Óðinn - 01.01.1921, Blaðsíða 21

ÓÐINN
21
En fyndum við einn ungan, og ef hann væri knár
maður fyrir niönnum, við myndum eiga hann prjár.
K ó r.
— Sá kynni að leggja í lundinn út með jómfrúr. —
Síra Þorgeir.
Rökkur var í runninura rjelt scm hjcr cr nú,
jeg bað þeirra allra þriggja, og það gerir þú.
Ein þá gaf mjer kossinn, og önnur gaf mjcr trú,
þriðja bauð mjcr faðminn, þýðust var hún sú.
K ó r.
— Jeg ljek mjer út í lundi við þá jórafrú. —
(Dansinn liæltir, suniir kyssa slúlkuna, scm þeir hafa dansað við).
Síra Þorgeir.
Pú sjcrð hvað aðrir gjöra, gef mjer koss. —
Já, það er skylt.
S o 1 v c i g.
Sú skylda er uppfylt nú.
Er’ ckki sungin önnur fegri Ijóð
við samkomur og dans?
S í r a Þo r g e i r.
Mjcr sýnist nú
að kvæðið sæmi eftir plágu og pest.
T r i s t n n
(við IUaðgerði).
Mig langar út í lundinn með þjer, jómfrú.
Illaðgerður.
Jeg fer ei spor, nema fleiri geri eins.
(Fólkið fcr að tínast, karl og kona saman, sitt parið i nverja átlina.
Tristan og Illaðgerður saman, siðast cru Solveig og sira Forgeir ein cftir).
Síra Porgeir.
Við göngum, Solveig.
S o 1 v c i g.
Nei, það gjöri jcg ci.
Síra Porgeir.
Hver orsök cr til þess?
S o 1 v c i g.
Nei, ckki cin
raeð vcðsell mannorð fyrir mána ljós,
þú gelur ekki gefið rnjer það aftur —•
þú sem ert prestur.
Síra Porgcir.
Á jeg helst að hælla
við prestsskap svo við getum gengið ein?
S o 1 v c i g.
Ilver stúlka cr spegill, ef þú andar nær,
þá fellur móða á glerið fagur skært,
Móðunni verður sami að svifta burt,
cr hcnni olli. Pað er þjer um megn
sem prestur ert og getur ekki gifst.
Síra Porgeir.
Nú, sjerðu ei, við sitjum hjerna ein,
og móðan sækir meira á glerið hjer
cn annarstaðar? Alstaðar er fólk
nema cinmitt hjer; við göngum upp á hæð,
og stöndum þar sem vörður.
S o 1 v e i g.
Viltu það?
þá gcng jcg með þjer, ckki samt of langt.
(Pau leiðasl út).
O g a u t a n
(silur eflir á steini og skcllililær).
II. PÁTTUR.
Jarðhús í Berghjd. Breiðar dyr á afturveggnum nokk-
uð fyrir ofan gólf. Peim er lokað með moldarlitum
ltlera, sern er rent frá og fyrir opið. Steintröppur ganga
upp að útganginum. Pegar hlerinn er dreginn frá, sjest
úti skógivaxið landslag með smáfossum. Inni er stein-
borð á hlóðum með ritföngum, byttu og fjaðrapenna.
Koluljós er yflr borðinu. Par er þrífótur úr kopar með
skál ofan á. Úti við vegginn, á móti borðinu, sjest á
cndann á allmörgum járnkofíortum. Steinílet. Sæti tveir
trjekubbar.
Ógaulan. Gollskálk.
Ó g a u t a n.
Pú selur dýrt!
Gottskálk.
Nei, eins og vinur vini.
Ó g a u t a n.
Tvö þúsund dalir gulls er geypiverð,
þó Bræðratunga sje hin besta jörð
og áhöfn fylgi. Englendingar kalla
hvcrn gulldal pund. En þarftu þclta fje?
G o 11 s k á 1 k.
Jcg þarfnast mikils, því jeg flý á burt
úr landi, og helst með nesti og nýja skó.
Jeg vil ei þurfa að svelta á flóttaför,
cnn síður bctla.
Ó g a u t a n.
Ofríkið cr ilt,
og landílótti cr Ieiður gömlum þul;
þig vantar far og biður búinn bjer
til næsta liausts. Pú skýtst þá út i skip.
Pann tírna getur biskup okkar brent