Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1903, Blaðsíða 41

Eimreiðin - 01.01.1903, Blaðsíða 41
sér undan ok þrífr Kol ok kastar hánum á völlinn, svá at hann liggr í óviti. í’órgcirr Starkaðarson laust hest Gunnars, svá at út hljóp augat. Gunnarr laust Þórgeir með stafnum — fellr Þórgeirr í úvit. En Gunnarr gengr til hests síns ok mælti við Kolskegg: »Högg þú hestinn — ekki skal hann lifa við örkuml.« Kolskeggr hjó höfuð af hestinum. í’á komst á fætr Þórgeirr ok tók vápn sín ok vildi at Gunnari. En þat varð stöðvat, og varð þrong mikil. Skarphéðinn mælti: »Leiðiz mér þóf þetta — ok er miklu drengiligra, at menn vegiz með vápnum.« Skarphéðinn kvað vísu: Hér verðr þröng á þingi, þóf gengur langt ór hófi; síð mun sætt með þjóðum sett, leiðiz mér þetta. Rakkligra er rekkum ijóða sverð í blóði; víst tem ek gráð hinn geysta gjarna ylgjar barni. Gunnarr var kyrr, svá at hánum hélt einn maðr, ok mælti ekki orð, þat er áfátt væri. Njáll mælti, at þeir skyldi sættaz ok setja grið. Þór- geirr kvaðz hvártki vildu selja grið né taka — kvaðz heldr vilja Gunnar dauðan fyrir höggit. Kolskeggr mælti: sFastara hefir Gunn- arr staðit, en hann hafi fallit fyrir orðum einum — ok mun enn svá.« Nú riðu menn af hestaþingi — hverr til síns heima. REYKDÆLA (k. 23): En er þau búaz heim at fara, þá gaf Glúmr Bjarna frænda sínum hest rauðan sex vetra gamlan, ok kveðz mundu fá hánum annan hest , ef nökkurir væri hvassari en sjá. Ok nú fara þau heim frá heimboðinu, ok setr Bjarni þegar hestinn til heys, ok var allvel varðveittr. Ok um sumarit eptir var hánum mikil for- vitni, hvé bítaz vildi hestrinn. Ræddi hann um, at hann vill etja við hest, er átti í’órkell Geirason ór Skörðum, ok var ákveðit, at þeir skulu etja at miðju sumri hestunum á Mánahjalla, En þeir feðgar áttu grán hest, föxóttan, ok seldu mönnum jafnan hross undan til slátrs, en áttu ekki skap til at etja hestinum. Svá er sagt, at saman koma hestarnir einhverju sinni, þeir Þórmóðs ok Bjarna, ok bituz svá, at í blóði var hvárrtveggja. Húskarl Bjarna kemr nú á fund hans, ok segir hánum frá, er hann hafði sét báða hestana albitna, ok kvað hvárn- tveggja vera hestinn alrauðan. Ok þá sendi Bjarni orð Þórkatli, at eigi myndi þeir etja hestunum, segir ok, hvat til bar, at hans hestr var nú ekki ötufærr. Þat ætlaði Bjarni, at Eyjólfr myndi hafa att hestunum ok Þórmóðr, faðir hans, ok því myndi þeir þann veg vera, at af manna völdum myndi orðit hafa, ok því bauð hann þeim at at átta vikum sumars. En Þórmóðr bað Eyjólf son sinn fyrir ráða, hvárt etja skal eðr eigi; en hann vill etja láta. Nú váru hestarnir fram leiddir, ok váru góð vígin, þar til er gengnar váru ellifu lotur. Þá tekr hestr Eyjólfs undir kinnarkjálka á hesti Bjarna, ok hélt þar lengi, þar til at Bjarni fór til, ok laust hestinn af takinu. En Eyjólfr sneriz nú við ok laust hestinn, ok hraut stafrinn hart af hestinum, ok kom á öxl Bjarna, ok nú váru þegar skilðir hestarnir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.