Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Blaðsíða 68

72
hversstaðar úr honum, þar sem vel hefar sprottið. Ann-
ars er liægt að nota vanalega holtainold, sje hún mulin
vel í sundur og blönduð gömlum áburði eða sem betra
er, tilbúnum áburðarefnum. I vermireit, sem er 2 ál. breiður
og 4 ál. langur er hæfilegt að bera:
1 pd. Superfosfat
lU pd. Chilesaltpjetur
'/4 pd. Kali 37%
Sje moldin blaut er henni mokað í smá kamba. Gluggar
eru settir yfir kassann og vermireiturinn látinn bíða þannig
í 2 — 3 daga. Hitinn er pá orðinn jafn í öllum vermireitnum.
Gluggarnir purfa að vera þannig gjörðir, að hitunin verði
sem best í vermireitnum. Engar þverslár mega vera í þeim
og grindurnar svo mjóar, sem hægt er, en tiltölulega þykkri.
Pegar moldin er orðin hæfilega þur og hitinn jafn í vermi-
reitnum, má fara að sá í hann. Gluggarnir eru teknir af.
Moldin er mulin vel í sundur, yfirborð hennar jafnað,
næstum lárétt eða með litlum halla mót suðri; kassanum
Iypt svo að tveir þuml. sjeu frá efri kassabrúninni niður
að moldinni, þegar búið er að jafna hana. Kassinn á að
vera settur þannig niður, að gluggarnir hallist lítið eitt
mót suðri, og verður þá nokkuð hærra frá gluggunum
niður að moldinni að norðanverðu í kassanum, en að
sunnan. Þegar búið er að jafna moldina er fræinu sáð,
á þann hátt, að því er dreift úr hendinni svo jafnt sem
hægt er út yfir vermireitinn og svo þjett að eigi verði
meir en xh — 1 þuml. á milli fræanna. Þá er tekin fín
mold og stráð jafnt yfir, svo að fræin aðeins hyljist. Að
þessu búnu er gætt að vökva vermireitinn og síðan eru
gluggarnir lagðir yfir hann.
Við hirðingu á vermireitum þarf að athuga:
1. Að vökva þegar þörf gerist. Einkum þarf að hafa ná-
kvæmar gætur á því, að vermireiturinn verði eigi of
þur, þegar fræið er að koma upp, og parf þá helst
að vökva hann á hverjum degi. Þegar ungjurtin er
komin upp og búin að festa rætur, er nóg að vökva
tvisvar í viku, en þá meira í einu.