Óðinn - 01.01.1921, Blaðsíða 68

68
ÓÐINN
Bjarni Jónsson frá Yogfi.
»Óðinn« flytur að þessu sinni mynd af Bjarna
Jónssyni frá Vogi. Raunar mun vart sá íslendingur
vera, er ekki þekki nafn hans og fleslir þeir, er
um landsmál hugsa, hera mynd af honum í huga
sínum, sem mun þó
vera gagnólík eftir
þvi sem litið er á
stjórnmálastarfsemi
hans og framkomu
í opinberum málum.
Á honum skella stór-
: sjóir stjórnmála- :
biimsins frekar en
á flestum öðrum, en
Bjarni er bardaga-
maður, gerir oft at-
lögu og hvetur þá
samherja sína að
láta Gamminn rása
og geisa. Hann er í
raun og veru i eðli
sínu víkingur löngu
liðinna alda, siglandi
glæstum flota með
drekahöfuð í stafni.
En yfir aldanna höf
tengist víkingseðli
hans nútímanum;
bókmentafjársjóðir
tslendinga og ná-
grannaþjóðanna og
einkum þó Þjóð-
verja eru aðalstoð-
irnar i þessari brú.
í ætt við Egil og
önnur fornskáld vor
hefði hann ef til vill
orðið víða frægur
of síðir fyrir drápur og bardagakvæði, ef hann
hefði eingöngu alist upp við forníslenskar bók-
mentir og venjur. En menning hans hefði þá orðið
einhliða fyrir vorn hugsunarhátt. Menningar-
hugsjón vor hlýtur að vera sú að tengja hið besta
úr þjóðlegum fræðum vorum og erlendum saman,
enda hefur hugsunarháttur þjóðarinnrr mótast
allmjög á síðari árum fyrir erlend áhrif. Eðlisfar
Bjarna hefur bent honum aftur í tímann og auk
klassiskra fræða (lalínu og grísku) hefur honum

Bjarni Jónsson frá Vogi.
einkum verið ljúft að fást við söguleg efni ger-
manskra þjóða og má þakka þessari hneigð hans
þýðingar þær, er hann hefur gert á ritum þeirra
Gustav Freytags og Conr. Ferd. Meyers, en norræn
samkend hans og andlegur skyldleiki olli því, að
hann sneri ritum Árna Garborgs á íslensku. Er
það allra manna mál, að þær þýðingar sjeu prýði-
legar, þótt mjög
vandasamt hafi ver-
ið, og mundi þýðing
: hans á »Faust« :
Goethes varla hafa
tekist eins vel, ef
Garborgs þýðingarn-
ar hefðu ei farið á
undan.
»F a u s t« -þýðing
Bjarna ber vott um
: alhliða menning :
hans, sjálfstraust og
snilli; alhliða menn-
ing þá að velja ein-
initt það rilið úr
heimsbókmentun-
um, er lýsi öllum
sveiflum mannlegra
tilfinninga frá him-
inhárri hlökkun til
dýpstu örvæntingar,
»Fausl«, er talinn
er að standa ofar
öllum öðrum skáld-
: ritum heimshók- :
: mentanna; sjálfs- :
traust hans að þora
að leggja út í slíkl
stórvirki og snilli
hans að leysa verkið
eins vel af hendi og
honum hefur tekist.
Ætla mælti að
»Faust«-þýðingin væri best á þeim köflum, er
kenna má mestan andlegs skyldleika milli frum-
skáldsins og þýðandans og mun svo og vera, en
prýðilega eru og ýmsir þeir kaflar þýddir, er ætla
mætti, að þýðandinn rjeði síst við.
Bjarna er óvenju Ijett um rím og leikur hann
sjer að bragbúningum og orðum; er þó mjög erfitt
að ná öllum blæbrigðum í bragarhætti þeim, er
Goethe notar (Knittelverz). Nefni jeg t. d. söng
andanna (bls. 78), er mjög erfitt er að þýða: