Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1987, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1987.
Fréttir
Plattar til styrktar holdsveikrasprtalanum
Fágætir safn-
gripir koma
í leitimar
- taldir að minnsta kosti 320 þúsund krona virði
„Ég var að fá þessa gripi í hendur
og veit varla hversu verðmætir
þeir eru,“ sagði Gísh B. Bjömsson,
framkvæmdastjóri Gallerí Borgar.
„Ég held þó að þessir diskar séu
vart undir þrjú hundruð og tuttugu
þúsund krónum að verðmæti."
Gísli hafði í höndunum postulíns-
platta sem Oddfellow-reglan í
Danmörku gaf út á árunum
1897-1899.
Þeir eru átta talsins, sá síðasti
reyndar gefmn út árið 1922. Platt-
arnir voru gerðir í konunglegu
dönsku postulínsverksmiðjunni,
þeir voru seldir til styrktar bygg-
ingu holdveikrarspítalans í Lau-
gamesi. Oddfellow-reglan kostaði
byggingu spítalans og gaf íslend-
ingum en spítalinn var vígður árið
1898.
Plattarnir eru hluti af íslenskri
menningarsögu og em því orðnir
mjög sjaldgæfir safngripir. Ekki er
vitað um annað „sett“ af plöttunum
átta hér á landi. -ÞG
Gísli B. Björnsson með Oddfellow-plattana átta. Hann heldur á þeim stærsta sem var gefinn út 1899, hönnuð-
ur hans var Arnold Krog og innan við eitt hundrað stykki voru gefin út af þessum platta. Áletrunin á plattanum
er Captivorum Liberator (frelsari hinna herteknu). Á sex plöttum af átta er baráttan gegn holdsveikinni gerð
táknræn með þvi að sverð með merki Oddfellowa i hjöltum er rekið i gegnum dreka sem táknar holdsveikina.
Á stærsta plattanum er sverð í gegnum isbjörn.
Jólin eru aö ganga í garð og þá er víst að ekki dugar neinn katt-
arþvottur. Þetta vita þær Þorbjörg og Hosa sem hér ræðast við
um þvottinn nú rétt fyrir jólin. DV-mynd GVA
Útvegsbankamálið:
Pólitiskar ástæður
að baki synjuninni
segja forrádamenn Sambandsins
Forráðamenn Sambands ís-
lenskra samvinnufélaga hafa sent
frá sér fréttatilkynningu vegna á-
kvörðunar Jóns Sigurðssonar
viðskiptaráðherra um aö hafna til-
boði Sambandsins i Útvegsbank-
ans. Fullyrða Sambandsmenn að
ástæðan fyrir synjuninni sé af póli-
tískum ástæöum. Eftir að hafa lýst
gangi mála fram að synjun ráð-
herra segir orðrétt í fréttatilkynn-
ingunni:
„Við teljum því ljóst að raun-
veruleg synjunarástæða viðskipta-
ráðherra fyrir því að standa við
tilboð ríkissjóðs gagnvart Sam-
bandinu sé af póhtískum toga. Hún
og eigi rót sína að rekja til þess
pólitíska uppnáms sem varð meðal
þeirra sem fram að því að Sam-
bandið lagði fram boð sitt höfðu
ekki sýnt hlutabréfakaupunum
neinn áhuga en vildu fyrir hvem
mun koma í veg fyrir að viöskipta-
ráöherra seldi Sambandinu og
samstarfsfyrirtækj um þess hluta-
bréf ríkissjóðs í bankanum...“
Þá segir í fréttatilkynningunni aö
Sambandið æth elcki að svo stöddu
að efna til frekari deilna um þetta
mál eða langvarandi málaferla viö
ríkið út af sölu hlutabréfanna en
bíða átekta eftir aögeröum ríkisins
um endurskipulagningu banka-
kerfisins í samræmi við yfirlýsta
stefnu ríkisstjómarinnar. -S.dór
í dag mælir Dagfari
Þingmenn í jólaköttinn
Nú fór verr en skyldi. Þingmenn-
imir okkar verða að leggja það á
sig að mæta aftur til vinnu strax
eftir jóhn. Þeir veröa að vinna báöa
virku dagana milli jóla og nýárs.
Og það sem meira er. Þeir verða
jafnvel að mæta aftur í þinginu
strax eftir áramótin og starfa ósht-
ið út allan janúarmánuð. Þetta
vinnuálag hefur ekki þekkst fyrr í
þingsögunni, nema að fyrir þijátíu
árum vora þeir víst kahaðir niður
í þinghús inilli jóla og nýárs. Það
gekk svo fram af mönnum við þá
ósvífni aö síöan hafa það verið sam-
antekin ráö hjá þingheimi öllum
að haga störfum sínum þannig aö
engin hætta væri á þvi að slíkt
kæmi fyrir aftur.
En nú er öldin önnur. Alls kyns
óvandaöir og óvanir labbakútar
hafa troðið sér inn á þing í skjóh
nýrra og óþekktra flokka og þetta
fólk hefur af einhverjum óskhjan-
legum ástæðum haft áhuga á þvi
aö ræöa um þau mál sem á dagskrá
era út í þaö óendanlega. Ósvífnin
er jafnvel svo mikil aö ýmsir óvan-
ir þingmenn telja sér skylt að
kynna sér máhn sem þeir greiða
atkvæði um. Þetta hefur komið öh-
um í opna skjöldu, sér í lagi þeim,
sem hingað th era vanir því aö
geta samið viö stjórnarandstöðuna
um aö flýta málum í gegnum þing-
ið óskoðuðum, th að nota jólafríið
til fuhs.
Ráðherramir eru reiðir yfir því
að þurfa nú að fjargviðrast út af
málum sem þeir áttu ekki von á
að þurfa að útskýra. Forsetar
þingsins era reiðir því þeir þurfa
að sitja yfir löngum og leiðinlegum
umræðum, þar sem þingmál eru
brotin til mergjar. Skrifstofufólk
Alþingis er bæði sárt og reitt yfir
þeirri óskammfeilni aö láta það
hanga yfir þessu kjaftæöi og kom-
ast ekki í búðir. Og reiðir era þeir
utanbæjarþingmenn sem voru
búnir að gera ráðstafanir til að
slappa af í fríinu með fjölskyldunni
en þurfa nú að fljúga heim á að-
fangadag og aftur th baka strax
eftir jólin. Fæstir þeirra höfðu gefið
kost á sér th þingsetu upp á þessi
býti, aö fá ekki jólafrí nema rétt
yfir hátíðisdagana og eiga það á
hættu að þurfa kannski að mæta á
þingfundum í janúar þegar venju-
lega er hægt aö eiga náðuga daga
með sínum nánustu.
Hvers eiga hinir nánustu að
gjalda, þeir sem hafa mátt sjá á eft-
ir útivinnandi makanum á alla
þessa fundi þar sem hann getur
aldrei um frjálst höfuð strokið fyrir
þessu púh að greiða atkvæði eftir
færibandi? Nú er æflast th að þeir
kynni sér framvörpin í þokkabót
án þess að greitt sé fyrir það aukaá-
lag! Hvar endar þetta eiginlega?
En ríkisstjóminni er nær. Hún
hefur dengt yfir þingheim ósköp-
unum öhum af framvörpum og
rífur svo kjaft þegar stjómarand-
staðan vhl semja viö stjómina um
að gera ekkert sem stjómarand-
staöan er á móti aö hún geri.
Stjómin er að vísu thbúin th að
greiða niður söluskattinn af neysl-
usfiskinum en stjómarandstaðan
er á móti því. Hún veit sem er að
þjóðin borðar ekki fisk í jólaboðun-
um og þess vegna kemur niöur-
greiðsla á fiskiskattinum ekki að
neinum notum. Auk þess er stjóm-
arandstaðan hætt að botna i
þessari íjármálapóhtík sem lýsir
sér í því að fyrst ér ákveðið að
leggja matarskatt á fiskinn - svo
er hætt við að leggja matarskatt á
fiskinn. Síðan er ákveöið að leggja
matarskatt á fiskinn og að lokum
er ákveðiö að borga niöur matar-
skattinn af fiskinum, án þess að
feha matarskattinn af fiskinum
niður.
Þegar fjármálasnilldin er komin
á þetta stig skhur stjórnarandstaö-
an hvorki upp né niður og tekur
engan sjens á því að samþykkja
þetta thboð um að greiða niður
fiskiskattinn og vih nota jólin til
að hugsa sig um. Hún veit heldur
ekki nema ríkisstjómin taki upp á
því að leggja söluskatt á niður-
greiðsluna af matarskattinn á
fiskinum, ef hún bregður sér í jól-
afrí fram í febrúar. Ekki þar fyrir
að hún ráði neinu um það, en það
er þó betra að vera við th að geta
hringt heim og látið vita hvernig
heimihð skuh kaupa í matinn eftir
því hvemig kaupin gerast á eyrinni
hjá ríkisstjóminni í jólafríinu.
Já, það er ekki tekið út með sæld-
inni að vera þingmaöur á þessum
síöustu og verstu tímum, þegar
menn þurfa að vinna alla virka
daga th að setja sig inn í mál sem
hvort sem er verða samþykkt.
Þingmennimir eru á góðri leiö í
jólaköttinn en spurningin er hins
vegar sú hvort jólakötturinn tekur
við þeim.
Dagfari