfi síðan.
Var frá unglingsaldri og lengi fram eftir í þjónustu
Smithsverslunar og gegndi þar utanbúðarstörfum,
en síðan gegndi hann sama starfa við verslun
H. Tb. Thomsens fram til 1904, en þá var hann
af landsstjórninni skipaður yfirfiskimatsmaður.
Var sú staða þá nýslofnuð og hann fyrsti maður-
inn, sem falið var starfið. Ferðaðist hann þá til
Spánar og ítaliu til þess að kynna sjer saltfisks-
markaðinn þar. Er það allra kunnugra mál, að
hann hafi staðið mjög vel i stöðu sinni og að
honum sje það mikið að þakka, hve fiskverkun
liefur batnað hjer á síðari árum og íslenskur
fiskur því fengið miklu betra álit erlendis en áður
var. Má því segja, að hann hafi verið landinu
einn hinn þarfasti maður.
Hann kvæntist 30. nóv. 1877 Kristínu Gests-
Porsteinn Guðmundsson.
dóttur frá Hliði á Álftanesi, sem enn er á lífi ásamt
þremur börnum þeirra, en þau eru: Guðmundur
hjeraðslæknir i Borgarfirði eystra, Sigurður verslun-
armaður hjer í bænum og Ragnheiður, gift Þorkeli
Blandon lögfræðingi. Þriðji sonur þeirra, Ragnar,
dó 1911.
Þorsteinn var stór maður vexti og svipmikill,
dugnaðarmaður mesli, slillur og prúðmannlegur í
framkomu, og báru allir traust til hans, sem
kyntust honurn. Hann var sæmdur heiðursmerki
dannebrogsmanna.
■é