Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 38

Rannsókn þessi náði yfir tímabilið frá 1. febrúar 1972 til
31. janúar 1976. Tala bæja var alls 23 með 27,7 árskýr að
meðaltali.
Við söfnun gagna var stuðst við skýrslur frjótækna, kúa-
skýrslur og niðurstöður heyefnagreininga, en þær urðu alls
233. Auk þess var hver bóndi sem hlut átti að máli heim-
sóttur og þeir spurðir ákveðinna spurninga til þess að fá
svör við atriðum sem ekki var unnt að fá á annan hátt.
Helstu niðurstöður urðu þessar:
1. Afgerandi var hversu árangur sæðinga reyndist betri á
smáum búum en stórum.
2. Að meðaltali fór helmingur allra fyrstu sæðinga fram
yfir sumarmánuðina (júní—september), l/4 hlutinn
fyrri hluta vetrar (október—janúar) og \/4 hlutinn
seinni hluta vetrar (febrúar—maí). Þetta var þó mis-
jafnt milli bæja.
3. Sæðingar á hverja kelfda kú voru flestar seinni hluta
vetrar, en fæstar yfir sumarmánuðina. Þá kom og fram
mikill munur á árangri sæðinga milli ára.
4. Yfirleitt beiddu kýr illa, sem illa héldu.
5. Súrdoðinn var algengari og alvarlegri eftir því sem
hey var verra.
6. Votheysverkun eins og hún er yfirleitt stunduð í
Eyjafirði virðist oft bjóða súrdoða heim.
7. Smitandi veiruskita eða blóðkreppusótt, sem herjaði
kýr í héraðinu á þessum tíma lagðist þyngra á kýr á
bæjum þar sem kalímagn var lágt í heyinu.
8. Líkur benda til þess að yfirfóðrun á kalki í geldstöðu
geti aukið hættu á bráðadoða.
9. Þar sem minnst bar á súrdoða var f jölbreytni í notkun
fóðurtegunda mest, einkum var fiskimjöl og fiski-
mjölsblöndur algengari.
10. Ekki kom fram neitt samband milli próteininnihalds
fóðurs og heilsufars í rannsókninni.
11. Eftir því sem vikið var meira frá réttri orkufóðrun —
það er fóðurþörf miðað við fóðureiningar og nythæð,
40