Eimreiðin - 01.01.1903, Blaðsíða 57

57
»Nú getur þú verið rólegur, prestur minn og hjartans bróðir,«
segir hann. Æ, Kristján kapteinn, fölir sátu prestarnir í vagnin-
um, en presturinn í glugganum virðist þessa björtu sumarnótt vera
óendanlega miklu fölari. Æ, Kristján kapteinn!
Presturinn hóf upp handlegginti og miðaði kreptum hnefanum
á hið klunnalega, heimska andlit jötunsins, en stilti sig þó. Hann
skelti glugganum afturi staðnæmdist á miðju gólfi og skók hnef-
ann mót himni-
Hann, sem eldtunga andans hafði logað yfir, hann, sem hafði
fengið að kunngjöra dýrð Drottins, hanti stóð nú þarna, og fanst
Guð hafa haft sig að ginningarfífli.
Hlaut ekki biskupinn að halda, að Kristján kapteinn hefði verið
sendur af prestinum! Hlaut hann ekki að halda, að hann hefði
hræsnað og logið allan daginn? Nú hlaut hann að gjöra alvöru
úr að rannsaka embættisfærslu hans. Nú hlaut hann að verða
sviftur hempunni.
Næsta morgun var presturinn horfinn. Hann hafði ekki viljað
bíða og verja mál sitt. Guð hefði haft hann að ginningarfífli.
Guð vildi ekki hjálpa honum. Hann vissi, að honum mundi verða
vikið frá. Guð vildi hafa það svo. Hann gæti þá eins farið strax.
Petta skeði um 1820, í afskektri sókn í vesturhluta Vermalands.
Pað var fyrsta óhamingjan, sem mætti Gústaf Berling, en það
var ekki sú síðasta.
Pví þeim folunum fellur lífdö þungt, sem hvorki þola spora
né svipu. Við hvern sársauka, sem þeir finna til, tryllast þeir og
þjóta yfir vegleysur og gínandi gjár. Undir eins og vegurinn
verður grýttur og færðin slæm, hafa þeir engin önnur ráð en að
velta vagninum og þjóta af stað í ráðleysu.
II. BEININGAMAÐURINN.
Kuldadag einn í desembermánuði kom beiningamaður nokkur
labbandi upp Brúbæjarhæðirnar. Hann var klæddur í gauðrifna
garma og skórnir hans voru svo slitnir, að kaldur snjórinn nam
fætur hans.
Löfven heitir langt og mjótt vatn í Vermalandi; sumstaðar
er það aðeins örmjótt, því breið nes ganga út í það báðum megin.
Til norðurs nær það alla leið upp að Finnskógunum og til suðurs
niður að Væni. Margar sóknir liggja meðfram vatninu, en Brúar-