Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1985, Qupperneq 81

snauðan jarðveg — og svo mætti lengi telja. Annars má með
nokkrum rétti spyrja að því hvort ekki væri kominn tími til að
láta þessar gömlu áburðartilraunir detta út og verja tíma og
kostnaði í eitthvað sem nærtækara þætti. Það má vera, en
sjálfur hefi ég tilhneigingu til að setja þær á af ástæðum, sem
að hluta til eru þegar fram settar, sem einkum felast í lang-
tímaáhrifum, auk þess sem því er ekki að neita að tilraunir,
sem afrekað hafa að lifa af svo til frá stofnun stöðvarinnar,
hafa að vissu leyti unnið sér hefð og vekja nokkurt stolt og
þeim mun meira sem aldurinn færist yfir og síðast en ekki síst,
— starfrækslan er ekki tímafrek og kostnaður tiltölulega lítill.
Þá er hér í gangi ein tilraun, allstór og viðamikil, þar sem
er verið að reyna allmarga stofna af vallarsveifgrasi, bæði
innlenda og erlenda, ásamt Oddu vallarfoxgrasi, sem sáð er
hreinu eða íblönduðu nokkrum af vallarsveifgrasstofnunum.
Tilgangurinn er sá að athuga endingu þessara stofna, gæði
þeirra og uppskeru, sérsáðum og í blöndu við mismunandi
sláttutíma og mismarga slætti.
Tilraun þessi átti svo erfitt uppdráttar fyrsta uppskeruárið,
1983, vegna arfa, að henni var ekki spáð góðu. Sumarið 1984
bjargaði hins vegar málinu. Grasið myndaði allþéttan svo til
arfalausan svörð og var hún þá uppskorin í tveim sláttum.
Það, sem gerir þó nokkuð erfitt fyrir til þess að halda fullu
tilraunaplani gangandi, er að í sjöttu endurtekningu tilraun-
arinnar hafa orðið þau mistök við sáningu að grastegundir og
afbrigði hafa ruglast, svo að erfitt getur reynst að nýta hana
að fullu, en það á þó að reyna eftir bestu getu næsta sumar.
Strax hefur komið fram mikill munur á þroskaferli einstaka
afbrigða vallarsveifgrassins og verður ugglaust áhugavert að
fylgjast með tilrauninni er fram líða stundir.
Þá voru lagðar út á síðasta sumri tvær grænfóðurtilraunir. 1
annarri var ætlunin að bera saman hafraafbrigði og afbrigði
að rúghveiti, en hin gekk út á samanburð byggafbrigða til
þroska. Bæði var, að sumarið varð kalt og votviðrasamt, sem
skapaði mikinn arfavöxt, en lítinn þroska hjá bygginu, svo að
minna fékkst út úr henni en vonir stóðu til. Þó kom fram
allmikill munur á milli grænfóðurtegunda i því að standa af
83