Morgunblaðið - 27.01.2001, Síða 54

54 LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
  
 
   

 
         

     BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MÉR er kunnugt um tvíbenta af-
stöðu Íslendinga til tollyfirvalda
þeirra. Fram að þessu var mér ekki
ljóst hvers vegna. Strangt eftirlit og
gerræðislegar ákvarðanir eru jú
ekki uppfinning íslenzku tollþjónust-
unnar, heldur fyrirfinnst slíkt í
meira eða minna mæli í hverju ein-
asta landi.
En það sem við höfum nú mátt
reyna slær allt út.
Móðir mín er virtur íslenzkur
borgari og býr á elliheimili á Kirkju-
bæjarklaustri, 97 ára að aldri. Í byrj-
un desember 2000 sendi sonur minn,
eins og hann hefur tíðkað að gera á
hverju ári, henni jólapakka með sæt-
indum. Verðmæti innihaldsins var
innan við 3.500 krónur. Það hefur
jafnan glatt móður mína að fá þessa
árlegu jólagjöf, sem hún hefur tamið
sér að deila með sambýlisfólki sínu,
þar sem það gleður hana að geta lagt
sitt af mörkum til hátíðarinnar.
Pakkinn sem sendur var í desem-
ber 2000 er nú loks kominn á póst-
húsið á Kirkjubæjarklaustri, með
fimm vikna seinkun. Þið getið rétt
ímyndað ykkur hve vel jólabakkelsið
smakkast núna.
Og ofan á ergelsið yfir því hve
lengi það tafðist að pakkinn skilaði
sér á áfangastað heimta nú tollyfir-
völd í Reykjavík að greiddur sé toll-
ur af innihaldi pakkans! Réttara
væri að tollurinn borgaði skaðabæt-
ur. Hvernig má það vera, að svona
nokkuð geti gerzt á Íslandi – þar sem
tollyfirvöld haga sér eins og ríki í rík-
inu?
GUNNAR SCHWEIZER,
framkvæmdastjóri Bayernpartei,
Þýzkalandi.
Undarleg póstþjónusta
Frá Gunnari Schweizer:
RÍKISÚTVARPIÐ hefir komið sér
upp harðsnúinni „gestasveit“, sem
kærir sig kollótta um sannleiksgildi
fréttafrásagna, en lætur móðan
mása með spakvitrum hefðarmáta
og talar niður til hlustenda. Sé reynt
að koma á framfæri leiðréttingum er
brugðist illa við. Kemur fyrir að lof-
orð fæst um endurskoðun, sé því
fylgt eftir er svarað af þótta.
Það bar við nú nýverið að undirrit-
aður, gamall starfsmaður Ríkisút-
varpsins, sem eitt sinn las atóm-
sprengjufréttina um sprengjuna er
varpað var á Hiroshima, fréttina um
dauða Hitlers, um fráfall Bjarna
Benediktssonar, Heklugosið, Vest-
mannaeyjagosið, svo fátt eitt sé
nefnt af minnisstæðum stórfréttum
frá starfsárum – mér varð á að
freista þess að koma á framfæri leið-
réttingu á ummælum fréttaspegils-
manns er nefndi Þingvallaprest
Thorsteinsson í stað Thorstensen.
Það er mikill munur á þessum ætt-
arnöfnum. Ég hringdi og bað ungan
fullhuga í fréttamannastétt að koma
leiðréttingunni á framfæri. Hann
lofaði því. Engin leiðrétting kom. Ég
hringdi daginn eftir. Þá brást pilt-
urinn hinn versti við máli mínu.
Kvaðst orðinn leiður á að hlusta á
„þetta tuð“. Beiðni mín um rétta frá-
sögn var orðin að „tuði“ í hans eyr-
um.
Helgi Bergs bankastjóri er af ætt
Thorstensena. Gunnar Reynir
Sveinsson tónskáld var kvæntur
söngkonu af þessu kyni, Ástu Thor-
stensen. Gunnar Reynir leyfði mér
góðfúslega að birta ljósmynd af
pípuhatti og göngustaf, sem til-
heyrði Jóni Thorstensen Þingvalla-
presti og kom í eigu hans vegna ætt-
artengsla.
Fréttastofa Ríkisútvarpsins ætti
að kosta kapps um það að útvarpa
þriggja mínútna fréttalestri hnökra-
laust og án fums og mislestra. Það er
lágmarkskrafa hlustenda. Ef hlust-
endur biðja um leiðréttingar ber að
koma þeim á framfæri. Hroki, yf-
irlæti og drambsemi eiga ekki heima
á fréttastofu Ríkisútvarpsins né í
þáttagerð á vegum þess.
PÉTUR PÉTURSSON
þulur.
„Fréttaspegill“
Ríkisútvarpsins og
Þingvallaprestar
Frá Pétri Péturssyni:
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Pípuhattur og göngustafur Jóns Thorstensens Þingvallaprests.