Eimreiðin - 01.09.1905, Qupperneq 75

235
hún aðallega lýsing á þeim torfærum, sem hann og félagar hans áttu við að stríða
við mælingarnar á Skeiðarársandi og Öræfajökli sumarið 1904. Ritgerðinni fylgir
og ágætur uppdráttur af þessu svæði með litum. Það er einkennilegt við þessa rit-
gerð — gagnstætt því, sem maður á annars að venjast í dönskum ritum —, að í
henni er hvert einasta íslenzkt nafn (bæði manna og staða) rétt stafsett, og er það
góð bending um, hve samvizkusamlega hér er frá öllu gengið, enda ekki nema rétt
að þessa sé getið til verðugs lofs og heiðurs þessum kærkomnu gestum vorum, sem
eru að hjálpa okkur til að auðga þekkingu vora á landinu okkar. V'. G.
UM LIFNAÐARHÆTTI ÍSLENDINGA Á 19. ÖLDINNI (»Livet pá Island
i det 19. árhundrede«) heíir frú Bríet Bjarnhéðinsdóltir ritað langa ritgerð í »Nordisk
Tidsskrift för Vetenskap, Konst och Industri« (Stokkh. 1905, 2. h.), sem oftast er
kallað »Letterstedtska tímaritið«. Er það liðleg og fjörleg lýsing á sveitalífinu ís-
lenzka, eins og það var í uppvexti hennar á þriðja fjórðungi 19. aldar, og að lokum
yfirlit yfir helztu framfarir landsins á síðasta aldarfjórðungnum. Er það laglega af sér
vikið af íslenzkri konu, sem mestmegnis hefir orðið að afla sér mentunar sinnar
sjálf, að rita slíka ritgerð á útlendu máli og komast jafnvel frá því og hún hefir gert.
V. G.
LEBENSLUGEN. Svo kallar M. phil. C. Kúchler þýðingu sína á fjórum
sögum eftir prófast Jónas Jónasson, sem nú eru út komnar í einu lagi í hinu
alkunna ritsafni »Reclams Universal-Bibliothek« (nr. 4657). Eru það sögurnar: Eið-
urinn, Brot úr æfisögu, Gletni lífsins og Hungurvofan. Þýðingin er vel af hendi
leyst, eins og þýðingar hans yfirleitt. V. G.
UM ÓLAF DAVÍÐSSON hefir kennari í þjóðsagnafræðum við háskólann í
Khöfn, dr. A. Olrik ritað nokkur hlýleg minningarorð í tímaritið »Danske Studier«
1904, og segir, að þó að stundum hafi brestur verið á vísindalegri nákvæmni hjá
honum, þá muni þó þjóðfræðasöfn hans jafnan geyma minningu hans sem eins hins
ötulasta þjóðsagnafræðings íslands. V. G.
UM TORFKIRKJUR Á ÍSLANDI (»De sidste Græstorvkirker paa Island«)
hefir höfuðsmaður Daníel Bruun skrifað ritgerð í »Architekten, Meddelelser fra aka-
demisk Architektforening« (5. árg. 1902—3). Er þar lýsing á þessum kirkjum með
mörgum myndum af þeim, bæði að innan og utan, og að lokum er þar og skýrt frá
ýmsum kirkjusiðum á íslandi og lýst skírnarveizlum, brúðkaupum og erfisdrykkjum.
V. G.
ÞÝÐINGAR Á ÍSLENZKUM RITUM. Hrólfs sögu Kraka hefir prófessor
dr. Paul Hertnann (sá er ferðaðist á íslandi í fyrra) þýtt á þýzku (Torgau 1905)
og eru þar til samanburðar og skýringar tilfærðar greinir neðanmáls úr öðrum forn-
ritum, bæði íslenzkum (Langfeðgatali, Skjöldunga sögu, Bjarkarímum), forndönskum
(Danasögu Saxa, Sveins Ákasonar o. fl.) og fornenskum (Beowulf, Widsid). í*ýð-
ingin er góð, sem meðal annars má marka af því, að hann þýðir rétt orðið geitur
(í höfði), sem hvorki Detter né Fritzner gamli hafa skilið.
Friðþjófs sögu frækna hefir dr. Félix Wagner (í Virton í Belgíu) þýtt
á frönsku (Louvain 1904) og íylgja þeirri þýðingu líka miklar skýringar neðanmáls
og langur inngangur framan við, og er þar um allmikinn fróðleik að tefla. En fyrir
kemur það, að þýðandannm skjátlast, af því hann hefir misskilið einstök orð.
V. G.