Þjóðviljinn - 24.12.1967, Síða 52

— Hvað sagði hann? spurði
konan fljótmælt.
Hann tók eina af hálfreyktu
sígarettunum úr öskubakkanum,
fékk sér einn reyk og sagði:
— Hann vildi koma hingað
og drekka eitt glas af víni.
— Guð, og hvað sagðir þú?
spurði konan.
— Þú heyrðir það, sagði grá-
hærði maðurinn og leit á hana.
— Þú heyrðir hvað ég sagði,
var það ekki?
Hann drap í sígarettunni.
— Þú varst óviðjafnanlegur.
Alveg einstakur, sagði konan og
virti hann fyrir sér.
— Guð veit mér fannst ég
vera svo auvirðileg.
— Já, sagði gráhærði maður-
inn, — þetta voru heldur ö-
þægilegar kringumstæður. Ég
veit ekki hve einstakur ég
var.
— Þú varst óviðjafnanlegur.
Ég er eyðilögð. Eins t)g tuska.
Sérðu það ekki á mér?
Gráhærði maðurinn leit á
hana.
— í rauninni er þetta ó-
mögulegt ástand- Það er svo vit-
laust að það er ekki einu
sinni--------
— Ástin mín, fyrirgefðu,
sagði konan og var fljótmælt,
en ég held að þú sért að
brenna þig- Hún flýtti sér að
bursta af handarbakinu á hon-
um.
— Nei. það er bara aska. Hún
hallaði sér aftur á bak.
— Þú varst alveg einstakur,
sagði hún — Guð veit að mér
fannst ég svo auvirðileg.
— Já, þetta er mjög, mjög
óþægilegt ástand. Náunginn líð-
ur bersýnilega verstu----------
Skyndilega hringdi síminn.
Gráhærði maðurinn sagði:
— Drottinn minn, en tók strax
símann.
— Halló, sagði hann.
— Lee, varstu sofnaður?
— Nei, nei.
— Mér fannst ég mega til
með að segja þér að Jeanie
kom heim fyrir andartaki.
— Hvað? sagði gráhærði mað-
urinn og tók fyrir augun þó
ljósið skini á bákið á honum-
— Já, hún kom rétt áðan.
Tíu sekúndum eftir að ég lagði
símann á. Ég notaði tækifærið
og hringdi meðan hún fór fram
f snyrtiherbergið. — Og hafðu
þúsund þakkir, Dee. Ég á við
— þú veizt hvað ég á við. Þú
varst ekki sofnaður, var það?
— Nei, ég var bara — nei,
nei, sagði gráhæröi maðurinn.
Hann ræskti sig.
— Já, mér skilst að Leona
hafi orðið dauðadrukkin og
farið að háskæla, og Bob bað
Jeanie að koma með þeim
einhversstaðar inn og drekka
með þeim eitt glas, meðan þau
gerðu upp sakirnar. Ég veit
ekki hvað bar á milli, en það
var mikil flækja. Og sem sagt,
hún er heima núna. Þvílíkt
kvöld. Það er líka þessi bölvaða
New York borg. Veiztu hvað ég
held að ég geri, ef allt gengur
eftir áætlun, ég ætla að kaupa
lítið hús í Connecticut.
Kannski, það þarf ekki að vera
svo langt í burtu, bara hæfi-
lega langt til þess að við get-
um lifað eðlilegu lífi, fjandinn
hafi það. Hún er svo mikið fyr-
ir blóm og þessháttar. Hún yrði
áreiðanlega yfir sig hrifin ef
hún fengi eigin garð og þess-
háttar. Heldurðu það ekki? Ég
á við að fyrir utan þig þekkj-
um við engan hér í New York
nema hóp af taugaveikluðu
fólki. Og það fer alveg með
mann fyrr eða seinna. Skilurðu
hvað ég á við?
Gráhærði maðurinn svaraði
ekki. Hann hélt enn fyrir aug-
un og hafði þau lokuð.
— En nú ætla ég að tala um
þetta allt í kvöld. Eða kannski
á morgun. Hún er ekki alveg
með sjálfri sér enn. Innst inni
er hún ágætisstúlka, og ef við
fáum tækifæri tii að ná okkur
svolítið á strik, erum við hrein-
ustu bjánar, ef við notum það
ekki- Svo þurfum við að fá
þetta með veggjalúsina á hreint.
Ég hef hugsað um það. Mér
þætti gaman að vita, Lee, ef ég
færi nú sjálfur og talaði við
Junior, þá kannski----------
— Arthúr, ef þér væri sama
vildi ég helzt------
— Þú mátt ekki halda að ég
hringi bara af því að ég hafi
áhyggjur af stöðu minni. Það
hef ég sannarlega ekki- Mér er
satt að segja innilega sama. Ég
var bara að hugsa um að ef ég
gæti talað við Junior án bess
að leggja allt of mikið á mig,
væri heimskulegt að láta bað
ógert.
— Andartak, sagði gráhærði
maðurinn og lét höndina síga,
ég er allt í einu kominn með
hræðilegan höfuðverk. Ég veit
ekki hvers vegna. Ertu leiður ef
við slítum samtalinu núna. Við
getum talað saman strax f
fyrramálið, er það ekki?
Hann hlustaði stutta stund
og lagði svo símann á.
Eins og áður spurði konan
strax einhverrar spurninaar en
hann svaraði ekki.
Hann tók sígarettuna, sem
A. S. B.,
félag afgreiðslustúlkna í brauða- og mjólkurbúðum
þakkar félagskonum gott samstarf á árinu sem er
að líða og óskar þeim og landsmönnum öllum
GLEÐILEGRA JÓLAS
góðs og farsæls komandi árs.
FÉLÖG - STARFSHÓPAR
Leigjum sali til hvers konar félagsstarf-
semi, svo sem fundahalda, veizluhalda,
árshátíða o.fl.
|í Tryggið ykkur húsnæði til starfsemi
ykkar tímanlega.
IÐNÓ - INGÓLFSCAFÉ
Sími 12350 — Alþýðuhúsinu,
52 - JÓLABLAÐ