Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1987, Side 10
10
LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1987.
Frjálst.óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PALL STEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJALSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 600 kr.
Verð i lausasölu virka daga 60 kr. - Helgarblaö 75 kr.
Kvarta og kveina
Myndarlegur hópur menningarvita hefur skrifað
undir ályktun gegn niðurskurði ríkispeninga til tónhst-
arskóla um nokkra tugi milljóna. Ekki er vitað, að neinn
hstvinurinn hafi bent á ríkissparnað á móti, til dæmis
af sex mihjörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Austfirðingum og Vestfirðingum fmnst ganga seint
að fá ríkið til að heíja undirbúning að örfárra milljarða
króna vegagöngum milh fíarða. Ekki er vitað, að neinn
heimamaðurinn hafi bent á ríkissparnað á móti, th
dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
íþróttaforkólfar hafa kvartað sáran yfir nokkurra
mihjóna almennum niðurskurði ríkisfjár til byggingar
íþróttahúsa og styrktar íþróttum. Ekki er vitað, að neinn
íþróttafrömuðurinn hafi bent á ríkissparnað á móti, th
dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Reykvískur borgarstjóri og þingmenn Reykjavíkur
kveina um, að borgin sé afskipt við úthlutun peninga
th skóla og heilsustofnana. Ekki er vitað, að neinn þess-
ara mektarmanna hafi bent á ríkissparnað á móti, th
dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Menntaráðherra og menntafólk standa í ströngu við
að fá nokkrar milljónir til að ljúka bókhlöðu-þjóðargjöf-
inni. Ekki er vitað, að neinn þessara andans manna
hafi lyft htla fingri th að benda á ríkissparnað á móti,
th dæmis af sex mihjörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Námsmenn og húsnæðisskertir þreytast ekki á að
fræða stjórnvöld mörgum sinnum árlega um, að þeir fái
ekki nógu mikil og niðurgreidd lán. Ekki eru margir í
þessum hópum, sem benda á ríkissparnað á móti, til
dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Náttúruverndarráð og landverndarsamtök harma
sáran nokkurra milljóna niðurskurð á gustukafé ríkis-
ins til uppgræðslu sauðbitins íslands. Ekki er vitað, að
neinn náttúrudýrkandi hafi bent á ríkissparnað á móti,
th dæmis af sex mihjörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Bhaeigendur kvarta um, að ekki var tekið tilboði
verktaka um að lána slitlag á hringveginn, sem alls er
tahð munu kosta einn eða tvo milljarða. Ekki er vitað,
að margir ökumenn hafi bent á ríkissparnað á móti, til
dæmis af sex mhljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Skattgreiðendur byija senn að gráta aukna skatt-
byrði eftir áramót, þegar staðgreiðslukerfið verður
notað til að seðja glorsoltna ríkishít. Ekki hafa enn
margir skattkvaldir menn bent á ríkissparnað á móti,
th dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Samtök kennara hafa lengi staðið í ströngu við að
sýna ríkisvaldinu fram á, að þeir séu vanhaldnir í laun-
um og tohi ekki í starfi. Ekki verður munað eftir neinum
lærifóður, sem bent hefur á ríkissparnað á móti, til
dæmis af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Sveitarstjórnarmenn af öllu landinu hafa gengið bón-
leiðir frá búð árveitinganefndar Alþingis, án langþráðs
flugvahar, hafnar, sjúkrahúss og skóla. Ekki hefur held-
ur neinn byggðastjóri bent á ríkissparnað á móti, th
dæmis af sex mhljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Bjárveitinganefndarmenn kvarta um að þurfa að
veija hundruðum stunda til að taka við bænarskrám
upp á samtals tvo milljarða og geta ekkert fé fundið.
Enginn þeirra hefur bent á ríkissparnað á móti, th dæm-
is af sex milljörðunum, sem hverfa í landbúnaði.
Þjóð, sem hefur ráð á að brenna á hveiju ári sex
mihjörðum í landbúnaði, á ekki að vera að kvarta og
kveina, þótt hún fái ekki öðrum hugsjónum framgengt.
Jónas Kristjánsson
I taifæri
Jónas
Haraldsson
flak, takk
viðtökur fengi ég? Hugsanlegt er
að konan segöi: burt með þetta
nætursaltaða, ég vil nýtt. Annar
möguleiki er einnig fyrir hendi:
Hún sættir sig við nætursaltað í
staðinn fyrir nýtt en vill mitsúbísi-
flak.
Sem ég er í þessum hugleiðingum
og draumórum um flakið rekur á
fjörur mínar dagblað þar sem frá
því er greint að verið sé að lesta
nætursöltuðu flökin í Drammen en
lestunin fari fram í grimmdar-
gaddi. Þá er komin upp alveg ný
staða sem ég sá ekki fyrir. Flakið
er því heilfryst jafnframt því sem
það er nætursaltað. Shkt og þvílíkt
þekktist ekki í mínu ungdæmi. Get
ég farið heim með slíkan grip, salt-
aðan og frosinn?
Fleira verður til þess að rugla
mig í ríminu. Súbarúmenn brugðu
skjótt viö og fluttu inn Japana sem
sagði sín flök ónýt og eiga hvergi
heima annars staðar en í gúanóinu.
Mitsúbísimenn svöruðu með öðr-
um Japana, innfluttum, sem sagði
sín flök góö og gild á hvers manns
disk. Þá vilja Guðni og Haukur,
forsfjórar í nýuppgerðu bifreiðaeft-
irliti, skrá sum flök en ekki önnpr.
Hvað verður um mig auman ef ég
kaupi flak sem ekki fæst skráð?
Get ég varið það fyrir fjölskyldunni
að kaupa mér flak sem ekki fær
náð fyrir augum þessara tveggja
yfirflakara? Kemur flakiö mitt til
með að ryðga sæbarið fyrir framan
stofugluggann? Er slíkt minnis-
merki of dýru verði keypt?
Jú, ég herði upp hugann. Ég tala
við þingmanninn minn. Hann hlýt-
ur að redda þessu. Hann getur ekki
horft upp á allt lausafé einnar fjöl-
skyldu, rúmlega í vísitölustærð,
brenna upp með þessum hætti.
Hann snýr upp á flakarana. Þeir
skrá mitt flak eins og önnur. Ég er
þegar tilbúinn með rökin þegar ég
fer að hitta þingmanninn. Ég bendi
á að ekki einasta séu flutt inn næt-
ursöltuö og frosin flök. Það sé líka
með sama hætti flutt inn ýmislegt
sem telja mætti hakk eða marning.
Skrá þeir Guðni og Haukur ekki
innflutt flök sem hafa vafist utan
um ljósastaura á hraðbrautum
Evrópu eða lent hvert framan á
öðru þannig að tegund flaksins
þekkist aðeins af merkingum á
skottlokinu? Lagtækir íslenskir
handverksmenn sjóða að vísu
framenda á þessi flök og svo er
ekið af stað út á þvottabrettið í
þeirri trú aö endarnir fari ekki
hvor í sína áttina.
Nei, nætursaltað skal það vera,
hvað sem tautar og raular. Ég sé
strax fyrir mér óbyggðaferðirnar
næsta sumar þar sem ég ek stoltur
í einu fjórhjóladrifnu - upp um fjöll
og firnindi, skoða fugla og tófur.
Verst þykir mér þó aö hugsa til
þess að kýr sæki mjög í flakið mitt
ef ég fer á því út á landsbyggðina.
Ég man nefnilega þá tíð, er ég var
kúarektor í Múlasveit í gamla daga,
aö kýrnar sóttu mjög í allt sem salt
var. Þær voru jafnvel látnar sleikja
sérstaka saltsteina. Ég má ekki til
þess hugsa aö hrjúfar tungur sleiki
japanska lakkið og rispi. Kannski
er ráðlegast að við sem ætlum að
aka á nætursöltuðu stofnum með
okkur klúbb líkt og Trabanteigend-
ur. Þeir láta skynsemina ráða. Það
kann að vera skynsamlegast að
fara alls ekki meö nætursaltaða
eign sína um landbúnaðarhéruð.
Þar kunna að sameinast hagsmun-
ir íbúa þéttbýlis og dreifbýlis í
fyrsta skipti. Nyt kann nefnilega
að detta úr kúm ef þær hlaupa á
eftir nætursöltuöum flökum borg-
arbarna.
Ég spyr þig hreinskilnislega:
Langar þig ekki líka að kaupa þér
eitt nætursaltað flak, jafnvel þótt
það kosti þig allt handbært fé og
þú eigir að því loknu ekki fyrir
salti í grautinn?
Ég man þá tíð er móðir mín bless-
unin sendi mig út í búð með tíu
krónur og bað mig að kaupa nætur-
söltuð flök í matinn. Þetta var
gjarnan að morgni dags en í þá
daga þótti eðlilegt að borða hádeg-
ismat. Það hefur nú að mestu lagst
af enda flestar mæður bundnar við
það að vinna upp í nýja persónuaf-
sláttinn á skattakortum Jóns
Baldvins. Nætursöltuð flök þóttu
þá herramannsmatur og vera kann
að þau séu til enn í fiskbúðum nú-
tímans. Um það veit ég ekki svo
gjörla. Eftir að ég yfirgaf foður-
húsin og fór að kaupa flök sjálfur
gleymdi ég þeim nætursöltuðu og
bið alltaf um ný.
Sennilega hefðu þessi nætursölt-
uðu flök þurrkast alveg úr huga
mínum ef ekki hefði borist af því
frétt aö nú væri hægt að fá nætur-
söltuð flök og þaö á tilboðsverði.
Gallinn er hins vegar sá að ekki er
hægt að skreppa í fiskbúðina fyrir
hádegi og ná í flakið heldur þarf
að sækja það allt til bæjarins
Drammen í Noregi. Ég vil þó ekki
setja það fyrir mig. Hugsunin um
nætursöltuö flök víkur ekki frá
mér og ég er ákveðinn í að ná mér
í flak. Nú bið ég ekki um nýtt flak
heldur nætursaltað. Þetta saltaða
er víst svo miklu ódýrara og svo
fylgir því dulúðug spenna að kaupa
sér nætursaltaö.
Einn vandiær þó óleystur: Hvort
á ég að kaupa mér nætursaltað
mitsúbísiflak eða súbarúflak? Ég
geri ráð fyrir því að þessi vandi sé
svipaður þeim sem eldri bróðir
minn átti við að stríða eitt sinn í
æsku sinni. Hann var þá sendur
likt og ég í fiskbúðina og átti að
kaupa ýsuflak. í einhverri stundar-
spennu ákvað hann að ögra móður
okkar og keypti því þorskflak.
Þorskur þykir víst herramanns-
matur í öllum nágrannalöndum
okkar og dýr eftir því en það gildir
ekki á íslenskum alþýð Jieimiium.
Þar gildir ýsan og þýðir ekki að
sýna þorsk. Pflturinn var því send-
ur til baka með flakið og beðinn
að koma heim með ormalausa ýsu.
Sama gæti hent á mínu heimili. Ég
færi í bæinn og keypti mér nætur-
saltað súbarúflak. Svo drifi ég mig
heim og bæði þess hátt og í hljóði
að flakið ryðgaði ekki sundur í
höndunum á mér. Hreykinn sýndi
ég konunni nætursaltaða súbarú-
flakið í heimtröðinni en hvaða
Nætursaltað