Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Síða 31

31
vörzlum Jóns Ásgeirssonar kemur ekki til skila. Hér þarf
þó ekki að vera um vanskil að ræða. Ég tel það stappa nærri
vissu, að Jón hafi greitt skuld sína með verkfærum, þó að
það sé hvergi bókað.
Samkvæmt því, sem Jón á Másstöðum telur í sögu Bún-
aðarfélags Húnavatnssýslu (Búnaðarrit 1940, bls. 24) flutti
Jón heim með sér úr utanförinni um og eftir 1860 „eitthvað
af jarðyrkjuáhöldum, plóg, herfi, 1—2 vagna og ef til vill
fleira“. Hvað varð um þessi tæki? Ég tel víst að kerra sú,
sem sagnir í Sveinsstaðahreppi herma að verið hafi á vegum
búnaðarfélagsins um 1880 hafi verið frá Jóni Ásgeirssyni.
Þá er og á félagsfundi 1887 rætt um það að selja „jarðnafar"
félagsins. Hvorugt þessara tækja sjást keypt af félaginu, né
hafa verið færð á eignaskrá.
III. Tímabilið 1884-1924.
Ný áhugaalda.
Bókfærður er aðeins einn búnaðarfélagsfundur á árinu
1884, sem haldinn var að Steinnesi 1. nóv. Fundargerðin er
mjög stutt, svo að ég tek hana hér upp orðrétta:
„Ár 1884, að undangengnum fundi að Hjallalandi 15.
marz, var búnaðarfélagsfundur haldinn að Steinnesi 1. dag
nóvembermánaðar og lagt fram frumvarp til laga félagsins,
er var samþykkt í einu hljóði.
Vegna tímaleysis var geymt að færa inn lögin og nöfn fé-
lagsmanna.
Félaginu var skipt í 2 flokka og tveir flokksforingjar
kosnir fyrir hvorn flokk, til að skoða og meta hinar unnu
jarðabætur á næstl. sumri, samkvæmt lögunum. Til skoð-
unar að austan voru kosnir: Jósef Einarsson á Hjallalandi
og Jón Jónsson á Litlu-Giljá, en að vestan verðu: Jóhannes
Ólafsson á Hólabaki og Þórarinn Þorleifsson í Haga“.
Undir fundargerðina skrifa þessir þrír menn: Jón Ólafs-
son, Sveinsstöðum, sr. Þorvaldur Ásgeirsson, Hnausum, og
Jósef Einarsson, Hjallalandi, og er þetta sjálfsagt þáverandi