Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1955, Qupperneq 12

12
LANDSBÓKASAFNIÐ 1953—1954
Húsrúm og
umhverfi
Eiiis og á var drepið í síðustu Árbók hefir verið veitt nokkurt fé til
umbóta á rishæð Landsbókasafnsins. Hefir nú verið sett nýtt þak
á húsið, lagfærðir reykháfar o. fl. Þá hefir verið komið fyrir bóka-
hillum í miklum hluta rishæðarinnar, sem var skipt milli Landsbókasafns og Þjóðskjala-
safns. Hefir Landsbókasafnið fengið þar til umráða 1800 hillumetra, og er nú lokið að
mestu að flytja þangað bækur, sem áður voru óaðgengilegar í kössum eða hlöðum.
Einnig hefir verið flutt þangað talsvert af bókum af neðri hæðum hússins til þess að
rýma fyrir nýjum. Eru þessar viðbótarhillur nú fullskipaðar bókum. Var að því mikið
hagræði að fá þetta nýja geymslurúm, þó að enn sé barátta við þrengsli fram undan.
Bæði Landsbókasafn og Þjóðskjalasafn vaxa ört og verður óhjákvæmilegt að sjá öðru
hvoru þeirra fyrir nýju húsnæði áður en langt líður.
Þrátt fyrir ítrekaðar óskir hefir eigi enn tekizt að fá lóð Landsbókasafnsins færða í
það horf sem hæfði hinni stílfögru byggingu. Von er þó um að úrlausn fáist innan
skamms. Þá er einnig til athugunar að gera neðanjarðargeymslu við húsið fyrir dýrmæt
handrit og skjöl. En það bíður næstu Árbókar að skýra frá framkvæmdum í því efni.
Af sérstökum ástæðum er Árbókin síðar á ferð en fyrirhugað var,
og koma því tveir árgangar saman. Eins og að undanförnu hefir
skrásetjari safnsins, Ásgeir Hjartarson, samið bókaskrárnar. Baldur Andrésson, sem er
kunnur að góðri þekkingu á tónlist, varð góðfúslega við þeim tilmælum Árbókarinnar
að skrifa um Sveinbjörn Sveinbjörnsson, en rétt þótti að minnast tónskáldsins að nokkru
í riti þessu vegna hinnar merku handritagjafar, sem frú Elenore Sveinbjörnsson hefir af-
hent Landsbókasafninu eins og getið er hér að framan. Skráin um tónverk Sveinbjörns
er prentuð eftir handriti frúarinnar.
Þess er vert að geta um grein P. G. Foote, háskólakennara í London, að höfundur hefir
frumritað hana á íslenzku. Er það gleðiefni þegar erlendir fræðimenn leggja það á sig
að nema íslenzku svo vel. að þeir geti eigi aðeins talað málið, heldur ritað það lýta-
laust.
Framhald af grein Þórhalls Þorgilssonar bókavarðar um íslenzka sálma úr trúarljóð-
um Prúdentíusar verður væntanlega prentað í næstu Árbók.
Að þessu sinni fylgir Árbókinni sérstakt rit: Drög að skrá um ritverk á íslenzku að
fornu og nýju aj latneskum eða rómönskum uppruna, eftir Þórhall Þorgilsson bókavörð.
Er þetta fyrra hefti af tveimur. Mun hið síðara gefið út þegar ástæður leyfa.
Árbókin
Landsbókasafni, 15. maí 1955
FINNUR SIGMUNDSSON