Óðinn - 01.01.1921, Blaðsíða 9

óðinn
9
Dansinn í Hrnna.
Sorgarleikur í V þáttum
úr íslenskum þjóðsögum.
Eftir Indriða Einarsson.
Persónur:
Slefán biskup í Skálholti.
Friður systurdóttir hans.
Sira Porgeir i Hruna.
Una móðir hans.
Lárenz bróðir síra Porgeirs.
Gottskálk í Berghyl.
Ogantan.
Niculás djákni.
Solveig bróðurdóttir hans.
Trislan maður Björns Guðnasonar.
Illaðgerður.
Munkur aílátssali.
Serapiel.
Sjónir, vofur, smala-búsreiðar fólk og kirkjufólk.
Fer fram 1518 í Ilruna og nágrenninu.
I. I5ATTUR.
L á r e n z.
Hann deildi við
hann Stefán biskup. Seint á sumri dó hann.
T r i s t a n.
Par brast hún sterka stoðin frelsis vors
og lýðrjeltis alls.
L á r e n z.
Nei, kirkjan krafðisl þess,
sem hún álti.
T r i s t a n.
Sýnist pjer að góss
hvers lifandi manns sje lögleg kirkjueign?
L á r e n z.
Þær jarðir voru illa fengið fje.
T ris t a n.
En biskupinn átti engan eyri þar,
og kirkjan miklu síður af þeim auð.
Bræðratungu galt hann mjer að gjöf
eflir sig látinn fyrir dygga fylgd.
Bá jörð jeg samt mun selja, og bera fjeð
i sjóði við beltið, bjóða djarfa fylgd.
Jeg kýs mjer fyrir lierra hraustan mann,
sem lætur báða biskupana í sekk,
og drekkir þeim í keldu. Kirkju skal
bann svifta ræntum, illa fengnum auð.
Á Brúarhlöðum við Hvítá. Skógur og tjöld til hlið-
anna. Heiðskírt loft og haustkvöld.
Tristan og Lárenz vopnaðir, hinn fyrri með sverð og
brynþvara, hinn síðari með sverð.
T r i s t a n.
Mjer leiðisl biðin. Fjandinn lefur fólkið,
sem ætti að koma, þolinmæðin þín
er mesta furðn.
L á r e n z.
Jeg á von á vin.
T r i s t a n.
Pví ekki viiiu?
L á r e n z.
Pú mátt segja svo.
T r i s t a n.
Við þurfum allir kvenmenn, kappar mest,
er sverði og brynju búa sig i styr;
þeir hafa vígt sig vopna grimmum leik.
Björn Guðnason í Ögri sagði svo:
að sinir menn ei mættu koma í för
með eiginkonu hangandi um háls;
í róslu og vígum vörn sú yrði sjök.
En lausakaup öll leyfö,
L á r e n z.
Kirkjan er heilög, Tristan!
T ris t a n.
Ileimskan sú!
að hundruð presta sjeu helgur skríll,
og þúsund kirkjur, kapellur og bænhús
alt heilög vje. Á Kölska er kirkjan bj’gð.
Til þess að fæða og fylla prestalýð,
þcir ræna bæði lífs og liðna menn
með lognum kæruin. Kirkjan er nú orðin
ræningjabæli sett i miðja sveit.
L á r e n z
(hristir liöfiidið).
Pú hefur sagt: á Kölska er kirkjan bygð;
oft hefur koslað bannfæring og bál
sú villutrú!
T ris t a n.
Sjá! væru ei djöílar til,
þá nægðu tíu tylftir klerkalýðs,
og liundrað kirkjur svona lijer um bil.
L á r e n z.
Pú lastar heilög mál. — Við hættum tali.
T r i s t a n.
Styttu þá vörðinn, segðu sögukorn!