Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Síða 68

72
hversstaðar úr honum, þar sem vel hefur sprottið. Ann-
ars er hægt að nota vanalega holtainold, sje hún mulin
vel í sundur og blönduð gömlum áburði eða sem betra
er, tilbúnum áburðarefnum. í vermireit, sem er 2 ál. breiður
og 4 ál. langur er hæfilegt að bera:
1 pd. Superfosfat
'/4 pd. Chilesaltpjetur
pd. Kali 37 °/o
Sje moldin blaut er henni mokað í smá kamba. Gluggar
eru settir yfir kassann og vermireiturinn látinn bíða þannig
í 2 — 3 daga. Hitinn er pá orðinn jafn í öllurn vermireitnum.
Gluggarnir þurfa að vera þannig gjörðir, að hitnnin verði
sem best í vermireitnum. Engar þverslár mega vera í þeim
og grindurnar svo mjóar, sem hægt er, en tiltölulega þykkri.
Pegar moldin er orðin hæfilega þur og hitinn jafn í vernii-
reitnum, má fara að sá í hann. Gluggarnir eru teknir af.
Moldin er mulin vel í sundur, yfirborð hennar jafnað,
næstum lárétt eða með litlum halla mót suðri; kassanum
lypt svo að tveir þuml. sjeu frá efri kassabrúninni niður
að moldinni, þegar búið er að jafna hana. Kassinn á að
vera settur þannig niður, að gluggarnir hallist lítið eitt
mót suðri, og verður þá nokkuð hærra frá gluggunum
niður að moldinni að norðanverðu í kassanum, en að
sunnan. Þegar búið er að jafna moldina er fræinu sáð,
á þann hátt, að því er dreift úr hendinni svo jafnt sem
hægt er út yfir vermireitinn og svo þjett að eigi verði
meir en '/2 — 1 þuml. á milli fræanna. Þá er tekin fín
mold og stráð jafnt yfir, svo að fræin aðeins hyljist. Að
þessu búnu er gætt að vökva vermireitinn og síðan eru
gluggarnir lagðir yfir hann.
Við hirðingu á vermireitum þarf að athuga:
1. Að vökva þegar þörf gerist. Einkum þarf að hafa ná-
kvæmar gætur á því, að vermireiturinn verði eigi of
þur, þegar fræið er að koma upp, og þarf þá helst
að vökva hann á hverjum degi. Þegar ungjurtin er
komin upp og búin að festa rætur, er nóg að vökva
tvisvar í viku, en þá meira í einu.