Frjáls verslun - 01.01.1996, Qupperneq 48

Hér horfir Landsbankagoðinn á uppstoppaðan
lax er hann hefur heima hjá sér, einn af mörg-
um sem hann hefur haft betur við.
hið alræmda landspróf frá þeim
skóla vorið 1947 og voru aðeins
þrír sem náðu. Auk Sverris þeir
Þorvaldur Veigar
Guðmundsson, síðar læknir, og
Ólafur Gunnarsson, síðar verk-
fræðingur. Þaðan lá leiðin til Ak-
ureyrar til náms í Menntaskól-
anum þar. Það gekk reyndar
ekki andskotalaust því Sigurður
skólameistari þráaðist við að
taka á móti kauða og taldi að
óeirðamenn skyldu fara suður í
skóla. Sverrir lét sig ekki frekar
þá en síðar og komst inn með
því að tala við rétta menn á rétt-
um stöðum, lofa bót og betrun
og ganga í stúku.
Sverri sóttist námið ágætlega þótt
hann tæki fullan þátt í félags- og
skemmtanalífi skólans, var annar rit-
stjóra skólablaðsins, formaður mál-
fundafélagsins og formaður leikfé-
lagsins. Eins og oft vill verða voru á
þessum árum hnýtt þau vinabönd
sem hvað best halda. Bestu vinir
Sverris á menntaskólaárunum, sem
hafa fylgt honum síðan, eru menn eins
og Haraldur Bessason, síðar rektor
Háskólans á Akureyri, Bjöm Þór-
haUsson verkalýðsforkólfur, Hjalti
Jónasson, skólastjóri Seljaskóla, Ingi
Kristinsson, skólastjóri Melaskóla,
Gunnlaugur Bjömsson viðskipta-
fræðingur og Helgi Hjálmsson fram-
kvæmdastjóri í Tollvörugeymslunni.
Eiginkona Sverris er Gréta Lind
Kristjánsdóttir frá ísafirði. Foreldrar
hennar vom Kristján Tryggvason,
klæðskerameistari á ísafirði, og Mar-
grét Finnbjömsdóttir úr Aðalvík.
Sverrir og kona hans hafa búið í
Reykjavík frá 1955 og lengi á Einimel
9 og eiga fimm börn. Þau em Hulda
Bryndís þjóðháttafræðingur, gift
Guðna Jóhannessyni verkfræðingi,
Kristján sölustjóri, kvæntur Emu
Ragnarsdóttur, Margrét Kristjana
forstöðumaður, gift Pétri Hilmars-
syni, Ragnhildur blaðamaður og Ást-
hildur Lind flugfreyja, gift Matthíasi
Sveinssyni. Auk þess ólu Sverrir og
Gréta upp sonardóttur sína, Grétu
Lind Kristjánsdóttur.
Þegar námi lauk í Menntaskólanum
á Akureyri fór Sverrir til náms í Há-
skólanum og lauk prófi í viðskipta-
fræði vorið 1955 og fór að vinna hjá
Vinnuveitendasambandi Islands. Um
svipað leyti var hann kosinn í stjórn
SUS. Hjá vinnuveitendum var skrif-
stofustjóri, Barði Friðriksson lög-
fræðingur, en þeim Sverri varð vel til
vina og hefur sú vinátta haldist síðan.
Frá vinnuveitendum lá leiðin ári síðar
yfir á hinn vænginn til verkalýðsins en
Sverrir fór að vinna hjá Verslunar-
mannafélagi Reykjavíkur og var eitt
höfuðverkefni hans að stofna Lands-
samband íslenskra verslunarmanna,
ir var fyrsti formaður LÍV og
gegndi því í 15 ár eða allt til þess
að hann settist á þing sem aðal-
maður 1972.
Árið 1960 hætti Sverrir hjá
VR og fór að vinna sem fram-
kvæmdastjóri Vísis í komparm
með Gunnari Thoroddsen sem
var formaður stjómar en Gunn-
ar G. Schram var ritstjóri.
Sverrir var framkvæmda-
stjóri Framkvæmdastofnunar
ríkisins 1975 til 1983 en sú mæta
stofnun var undanfari Byggðast-
ofnunar og léði mörgum stór-
huga sveitamanni peninga fyrir
nýju fjósi eða stærri trillu.
Ættin, sem kenna má við
Svalbarð í Ögurvík, er orðin býsna
fjölmenn og heldur dáKtið hópinn og
ræktar tengslin. Ættarmót afkom-
enda Hermanns og Salóme hafa verið
haldin nokkrum sinnum, síðast 1993 á
hundrað ára ártíð Hermanns. Það fór
fram á ættarslóðum í Ögurvík og haft
er fyrir satt að bergmálað hafi í fjöllum
við Djúp þegar Svalbarðsmenn í
marga ættliði brýndu raustina.
Fyrstu afskipti Sverris af pólitík
voru þegar hann fór í framboð á Aust-
urlandi fyrir Sjálfstæðismenn 1963 og
var hann í því sæti og varaþingmaður
Jónasar Péturssonar allt til 1971 þegar
hann tók fyrsta sætið í prófkjöri og
hélt því til 1988 þegar Landsbankinn
tók við af Alþingi sem vinnustaður
hans. Sverrir var iðnaðarráðherra
1983-1985 og menntamálaráðherra
1985-’87 og tók virkan þátt í norrænu
samstarfi með setu í Norðurlandaráði
1975-’83 og 1987 til 1988.
Sverrir kynntist pólitík fyrst vestur
á ísafirði, þar sem hún hefur um lang-
an aldur verið harðvítugri en sæmi-
GEVALIA
- Það er kaffið