Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1987, Blaðsíða 16

16
MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1987.
Spumingin
Hvað ætlar þú að borða í
dag (Þorláksmessu)?
Jóhanna Sigurðardóttir: Ég tel mig
vera heppna ef ég get gripið svo sem
eina brauðsneið einhvers staðar.
Friðrik Sophusson: Það verður skata.
Það hefur verið vani undanfarin ár
að borða hana á Þorláksmessu í
góðra vina hópi.
rúgbrauð með smjöri, það er í uppá-
haldi hjá mér.
sem á borðum verður þar sem ég
verð staddur, hvort sem það verður
heima eða annars staðar.
Sverrir Hermannsson: Þorláksmessa
er sérstakur dagur hjá mér1. Ég blóta
alltaf Þorlák með skötustöppu, a.m.k.
Þórhildur Þorleifsdóttir: Það verður
ekki skata. Ég er vön að sjóða grjóna-
graut og slátur og slátriö hef ég á
Þorláksmessu.
Lesendur
Samtök bamlausra
„Þá yrðu konur sendar til útlanda I „glasameðferð“,“ segir m.a. I bréf-
inu. - Nýfætt glasabarn í Tékkóslóvakíu.
7187-7558 skrifar:
Ég fékk þessa hugmynd eftir að
hafa fylgst með og heyrt af ýmsum
félögiun og samtökum sem verið
er að stofna hér og þar og eru nauð-
synleg fyrir fólk sem vinnur að
áhugamálum sínum og hugsjón-
um.
Það er gott að vera í svona félög-
um þó að það sé bara félagsskapur-
inn, þá er tilganginum náð. Hvort
hægt er að stofna samtök fyrir fólk
sem af einhveijum ástæðum getur
ekki átt böm eða fólk sem litlar lík-
ur em til aö eignist þau, það er svo
annað mál.
Þessi samtök myndu starfa að því
að hjálpa fólki með ýmsum ráðum,
þar á meðal að gera því kleift að
eignast glasabam. Þá yrðu konur,
kannski nokkrar saman, sendar til
útlanda í „glasameöferð“. - Fjár-
magna mætti þessar ferðir með
ýmsu móti, eins og t.d. með því að
gæta barna, vera dagmömmur eða
eitthvað í þá áttina, því ég veit að
ekki fmnast betri konur til slíkra
starfa en einmitt þessar.
Nú, þær sem yrðu svo bams-
hafandi myndu samt vera áfram í
samtökunum og hjálpa til eða
greiða árgjald sitt. Þessi samtök
myndu örugglega viðhalda ást,
umhyggju og skilningi. Þær konur,
sem alls ekki gætu eignast börn,
fengju áreiðanlega eithvað út úr
því að hjálpa öðmm konum og géra
þeim það kleift. Þannig yrðu allir
ánægðir.
Ég hef grun um að margar konur
lifi með þessa þrá, að eignast böm,
og er það ekki nema eðlilegt, en
geta það ekki einhverra hluta
vegna og geta jafnvel ekki farið úr
landi vegna fjárskorts, því það er
orðið dýrt.
Þráin er það mikil að einhvem
veginn verður hún aö fá að bijótast
út og þá er stundum leitað á náðir
Bakkusar þótt það sé í sjálfu sér
engin lausn.
Eg vona að einhveijir taki sig til
og stofni þessi eða álíka samtök,
því ég er viss um að þörfin er mik-
il fyrir þau. Jafnvel þótt ekki væri
nema umræðnanna vegna innan
þeirra, þá væri tilganginum náö.
Það væri hægt að kalla þennan fé-
lagsskap Samtök barnlausra eða
eitthvað í þá áttina.
Perur I jólaljósum kunna að vera freistandí, en er nauðsynlegt að taka þær?
Gefíð jólaljósum grið
Ingólfur Sigurðsson skrifar:
Eg bý við Staðarbakka hér í borg
og hef gert endurteknar tilraunir til
að sefja upp jólaljós í tré sem stendur
við gangstéttina. Fram að þessu hef
ég glatað allt í allt rúmlega 30 ljósa-
i pemm vegna þess að perumar eru
[flarlægðar.
Ég hef grun um að krakkar séu hér
að verki. En hveijir svo sem það em
getur enginn hagnast á því að dunda
sér við að fjarlægja þessar perur.
Ég vil hvetja foreldra til að brýna
fyrir krökkum að láta aUt sem fólk
er að koma fyrir úti hjá sér til skreyt-
inga fyrir jól í friði. Sérstaklega má
benda á þessi jólaljós, sem virðast
ekki fá að vera óáreitt, því ég hef
einnig heyrt kvörtun um þetta ann-
ars staðar frá. Áskorun mín er þessi:
gefið jólaljósunum grið þótt þau séu
feistandi.
Bílaumferð í kirkju-
garðinum í Grafaivogi
Aðstandandi skrifar:
í kirkjugarðinum í Grafarvogi em
næg bílastæði og stutt til flestra leið-
anna af bílastæðunum eða frá
akbrautum. Þrátt fyrir þetta er tals-
vert mikið um að fólk aki alveg að
að leiöunum.
Ekki er hér um að ræða fólk sem
er hreyfihamlað heldur fuUfrískt fólk
á öllum aldri. Þetta er afar hvimleitt
og um leið truflandi fyrir þann eða
þá sem vilja eiga þarna kyrrláta
stund, sem oft er kannski einmitt
erindi margra á slíka staði.
Ég kvíöi því, ef framhald veröur á
þessari umferð, að slík truflun verði
þama aö margir sem leggja leið sína
þangað njóti ekki heimsóknarinnar
sem skyldi.
Þess vegna hvet ég fólk til að tak-
marka akstur og óþarfa bílaumferð
á milli leiðanna í garðinum.
I kirkjugarð koma eflaust margir aðstandendur einmitt til að eiga þar kyrr-
láta stund.
Hringið í síma 27022 mil
ki. 13. og 15 eða skrffið
Þjóðfélag í fjárþröng:
Borgum vbdlinn bara sjálf
Kristinn Einarsson skrifar:
Auðvitað hlaut að koma að því að
við þyrftum að borga. Við erum búin
að krefjast fuUkomins nútíma þjóð-
félags, þjóð sem hefur engar forsend-
ur fyrir slíku, á borð við þjóðir sem
eiga auðlindir í jörðu og aldagamla
héfð í utanríkisverslun.
Hvað er eðlilegra en við borgum
sjálf fyrir þá þjónustu sem við ætl-
umst til að hér sé? En' það þýðir ekki
að ríkið eigi að sjá fyrir daglegum
þörfum fólks og einstakra hópa fólks
sem er vinnufært. Það er t.d. ekkert
vit í því að greiða eigi úr sameiginleg-
um sjóði fyrir rekstur tónlistarskóla.
Auðvitað á að færa rekstur þeirra til
sveitarfélaganna sjálfra. Þar vita
menn gleggst hve mikiö fé þarf til
reksturs hvers skóla og þá greiða
viökomandi íbúar það.
Eins er með svokallaðan „vanda"
fiskiðnaðarins, sem er nú í raun bara
pökkun og geymsla á hráefni. Þetta
er sjálfstæður atvinnurekstur og á
ekki að vera á framfæri skattgreið-
enda. Nú hafa forsvarsmenn hans
lítilsháttar dregið í land með kröfur
sínar um „aðstoð“ og eru t.d. hættir
að krefjast gengisfellingar, eins og
fram kom hjá talsmanni fiskiðnaðar-
ins nýlega. Það er skynsamlegt af
þeim að falla frá þeirri kröfu.
Samtök annarra atvinnurekenda
eru einnig farin að sjá það, a.m.k.
sum hver, að ríkið hefur ekki lengur
bolmagn til aö fylgja þeirri stefnu,
sem löngum hefur verið í tísku hér,
að styrkja hvers konar starfsemi sem
stendur miklu nær atvinnuvegunum
sjálfum.
Þannig hefur t.d. LIÚ tilkynnt að
þau samtök muni sjálf fjármagna
rannsóknir sem áður voru alfariö á
vegum hins opinbera. Þetta er lofs-
vert framtak og óskandi að önnur
fyrirtæki og samtök í atvinnulífinu
fari að dæmi LÍÚ.
Aðalatriðið er þó að við íslendingar
fórum að skilja að það er engra ann-
arra en okkar sjálfra að greiða fyrir
allt það sem um er beðið, án þess þó
að hinn sameiginlegi sjóður ríkisins
þurfi að greiða starfsemi og þjónustu
sem er staðbundin og á við takmark-
aðan hóp fólks, t.d. í sama bæjar- eða
sveitarfélagi
Það er nánast ömurlegt að sjá og
heyra í fréttum, sem sjónvarpaö er
fyrir alþjóð, þegar einstaklingar eða
forsvarsmenn þrýstihópa eru að
ganga á fund ráðherra eða forseta
sameinaðs Alþingis með betlistaf i
hendi til að leita ásjár um peningaað-
stoð.
Það er staðreynd að við íslendingar
erum þjóð í fjárþröng vegna ofneyslu
og offramkvæmda og það á að vera
okkar vandamál. En það á ekki að
vera vandamál allrar þjóðarinnar
hvort t.d. tónlistarskóh starfar í
Reykjavik eða á Þingeyri eða hvort
kartöfluframleiöendur flytja út afurð
sína með tapi.
Viðhorf fólks hefur mikiö breyst til
hins betra að því leyti að miklu færri
telja nú að hið opinbera eigi að leysa
öll vandamál. Með staðgreiðslukerfi
skatta mun enn margt breytast og
víðtækar efnahagsaðgerðir eiga m.a.
að felast í því aö láta þegnana greiða
fyrir allt það sem þeir kreíjast.
RSK Rl'KlSSKATTSOÓRI
Umsókn um aukaskattkort
UoMl|aatfl
Matn | KenMtaa
HémH |m«i
Natnmakj | KámttaU
, □
Htogl er at> sœkja um tuAaskattkoit þegar umsæk|andl starfar h|á Itetri an einum launagreiðanda og til
þesa a& maki umsaekjanda geti ný* ðnotaAen peraánuaMált. Ekvág er hogt afl sækja um skattkort/auka-
skattkort al áiur útgeM koit glatast eða vKa er I kortlnu.
► Alhugii aS áSur úlgeAft stackoit akal áwlt MoÞ uneákn úm atáoakagkoit
W « KB WáMep árt k|á Mrf m elat l—mlfái eie ■ al mU mt afl iaotaáui
Með staðgreiðslukerfi skatta mun enn margt breytast, segir m.a. f bréfinu.