Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 34
var revndur á plöntum í tilraunaglösum. Var gefin eink-
unnin 2 ef sveppurinn óx á grasinu en skaðaði það ekki og
síðan stig af stigi allt upp í 5 ef sveppurinn drap grasið
algjörlega. Hér má sjá niðurstöður þessara athugana:
Heiti sveppa: Fjöldi prófaðra sýna Sýkingar- stig
Typhula ishikariensis 3 5.0
Fusarium nivale 7 4,6
Typhula incarnata 10 4,5
Truncatella truncata 1 4,0
Coniothyrium spec. 8 3,7
Typhula spec. 2 2,0
Sést á þessu að skæðasti sveppurinn er Typhula ishikari-
ensis, enda var hann sá eini sem verulegum kalskemmdum
olli á túni, en T. incarnata og Fusarium nivale hafa einnisí
hæfileika til að sýkja plöntur verulega. Sýkingamáttur
Truncatella truncata og Coniothyrium spec. er minni og
Typhula spec. er skaðlaus.
Enda þótt í þessari rannsókn hafi fundist þrír af fjórum
algengustu kalsveppunum, og reyndar tveir þeirra víða, þá
er meginniðurstaðan sú að sveppir þessir valdi ekki veru-
legu tjóni í túnum. Þeir geta e. t. v. rýrt uppskeru eitthvað
að magni og gæðum, en áhrif þeirra eru þó yfirleitt hverf-
andi samanborið við áhrif annars konar kalskemmda. Þar
sem sannað er að sveppir þessir vaxi hérlendis, er eðlilegt
að álykta að langvarandi snjóalög geti leitt til þess að skað-
vænlegustu sveppirnir geti stundum og sums staðar valdið
kali.
Þakkarorð.
Þakkir eru hérmeð færðar Vísindasjóði íslands fyrir fjár-
hagsstuðning til kaupa á efnum og tækjum til þessara rann-
sókna, svo og Kaare Ársvoll, Statens Plantevern að Ási í
Noregi, fyrir leiðbeiningar og aðstoð við verkefnið.
36