Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.2001, Blaðsíða 25

LAUGARDAGUR 1. DESEMBER 2001
25
DV
Helgarblað
íkanar hafa jafnvel sent fólk til ís-
lands að læra.“
Hvemig vaknaöi áhugi þinn á
þessari grein?
„Ég hef alltaf haft áhuga á öllu
sem snertir manneskjuna. Ég vann
t.a.m. í 15 ár fyrir Alþjóða heilbrigð-
isstofnunina í Kaupmannahöfn. Og
svo komu persónuleg vandamál inn
í mittlíf sem ég vil ekki fara of mik-
ið inn á hér af því að bæði er það
óskemmtilegt og langt ... en sem
réðu því að ég komst að þeirri nið-
urstöðu aö það væri þetta sem mig
langaði að gera. Og fór því til ís-
lands í byrjun níunda áratugarins.
Árið 1986 fórum við síðan þessir
16 íslendingar til Danmerkur að
kenna Dönum þessa meðferð. En
því miður voru þama ýmsar per-
sónur sem ég ætla nú ekki að nefna
með nafni, yfirmenn eða peninga-
menn í þessu, sem voru ekki ... -
hvað getur maður sagt svo að það
hljómi pent? - nógu penir bara. Svo
að þetta fór á hausinn en hefði alls
ekki þurft að gera það. Þetta var
svolítið ljót saga, og leiðinlegt að ís-
lendingar skyldu komast í dönsk
blöð út af svona. En meðferðin var
framúrskarandi. Svo að við Gizur
ákváðum að láta
ekki slá okkur út
af laginu svona
létt - maður er nú
svolítið þrjóskur
þegar maður er ís-
lendingur - og við
komumst með
okkar eigin með-
ferð inn á
Frederiksbergs-
spítala í Kaup-
mannahöfn 89-90.
Viö vorum aðeins
tvö í fyrstu en nú
er þetta bara orð-
ið stórt; erum
m.a. með tvær
meðferðarstofur á Grænlandi. Lars
Emil Johansen, þáverandi land-
stjómarformaður Grænlendinga,
var í meðferð hjá okkur fyrir
nokkrum árum. Ég get sagt frá því
enda hefur hann sjálfur gert það;
sendi m.a. forsætisráðherra Dan-
merkur skeyti þess efnis. Og þegar
hann átti eins árs edrú-afmæli bað
hann okkur aö setja upp stofu í
Nuuk, fyrir einum 6 árum. Hin er
síðan í Ilúlisat eða Jakobshöfn.
Og nú erum við Gizur að vinna að
því að koma á fót meðferðarstofu í
Malagahéraði hér á Spáni. Hún á aö
heita E1 Consuelo og verður i strand-
bænum Fuengirola, fyrir skandína-
vískumælandi Norðurlandamenn og
fólk sem talar ensku. Og náttúrlega
gætu Islendingar komist í meðferð til
okkar ef þeir vildu.
Sjö ár í Kína ...
Guðrún og Christopher Bo Bram-
sen hafa veriö gift í ein 10 ár og eiga
9 ára son, Vilhelm Pétur. Hún
missti fyrri mann sinn danskan en
þau eignuðust son og dóttur, Stefán
Lárus, 32 ára, og Kristínu Maríu, 29
ára. Stephania, dóttir Christophers
af fýrra hjónabandi, lést fyrir
nokkrum ánnn.
Eiginmaður Guðrúnar var stjóm-
arerindreki Dana í Kina i sjö ár,
fyrst sem aðalræöismaður í Sjang-
hæ 1994 en síðan sendiherra í Pek-
ing frá 1995 uns hann tók við sömu
stöðu í Madríd 1. september sl. Guð-
rún fylgdi honum austur og lifði þar
tímana tvenna.
„Það var svo ótrúlegt að upplifa
land sem hefur tekið svo miklum
framförum á svo skömmum tíma.
Maður hefði aldrei getað ímyndað
sér það, eða trúað því, heföi maður
ekki verið þarna sjálfur. Landið
sem við fórum frá var annað land
en við komum tO sjö árum áður.
En það sem kom mér samt mest á
óvart var kannski hvað ég var fljót
að aðlagast, hve fljótt mér fannst ég
eiga orðið heima þama. Ég heföi
haldið að fólkið yrði miklu ólíkara
okkur, og miklu erfiðara að komast í
samband við það. En Kínverjar eru
óvenjulega vinalegt fólk, og ef maður
kann pínulitla kínversku, þá brosa
þeir út að eyrum. Svo hafa þeir mjög
svipaðan húmor og Danir ... En líka
svona húmor að ef einhver dettur á
hjólinu, þá hlæja allir ... en það gerir
maður nú líka í Danmörku."
Tsjingverjahesturinn...
„Þeir eru líka afar vinnusamir,
ótrúlega vinnusamir, og, leyfi ég
mér að segja, alveg ótrúlega heiðar-
legir. En þeir eru útsmognir. Einu
sinni fór ég á markað í Peking og sé
þennan skemmtilega jámhest. Ég
spyr sölumanninn hvað hann kosti.
Hann nefnir eitthvert voðalegt verð.
Ég horfi á hann og sýni honum
hvað ég sé gáttuð. Hann segir þá:
Þetta er Ching Dynasty. Þá lít ég aft-
ur á hann og segi við hann, á kín-
versku: Ef þessi hestur er Ching
Dynasty, þá er ég það líka. Og hann
fer að skellihlæja og ætlar ekki að
geta hætt. Og ég fékk hestinn fyrir
ekki neitt. Það var nú ekki meiri
Ching Dynasty yfir honum; kannski
14 daga gamall."
Stungiö hundruö Klnverja...
Guðrún kveðst þegar hafa farið
að læra kínversku til að forðast þá
einangrun sem mállausir útlending-
ar lenda óhjákvæmilega í. Og hellti
sér svo út í að læra nálastungur.
„Ég sótti fyrst tíma í háskóla hjá
hundleiðinlegum kennara sem las
bara upp úr bókunum en eftir tvo
mánuði fór að verða meira gaman,
þegar ég var hálf-
an daginn í skólan-
um og hálfan dag-
inn að vinna með
sjúklingum. Þá
komst ég líka í
kynni við marga
unga enskumæl-
andi lækna og fékk
e.t.v. nánari mynd
af daglegu lífi en
flestir útlendingar
... Og já, já, ég hef
stungið hundruð
Kínverja ... og vini
og kunningja og
manninn minn ...“
Hann er þá út-
stunginn!
„Já, maður getur sagt það en þó
ekki dáinn ennþá ..." Guðrún skelli-
hlær.
Sendiherrann og saxófónninn
Eiginmaðurinn komst ekki bara í
kynni við Kínverja sakir starfa síns
heldur blandaði hann geði við þá
gegnum tónlist.
„Hann leikur á saxófón, er mikið
fyrir djass og fór á djassbúllur í Pek-
ing - sem minntu á búllurnar I
Kaupmannahöfn fyrr á árum - og
fékk að spila þar með mönnum. Þeir
voru tæknilega mjög duglegir en
margir dálítið stífir, kunnu ekki að
impróvisera en spiluðu bara eftir
blaðinu. Hann kenndi þeim þetta
eiginlega og eignaðist mjög góða
vini fyrir bragðið."
Guömóöurlaunin...
„Ég starfaði líka svolítið í Kína á
mínu sérsviði; vildi ekki staðna og
tók að mér ungt erlent fólk sem átti
við eiturlyfjavandamál að stríða,
fólk úr alþjóðlegu skólunum í Pek-
ing. Ég vann líka með fjölskyldum
þeirra. Ég vildi auðvitað oft sjá við-
komandi í einrúmi en krafðist þess
líka að hitta foreldrana og systkin-
in, aUa fjölskylduna saman, til að
tala um hvað hefði gerst. Það var
einmitt sumt af þessu fólki sem
mér fannst eiga mjög erfitt með að
laga sig að Kína og vera nokkuð
niðurdregiö, ef ekki haldið þung-
lyndi.
Nú, mér fannst ég geta gert svo-
lítið gott við ágóðann og gaf ég
þetta í Project Hope, pottþétt fyrir-
tæki sem stuðlar að því að böm úti
á landi geti komist í skóla. Fjöl-
mörg sveitaböm eru alveg ólæs,
sérstaklega stúlkumar...
Síðan vildi svo vel til að danska
skipafélagið Maersk fór þess á leit
við mig að ég yrði guðmóðir ný-
smiöaðs skips í Kína. Venjan er að
gefa demantshlut fyrir slíkt en ég
bað í staðinn um ávísun í skóla-
starf. Maersk gerði sér þá lítið fyr-
ir og tvöfaldaði upprunalegu fjár-
hæðina. Fjórum mánuðum síðar
skoðaði ég nýja skólann sem hafði
verið byggður í Júnan-héraði, því
fátækasta í Kína. Það var stórkost-
legt að sjá bömin. Þau fögnuðu
okkur með söng, 400 saman, svo að
maður hreinlega táraðist. Þetta var
það hjartnæmasta sem ég uppliföi í
Kína.“
En eftir að Eyvindur
fœddist kom pabbi heim
einn daginn og þá sagði
hún: Heyrðu, Stefán,
héma er Eva og hún er
kœrastan mín. Það hefði
náttúrlega ekki verið
neitt stórt sjokk nú á
dögum en á þeim tíma
var þetta auðvitað aga-
legt áfall.
49-995.-
Whirlpool kæliskápur ARZ 560
Flöskuhilla. Stór ávaxta- og grænmetis-
skúffa. Sjálfvirk affrysting. Heildar-
rými 250 lítrar.
Stærð: H187, B59,5, D60 cm.
59-995.-
ÖLLTÆKITENGD!
KOMDU OG
PRÓFAÐU!
w
Zanussi
uppþvottavél DA 6152
Fallega hönnuð með
bogadreginni hurð og
stjórnborði. 5 þvottakerfi.
og 2 hitastillingar.'
49-995.-
IPhilco þvottavél Ni242X
1200 sn. Tekur 5 kg. Ullar-
vagga og handþvottakerfi.
Bosch þvottavél WFD 2460
Tekur 4,5 kg. Sjálfvirk skynjun þyngdar-
dreifingar fyrir vindu. 1200 sn. vinda,
11 þvottakerfi, aukaskol. Sparnaðarkerfi.
SMÁRALIND KÓPAVOGI
s. 5691550
Stærsta verslunarkeðja með raftæki í Evrópu!