Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1985, Qupperneq 75

Hlutur Norðurlands er því verulegur í loðdýrarækt lands-
manna. Miðað við eðlilega frjósemi má reikna með að fjöldi
skinna til frálags haustið 1986 verði 39000 minkaskinn og
38000 refaskinn. Verðmæti þessarar framleiðslu má áætla um
það bil 118-120 milljónir króna í erlendum gjaldeyri. Bú með
loðdýr eru 90 og reikna má með að hirðing loðdýra skapi í ár
60-70 störf á Norðurlandi.
Loðdýraræktin virðist hafa umtalsverða vaxtarmöguleika,
en þeir eru þó háðir ýmsum þáttum. Helstu þættirnir sem
áhrif hafa á vaxtarmöguleika búgreinarinnar eru:
1. Markaður og markaðsverð.
2. Hráefni og fóðurverð.
3. Stofnkostnaður og fjármagn.
Ólíkt öðrum landbúnaðarafurðum eru loðskinn seld á al-
þjóðlegum uppboðum. Markaður loðskinna er því verulega
háður eftirspurn bæði hvað varðar magn og verð. Undanfarin
ár hefur árleg skinnasala í heiminum verið um það bil
30.000.000 minkaskinn og 4.000.000 refaskinn. Erfitt er að
gera sér grein fyrir vaxtarmöguleikum þessa markaðar, en
hann hefur vaxið umtalsvert undanfarinn áratug. Hins vegar
er rétt að hafa í huga að hlutdeild okkar í þessum markaði
helgast af því hversu samkeppnisfærir við erum um fram-
leiðslu miðað við keppinautana, bæði hvað varðar verð og
gæði. Takist okkur að halda framleiðslukostnaði í skefjum og
að standa okkur í framleiðslu gæðavöru eru möguleikar okkar
á markaðnum góðir. Til þess að standa okkur gæðalega er
nauðsyn að vinna að öflugu kynbótastarfi og sýna ítrustu
natni í allri vinnslu framleiðslunnar en á báðum þessum
sviðum er verulegt ógert enn.
Framleiðslukostnaðurinn ákvarðast einkum af þrem þátt-
um, stofnkostnaði, fóðurverði og frjósemi. Þáttur frjóseminn-
ar helgst af því að nýting fjárfestingar verður að jafnaði betri
(þó aðeins upp að vissu marki) og auk þess verður fóðureyðsla
á skinn lægri vegna betri nýtingar á fóðri ásetningsdýranna.
Hér á landi fellur til mikið magn fiskúrgangs og bræðslu-
fisks sem hentar mjög vel í loðdýrafóður og er í raun uppistaða
77