Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1903, Side 37

Eimreiðin - 01.05.1903, Side 37
Galdurinn er sá, að það ætti að byrja á að kenna mönnum að þekkja nóturnar sem tónlengdartákn, áður en þeir læra nöfn þeirra og þýðingu sem tónhæðarmerkja, það ætti að byrja á taktinum, slífinu í söngnum«, af því hann er að miklum mun auð- veldari og auðlærðari en tónbilin. þegar menn eru búnir að læra hann, bóklega og verklega, að minsta kosti einfaldar takttegundir, þá má byrja á hinu. Pað er engan veginn nóg, þó að menn viti, að hálfnótunni á að halda helmingi lengur en fjórðungsnótunni o. s. frv.; þeir verða að geta sungið hana þannig. Pað lærist mönnum bezt með því, að þeir slái sjálfir taktinn, um leið og þeir lesa samstöfuna »la« undir taktliðunum t. d. J J J la, la, la, J J la, la, j ! • • • • la, la, la, la, J ö la, )a s. frv. Seinna má setja orð undir og lesa þau eða syngja við o. s. frv. alkunn lög t. d. J J J I l Ó Ó 1 i j j | J i é • é é ó 4 Hlíð-in mín fríð - a hjall-a með-ur Jgræn- a Menn læra þá að syngja eftir nótum, en þær gefa þeim enn sem komið er aðeins til kynna, hvernig takt lagsins er, en ekki hvernig hlutfallið er á milli tónanna innbyrðis með tilliti til tónhæðarinnar. I’egar menn eru orðnir leiknir í þessu, þá má, eins og áður er á minst, fara að kenna þeim að þekkja og hafa gagn af hinum eiginleik nótnanna, að þær tákna mismunandi tónhæð eða tónbil, auk þess sem þær tákna mismunandi sönghraða. Dæmi: Um fyrstu nótuna vitum vér það, að hún er dregin helmingi lengur en hinar hvor um sig. Nú fáum vér að vita það um hana frekar, að hún er kölluð c og er dýpri en hin- ar báðar. Um þær vitum vér það, að þær jafngilda báðar til samans þeirrí fyrstu. Nú setjum vér það á oss í viðbót, að önn- ur nótan heitir e og er sungin hærra en sú fyrsta; sú þriðja heitir g og er sungin hæst. En til þess að hafa full not af þeim, þarf meira en þetta. Vér þurfum að vita nákvæmlega, hve miklu hærri önnur á að vera en sú fyrsta og þriðja heldur en önnur; vér þurfum að vita tónhæðarhlutföllin og geta gert réttan mun á tónbilunum með vorum eigin hljóðum. Pá og þá fyrst hefir söngmaðurinn full not af nótnakunnáttu sinni, þá fyrst kann hann málið svo, að hann getur bjargað sér upp á eigin spýtur. Til þess þarf auðvitað talsverða æfingu og ástundun, því »enginn verður óbarinn biskup«, en fyr en menn læra það til gagns í

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.