Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Blaðsíða 58

62
Henni var sjálfri nokkuð kunn aðferðin við jarðeplarækt-
ina. Einnig voru talsverðar skýringar um hana í dagbókum
föður míns, því í þær hafði hann skrifað nákvæmlega um
þau störf sín, og sjerstaklega þó um árangur af ýmislegri
tilbreytni við þau.
En svo leið eitt árið af öðru, að þrátt fyrir áeggjanir
hennar var ekki í neitt ráðist. Ekki var þó skortur á vinnu-
krapti á þeim dögum. Aptur hefur útsæði víst ekki verið
auðfengið. Var einu sinni gjörð tilraun að fá það af Akur-
eyri og heppnaðist ekki, ónýttist allt í flutningnum. Gömlu
garðholurnar, er áður er áminnst, og fyrir löngu voru af-
ræktar, virtust líka benda á allt annað en glæsilega framtíð
í þessu efni.
Vorið 1878 var loks gjörð fyrsta tilraunin með sáningu.
Það var með svo litlum tifkostnaði og í svo smáum stíl,
að ætla má að eigi þyki trúlegt. Að eins 40 jarðepli mjög
smá voru það vor sett niður í horn á annari girðingunni,
og allvel að því skýlt. Um haustið fengust af þessu 25 pd.
Jarðeplin voru jöfn og stór, eitt hið allra þyngsta vigtaði
18 lóð.
Þetta gal tilefni til þess, að fast ákveðið var að byrja á
framkvæmdum. Utsæði var fengið af Akureyri, og íburður
tíuttur að. Næsta vor 1879 var byggður og undirbúinn
garður og sett niður í hann 400 jarðepli. Eigi er mjer Ijóst,
hvað það hefur verið að mælingu. Stærð garðsins var rúmir
80 rj faðm. Um haustið var uppskeran að eins 2 tunnur. —
1880 var annar garður byggður nokkru minni; á að giska
50 [ ] faðm. Úr báðum görðunum var uppskeran það haust
5'/2 tunna.
Á næstu 6 árum fóru bændur á bæjunum í kring að brjóta
landið og byggja garða með leyfi ábúandans á Reykjum, er
var þó fr'emur tregur að veita það leyfi, enda ekki samið
um neitt eptirgjald. Þá var einnig farið að aka að til muna
íburði og vinna hann í garðana. Aðal vcrkfæri við þessi störf
voru ljelegir járnrekuspaðar og klárur, og þótti opt seinlegt
og erfitt að mylja með þeim sauðatað og grasrótarhnausa
svo vel væri.