Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1950, Qupperneq 145

NOKKUR ORÐ U.AI ÍSLENZKT SKRIFLETUR
145
Aovia a Cj
í »7 p£i.
:’£4tÍ&-H4i<$* P<c.ét
u. ft y/í.ttfCCJutt
- ■-.... ■ -
ts&cqtC
kí5 I ^ • /ÍA/ 'lHtfftftt&r tuCi
(^ yjr) t <?:< iý7 ' 4V
fíLqCr t ciuh../ i t-a.fl)A. tíu na.fr. f/i
C' - ’£— ’ — . v-v? ' V________
in£ Em Uí’Ul 'Ph Htu*. fiutTh.. huU
J< f/A
32. mynd. Lbs. 192, fol. Eiginhandarrit Arna Böðvarssonar að Brávallarímum, sennilega skrifað
1762. Smækkað.
III Rijma
Aldijr Lánghenda
Vindalfs giplldenn koma á qvplldinn / kviknar öildenn svefninn flijr / leiffturs skiölldem; lióda
fiölldenn / lijfz og völldenn gledia Örijr
leg kan/í eige, satt fra seige, sudra fleye stijra þó / þiggia meige a þesstun deige, þundor feigenra
skala sió
Sigtijrs horna, rnarga ntorgna mintted forna, kiæter safft / qvæda nornar, edlid ornar, ecÆj þorna,
lætur krafft
Marger kunna, Randa Runnar, Rögnerz þunna hlanda vijn, / rná þefrn unna ntenia sunna, málz vid
brunna Jnded skijn / þvij
uðeinkenni þess eru sveigðir drættir. sem enda eins og brotið sé af þeim. Hjá síra
Jóni er sú leturgerÖ hvergi nærri óblandin. heldur hefur hann að nokkuru leyti stafa-
gerð venjulegs settleturs. Nokkur áhrif brotaleturs. þó minni en hjá síra Jóni, má sjá
í settleturshönd síra Eyjóifs Jónssonar á Völlum (30. mynd ), en hún sker sig úr öllum
rithöndum frá 17. og 18. öld fyrir það, hversu bundin hún er. .40 vísu var alsiða að
binda, enda von til þess, að menn lærðu margt af skinnbókunum svo rnjög sem þær
voru skrifaðar upp, en síra Eyjólfur notar alls konar bönd og skammstafanir svo sem
Árbók Landsbókasajns 1948—49 10