Morgunblaðið - 19.04.2001, Síða 15

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. APRÍL 2001 15
TVEIR skólastjórar í Kópa-
vogi, þau Stella Guðmunds-
dóttir, skólastjóri Hjallaskóla,
og Sveinn Jóhannsson, skóla-
stjóri Digranesskóla, láta af
störfum í vor eftir áratuga
farsælt starf. Þó að þau séu
bæði á besta aldri eða um sex-
tugt hætta þau vegna aldurs
því þau eru bæði komin á svo-
kallaða 95 ára reglu sem segir
til um að kennarar megi
draga sig í hlé þegar saman-
lagður lífaldur og starfsaldur
þeirra er 95 ár.
Stella varð skólastjóri fyrst
fyrir 20 árum, fyrst í Digra-
nesskóla en tveimur árum síð-
ar eða árið 1983 tók hún við
Hjallaskóla, sem þá var nýr
skóli í Kópavogi, og hefur ver-
ið skólastjóri þar síðan. Þann-
ig mætast starfsferlar þess-
ara tveggja skólastjórnenda
því við starfi hennar í Digra-
nesskóla tók Sveinn sem þá
hafði verið skólastjóri í Víg-
hólaskóla frá 1974 og yfir-
kennari þar á undan frá árinu
1970.
Aðspurð segir Stella að
vissulega hafi orðið miklar
breytingar á tæknisviðinu en
grundvallarþættir skóla-
starfsins séu samt alltaf hinir
sömu. „Skólastarfið snýst um
að koma nemandanum til
manns og það hefur í rauninni
ekki breyst. Tækninni hefur
fleygt fram með tölvuvæðing-
unni og miklar framfarir orðið
í fjölföldun á námsgögnum en
ég efast í rauninni um að meg-
inmarkmiðin í skólastarfinu
hafi breyst svo mikið.“
Sex ára nemendur
frakkari
Þannig segir hún skólann
hafa sömu markmið og fyrir
átján árum þegar hann var
settur á stofn. „Þá var sam-
vinna nemenda og kennara
einn af okkar leiðarvísum sem
skiptir ennþá miklu máli.
Frumkvæði og sköpun eru
mjög mikilvægir þættir í
skólastarfinu. Alltaf hefur
verið nauðsynlegt að virkja
nemandann og gera hann
sjálfstæðan í námi og starfi.
Ef nemandi hefur löngun til
að leita sér þekkingar, fara í
frekara nám að loknum
grunnskóla, er tilbúinn til að
takast á við samfélagið og hef-
ur til að bera hæfni í mann-
legum samskiptum er mark-
miði okkar náð. Að sjálfsögðu
þarf hann að hafa góða undir-
stöðuþekkingu í grunnfögun-
um. Þetta eru þessi markmið
sem við höfum haft að leiðar-
ljósi öll þessi ár.“
Stella segir erfitt að meta
hvort nemendurnir hafi
breyst mikið í gegnum tíðina.
„Ég man eftir því að þegar ég
tók við af Jóni H. Guðmunds-
syni í Digranesskóla spurði ég
hann að því hvaða breytingar
honum hefði fundist hafa orð-
ið mestar frá því að hann tók
við skólastjórastarfi. Þá sagði
hann að honum fyndist sex
ára nemendur sem væru að
koma inn í skólann miklu
frakkari nú en þeir hefðu ver-
ið,“ segir hún og hlær og bæt-
ir því við að líklega sé þetta
svipað í dag.
„Mér finnst nemendur oft
opnir og skemmtilegir og gott
að tala við þá. Og við erum
með nemendur sem eru veru-
lega færir á tölvusviði og í
nánu sambandi við það sem
gerist í umheiminum en sá
þáttur hefur breyst mikið.“
Heimurinn
ekki að versna
Þegar litið er yfir farinn
veg segir Stella starfið hafa
verið geysilega skemmtilegt
og gefandi. „Ég hef starfað
með mjög mörgu hæfu og
skemmtilegu fólki og auðvitað
byggist þetta allt á því að
maður hafi gott starfsfólk
sem er tilbúið til að takast á
við hlutina og ekki gefast upp
heldur leita leiða til að leysa
málin. Þannig að ég tel mig
hafa verið ákaflega lánsama.
Þegar Morgunblaðið innti
Svein eftir því hvers vegna
hann væri að hætta sagði
hann að hann væri búinn að
vera í þessu starfi allt of lengi
enda hefur hann haldið um
stjórnartaumana í skólastarfi
í yfir 30 ár. Hann segir feiki-
lega miklar breytingar hafa
orðið á þeim tíma sem hann
hefur verið skólastjóri.
„Aðstaðan og umhverfið er
orðið mikið betra og kennslu-
aðferðirnar hafa breyst. Áður
fyrr notuðu menn krítina og
töfluna, svo kom myndvarp-
inn og nú eru tölvurnar að
koma. Eins hafa komið nýjar
námsgreinar sem skiljanlegt
er enda höfum við aðeins ver-
ið að fylgjast með takti tím-
ans,“ segir hann og hlær.
Nemendurnir eru þó svip-
aðir nú og áður að mati Sveins
þótt hann segi erfitt að meta
það. „Heimurinn er ekkert að
versna, held ég. Þetta gengur
dálítið í bylgjum en ég finn
ekki mikinn mun. Það getur
vel verið að áður fyrr hafi
eldri nemendur verið ákveðn-
ari í náminu en það er ekki
þar með sagt að það séu ekki
margir ágætir nemendur
núna. Ég held að þetta sé
ósköp svipað fólk.“
Örlagarík undirskrift
Sveinn segir fjölda nem-
enda í Digranesskóla hafa
verið nokkuð stöðugan í gegn-
um árin eða rúmlega 500 tals-
ins enda sé hverfið gróið. Síð-
ustu tíu ár hefur skólinn
starfrækt sérdeild fyrir ein-
hverf börn og segir Sveinn að
það hafi honum þótt ákaflega
vænt um. „Þetta hefur gefið
okkur mikið og þessi sam-
tvinnun hefur gengið mjög vel
enda hefur það verið gott fólk
sem hefur unnið í deildinni.“
Eins og gefur að skilja eru
mörg atvik eftirminnileg á
jafnlöngum skólastjóraferli
og raun ber vitni hjá Sveini.
Meðal þeirra er upphaf ferils-
ins. „Rétt eftir að ég sótti um
skólastjórastöðuna í Víghóla-
skóla fór ég út á land til að
vera við brúarvígsluna á
hringveginum árið 1974 fyrir
austan. Ég hafði svo sem eng-
an brennandi áhuga á því að
verða skólastjóri en þar hitti
ég Andrés Kristjánsson,
skólafulltrúa og fræðslustjóri
hér í Kópavogi, sem var
staddur þarna með skóla-
hljómsveit Kópavogs.
Hann kemur svona sposkur
til mín og segir: „Ja, nú fór í
verra, þú gleymdir að skrifa
undir umsóknina þína.“ Ég
man eftir því að ég sagði við
hann:„ Jæja, það er allt í lagi,
þú bara hendir henni.“ Þá
sagði hann strax: „Nei, ég
skrifaði undir hana fyrir
þig.““ Sveinn bætir hlæjandi
við að hann haldi að það sé allt
í lagi að upplýsa þetta núna
enda væntanlega of seint að
reka hann fyrir vikið.
Tveir skólastjórar láta af störfum í Kópavogi eftir áratuga starf að skólamálum
Að koma
nemandanum
til manns
Morgunblaðið/Kristinn
Sveinn Jóhannsson og Stella Guðmundsdóttir hafa leiðbeint ófáum Kópavogskrökkum í
gegnum tíðina og meðal annars verið bæði skólastjórar í Digranesskóla.
Kópavogur
KAYAK-KLÚBBURINN
hefur óskað eftir því að
flytja aðstöðu sína að Geld-
inganesi í Grafarvogi en
klúbburinn hefur haft að-
stöðu í Nauthólsvík. Hug-
myndir þessa efnis eru nú til
umfjöllunar hjá borgarskipu-
lagi.
Að sögn Baldurs Péturs-
sonar, varaformanns Kayak-
klúbbsins er svæðið inn af
Geldingarnesi eitt fallegasta
róðrarsvæði í Reykjavík og
hafa hugmyndir um að flytja
aðstöðu klúbbsins þangað
verið lengi í gerjun. „Við
byrjuðum á að sækja um
leyfi til að halda þarna nám-
skeið í sumar á vegum Kay-
ak-klúbbsins og svo sóttum
við um bráðabirgðaleyfi til
að koma upp aðstöðu til
tveggja ára og í framhaldi af
því aðstöðu fyrir klúbbinn,“
segir hann.
Baldur segir aðstöðuna
felast í um 150 fermetra húsi
sem yrði hvorutveggja
geymsluhúsnæði og búnings-
aðstaða félagsmanna. Þá
segir hann mikilvægt að í
framtíðinni verði gott að-
gengi fyrir fólk í hjólastólum
enda njóti kajakróður auk-
inna vinsælda meðal fatl-
aðra.
Aðstaðan versnaði vegna
ylstrandarinnar
Hann segir aðstöðu kajak-
manna í Nauthólsvík hafa
versnað eftir að ylströndin
þar var gerð. „Við eigum
mjög erfitt með að koma
bátum á flot eftir að yl-
ströndin kom því við megum
ekki róa úr henni á sumrin
þegar fólk er þar að baða
sig. Þar fyrir utan er Naut-
hólsvíkin ekki eins aðlaðandi
og skemmtilegt róðrarsvæði
eins og svæði fyrir innan
Geldingarnes.“
Þá segir hann að einnig sé
horft til unglingastarfs í
Grafarvogi með því að koma
aðstöðunni fyrir þar. „Ég er
búinn að vera í vetur með
krakka í Grafarvogslaug að
kenna þeim á kajak og
íþrótta- og tómstundaráð
vinnur óbeint með okkur í
þessu. Eins hefur siglinga-
klúbburinn Brokey sýnt
áhuga á því að koma með
okkur upp í Grafarvog með
kænudeildina sína.“
Undirtektir við þessar
hugmyndir hafa að sögn
Baldurs alls staðar verið
mjög jákvæðar en hann býst
ekki við svari fyrr en eftir
nokkra mánuði þar sem mál-
ið taki langan tíma að kom-
ast í gegnum borgarkerfið.
Vilja aðstöðu fyrir kajakróður innan við Geldinganes
„Fallegasta róðrar-
svæði í Reykjavík“
Geldinganes
BORGARAFUNDUR verð-
ur haldinn í Félagsheimili
Kópavogs hinn 9. maí næst-
komandi til að kynna nýtt
aðalskipulag bæjarins. Þetta
var ákveðið á fundi bæjar-
ráðs í gær.
Að sögn Birgis H. Sigurðs-
sonar, skipulagsstjóra Kópa-
vogsbæjar, er hugmyndin að
kynna fyrir bæjarbúum
handrit að aðalskipulagi fyrir
allan bæinn. „Þar verður tek-
ið á öllum helstu þáttum sem
spanna mannlífið hér í Kópa-
vogi ef svo má að orði kom-
ast,“ segir hann. Þeir sem
hafa áhuga á að kynna sér
aðalskipulagið fyrr geta nálg-
ast það á bæjarskipulagi
Kópavogs auk þess sem til
stendur að setja handritið í
heild sinni inn á heimasíðu
bæjarins sem hefur slóðina
www.kopavogur.is.
Nýtt aðalskipulag kynnt
Kópavogur
Ljósmynd/Jóhann Óli Hilmarsson
Ekki líkar öllum að hafa þennan skemmtilega fugl nærri sér á vorin af ótta við flóna sem á
honum lifir – sem er þó á öðrum fuglum líka.
„En í þeim tilvikum verður
að bíða eftir að ungarnir séu
flognir burt og hefja þá
nauðsynlega vinnu. Í því felst
að eitrað er í hreiðrið, það
svo fjarlægt og svæðinu lok-
að þannig að fuglinn komist
ekki inn þangað á nýjan leik.
Hann fær sem sagt að kom-
ast út með sitt hafurtask, ef
hann er byrjaður, í samræmi
við lög og reglur. En eins og
ég nefndi geta flestir leyst
þetta mál sjálfir; ef þarf að
eitra er hægt að fá nauðsyn-
leg efni hjá Sölufélagi garð-
yrkjumanna eða í öðrum
sambærilegum verslunum.
Að öðrum kosti er hægt að
leita til meindýraeyða sem
víða er að finna á höfuðborg-
arsvæðinu eða þá iðnaðar-
manna, ef eingöngu þarf að
loka.“
Fagmaður kostar
um 10.000 krónur
„Fólk var byrjað að hafa
samband við mig upp úr 15.
mars út af því að flóin væri
tekin að bíta,“ sagði Sig-
urður I. Sveinbjörnsson en
hann er einn af þeim mein-
dýraeyðum í borginni sem
tekur að sér að eitra fyrir
starafló. „Þetta eru svona
3–4 hreiður á viku og allt
upp í 10–12 þegar mest er að
gera hjá mér. Ef flærnar eru
komnar inn í hús eru þær
gjarnar á að sækja að rúm-
unum, eða m.ö.o. þar sem hit-
inn er. Þess vegna er nauð-
synlegt að eitra í kringum
rúmin og á gólfin. Fólk verð-
ur að yfirgefa húsnæðið á
meðan í fjórar klukkustundir
eða svo meðan gufan er að
sjatna. Þetta hefur aldrei
klikkað; flóin virðist mjög
næm fyrir eitrinu. Eftir að
þessu er lokið tek ég hreiðrin
niður og eitra þar í kring.“
Að sögn Sigurðar er misjafnt
hvað þetta kostar og fer það
eftir því hversu mikið þarf að
rífa og síðan bæta; oftast
liggur kostnaðurinn þó öðru
hvoru megin við 10.000 krón-
urnar.