Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1903, Síða 39

Eimreiðin - 01.05.1903, Síða 39
að veita mönnum tilsögn í þessu atriði, svo að nokkur mynd'sé á. ?að er svo að sjá, sem menn haldi það alment, að ef menn kunni að spila á hljóðfæri, þá sé þar með sannað, að þeir geti kent söng; en þetta er bláber misskilningur, sprottinn af vanþekk- ingu á því, hvað söngkensla er.. Pað sýnist þó liggja í augum uppi, að það er sitt hvað að kenna mönnum að nota raddfærin vel og réttilega, styrkja hljóðin, bæta þau og temja og hitt að kenna mönnum að bera sig til við hljóðfæri með höndum og fót- um. í*ó að menn geti spilað »kóralbókina hans Jónasar« spjald- anna á milli og klöngrast fram úr nokkrum kvæðalögum, þá má vel vera, að þeir beri ekki skyn; á söngkenslu í eiginlegurri skiln- ingi (tónmyndun) fremur en kötturinn á sjöstjörnuna, því; hljóð og hljóðfæri eru sitt hvað. Söngkennarinn verður að kunna að syngja sjálfur, til þess að hann geti kent öðrum það. Pað er engin leið hjá því að komast. Pað væri undarlegt, ef söngurinn værí svo frábrugðinn öllum öðrum greinum, að menn gætu kent hann öðr- um, þó að þeir kynnu ekkert í honum sjálfir. Nú er svo ástíatt á íslandi, að þar hefir enginn maður lært neitt verulegt í söng nema einn prestur, svo að mér sé kunnugt um. Parf því engum blöðum um það að fletta, hvernig kenslan muni vera í skólunum, að því er hinn hljóðlega (vokala) hluta hennar snertir. í Svíþjóð verður hver sá, sem vill komast að söngkenslu í skólum, að taka próf við »Konunglega sönglistaskól- ann«. Og það er ekkert smáræði, sem heimtað er þar. Hver kennari verður að kunna á fiðlu, »violoncel« og eitt blásturhljóð- færi, er hann kýs sjálfur, orgel og fortepíanó. Par að auki lærir hann söng og svo mikið í tónfræði, að hann geti raddsétt lög fyrir fjórar raddir, gaflalaust1. Pað virðist því ekki farið frain á óhæfilega mikið, þó að kennarar heima yrðu að kunna almenna söngfræði, að spila á eitt hljóðfæri (t. d. harmóníum) og þektu meginreglur eiginlegrar sönglistar. Minna má það ekki vera. Pað er ófært, að menn séu að böglast við þetta lengur upp á gamla mátann, hafandi enga hugmynd um byrjunaratriðin í þess- um efnum, hvað þá meira. Enginn skilji orð mín svo, að ég segi þau núverandi kennurum til ófrægðar, því ég er sannfærður um, að þeir hafa flestir gert og gera eins og þeir hafa bezt vit á; en þar sem þeir hljóta að vera jafnfávísir nemendunum eða fram 1 Vigg° Sanne; Om Sangundervisning i Almueskolen, bls. 13.

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.