Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Blaðsíða 37

41
Jarðeplin voru sett niður 21k. Þau voru sett í raðir með
i al. millibili, en í röðunum voru 12 þuml. á milli þeirra.
Upp var tekið 15/9.
Eptir uppskeru þeirri, sem fjekkst af hverrju afbrigði, hef-
ur uppskeran á vallardagsláttu verið reiknuð, og er hún sýnd
í fyrsta dálki á eptirfarandi skýrslu. Þá hefur verið rannsak-
að, hve mikið af þurefni og sterkju er í hverju jarðeplaaf-
brigði. Það er eigi nóg að fá mik!a uppskeru að vöxtunum
til, ef f hana vantar þau næringarefni, sem hafa mesta þýð-
ingu. Jarðeplaafbrigðunuiu hefur verið raðað eptir því, hve
mikið af sterkju er í uppskerunni af vallardagsláttu, þannig
að þau atbrigði, sem mest er í, eru talin fyrst; þau sem
minnst er í síðast. Annars er hægt að sjá af 2.— 5. dálki í
skýrslunni, hve mörg °/o af þurefni og sterkju hefur reynst að
vera í hverju afbrigði; eptir þeirri °/o tölu er svo reiknað
út, hve mikið af þurefni og sterkju er í uppskerunni af
dagsláttu. Sterkjan er töluvert mismunandi (en eptir því fer
næringargildi jarðeplanna). Mest var hún í Capellu eða i4,5°/o
en minnst reyndist hún að vera í íslenzkum jarðeplum af
Akureyri, eða 8,5 °/o. I sjötta dálki skýrslunnar er sýnd upp-
skera í hlutfalfi við útsæðið. Þá sjest meðalþyngd jarðeplanna
og þyngd hinna stærstu af hverju afbrigði og að síðustu hve
mikið af jarðeplunum hefur reynst skemmt við upptökuna.
Það var einnig reynt að komast að raun um hvert af af-
brigðunum væri mest bráðþroska, og voru jarðeplin í þeim
tilgangi athuguð nákvæmlega 15/s og af hverju afbrigði teknar
upp 2 plöntur. Eptir þessum athugunum eru hjer talin 6 af-
brigði sem virtust að vera mest bráðþroska.
Þau voru:
Harbinger,
Prof. Mærker,
Early Sunrise,
Leksands,
Ella,
Malsnæs.
A næsta sumri verða gjörðar tilraunir með öll hin sömu
afbrigði, og verður þá fróðlegt að vita hvert árangurinn