Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Qupperneq 24

i6o
(12) 13. Spanga freyju golnis spanga freyju golnis grá
grá gjörði alda rjúka.
gjörði rjúka alda
Dranga eyju fluttu frá (j 5) 16. Freyju spanga golnis
frændur búka kalda. o-rá
(13) 14. Kalda búka frændur
frá
fluttu Dranga eyju
alda rjúka gjörði grá
golnis spanga freyju.
gjörði alda rjúka
eyju Dranga fluttu frá
frændur kalda búka.
17. Spanga freyju golnis
grá
(14) 15. Dranga eyjufrændur
frá
fluttu kalda búka
gjörði alda rjúka
Dranga eyju fluttu frá
frændur kalda búka.
Og má þó enn færa nokkuð til. Vísan „Haki Kraki
—hoddum broddum11 hefir verið nefnd í bókum erlendra
höfunda, sem dæmi upp á smekkleysur og orðaleik,
en eg hefi sýnt að þetta á sér einnig stað hjá öðrum
þjóðum ; þar að auki er hún—og kann ske ekkert í
Háttatali—eins vandlega niður sett eins og sléttubönd-
in, svo að í þessum „orða-leik“ getur þó verið nokk-
urs konar list.
fað „leyfi“, sem fornskáldin lang optast tóku
sér, er það, að þeir settu aðalhendingar þar sem skot-
hent átti að vera1. jpetta „leyfi“ tekur Snorri fram
SE 124. AM 1,610: „friðja leyfi er þat, at hafa aðal-
hendingar f fyrsta eða þriðja vísu-orði“. í rauninni get
1) Um þetta hefir Dr. Konráð Gíslason ritað ágætlega í
nlndbydelsesskrift etc. til Erindring om Kirkens Reformation.
—»Om helrim i förste og tredje linie af regelmcessigt .drótt-
kvætt’ og (hrynhenda’«. — Kbhvn. 1877. Hann lýkur ritinu
þannig: »Ikke des mindre gás der stadig ud fra, at slige
verslinier nödvendig má have halvrim*. þessi orð sýna, að
K. G. álítur breytingar og getgátur óþarfar í þessu efni —
nema eitthvað sé verulega rangt.