Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Qupperneq 48

184
J3i. ,kjopta‘-,kjapta‘.
155. J>ó að stæði ,rett‘, eða .setta', þá mundi samt
é (je) gera aðalhendingu við e.
164, ,hválfa‘-,hvolfa‘.
199. ,gjölnar‘-,gjolnar‘. (en hví þá eigi ,molnu‘?).
224, 272. ,gerðum‘-,gjörðum‘; ,gerðu‘-,gjörðu‘.
233, 282. ,sjár-,sjór‘-,sær‘.
236. ,ræfr‘-,ráf‘.
278. ,gegnum‘-,gögnum‘.
283, 292. ,gerv‘-,gjörv‘-; sbr. 326.
301, 313: ,hánum‘-,hónum‘.
309, 365. ,már‘-,mór‘.
338. ,gengu‘-,gingu‘.
358. ,heggjo‘-,hyggju‘ (?).
374. ,fægi-rjóðr‘—,fægi-ruðr‘.
375. ,værir‘-,verir‘; ,mæra‘-,möra‘.
379. 385- ,skjold‘-,skjald‘-.
Auðséð er á sumum vísu-orðum, að samhendur eru
hafðar af ásettu ráði, t. a. m. í 437, 438, 439, 440, án
þess þar af þó verði slrstakur háttur, eins og hjá
Snorra (46), og hefir hann (eins og Rögnvaldr og
Hallr) einmitt myndað þannig ,háttu‘ úr leyfum, eða
einhverju frábrigðilegu í kveðandinni. Samhendur eru
1 17. 30, 38, 76, (83), 102, (105), 126, (192), (203), (220),
226, (295), 329, (369).
í hrynhendum vísum koma aðalhendingar í stað
skothendinga sjaldnar fyrir, en hrynhendar vísur eru
og miklu færri en rétt dróttkvæðar vísur. Hin elzta
hrynhenda er eptir Arnór, því vísa sú í Njálu cap. 30,
sem eignuð er Gunnari, er alls eigi eptir hann, heldur
miklu fremur eptir þormóð Ólafsson prest; það er
enginn heiðinn blær á visunni; orðin ,í öðrum löndum',
,lífs til enda' eru eigi fornleg, og öll vísan eigi nógu
rekin; þessa hina sömu hneigingu frá kenningunum
og fyrirboða hins seinni kveðskapar má og sjá hjá