Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 45

safngripi, og gætu þannig minnt okkur á merkilegan kafla
í sögu landsins. Heyrst hefur um sjóminjasafn, sem ekki
hikar við að varðveita heilu skipsskrokkana og enn fremur
eru til söfn tengd ýmsum ómerkari atvinnuvegum en land-
búnaði.
Væri því engin ósvinna að ætla sér að varðveita nokkrar
dráttarvélar, jarðvinnslutæki og heyvinnuverkfæri, sem
heyra landbúnaðarsögunni til. Eini vottur að búvélaminja-
safni, sem mér er kunnugt um hérlendis, er að Elvanneyii,
en þar mun vera geymdur allmikill fjöldi ganralla búvéla og
tækja. Reynt hefur verið að fá fjármagn til þessa safns en
lítið hefur áunnist. Vegna þess að málefnið er merkilegt
og verkefnið viðamikið, datt mér í hug að við hér norðan
heiða gætum einnig lagt eitthvað að mörkum til að hindra
að söguleg tæki glötuðust. Væri ekki úr vegi að reyna að
koma á fót slíku safni hér á Norðurlandi, t. d. á Hólum i
Hjaltadal eða Möðruvöllum í Hörgárdal, eða þar sem hús-
næði fengist til þessara nota. Framvinda mála gæti orðið
þessi:
Fyrst þyrfti að athuga og skrá niður hvað til er og í hvaða
ástandi það er. Síðan þyrfti að safna saman þeim tækjum
sem heillegust eru, jafnvel fleiri eintökum. Þá þarf að gera
við tækin þannig að þau skemmist ekki meira, mála þau í
upprunalegum lit og gera eitt gott eintak úr fleiri samstæð-
um. Loks þarf að koma tækjunum undir þak þar sem þau
geta verið til sýnis.
Sem fyrsta skref í þessari framkvæmd legg ég til að bænd-
ur líti í kringum sig og kanni hvort þeir eigi eitthvað sem
bjarga mætti á safn, og er þá hentugt að hafa við hendina
bók Arna G. Eylands, Búvélar og ræktun, en þar eru ágæt-
ar lýsingar og myndir af öllum helstu búvélum, sem hér
voru notaðar fram á miðja þessa öld. Ef könnunin sýndi að
um einhverja hugsanlega safngripi væ:i að íæða mætti til-
kynna mér það og mun ég þá færa gripina inn á skrá.
Ef undirtektir verða sióðar 02: marm kemur fram verður
O OO
haldið áfram og reynt að finna safninu stað og ná hlutunum
saman.
47