Morgunblaðið - 19.04.2001, Síða 32

LISTIR
32 FIMMTUDAGUR 19. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Mánudaginn 30. apríl 2001 verða hlutabréf í Kögun hf. tekin til rafrænnar skráningar hjá
Verðbréfaskráningu Íslands hf. í samræmi við ákvörðun stjórnar Kögunar hf. þar að lútandi.
Þar af leiðandi verða engin viðskipti með hlutabréf félagsins þann dag. Frá þeim tíma
ógildast hin áþreifanlegu hlutabréf í fyrirtækinu í samræmi við ákvæði laga og reglugerðar
um rafræna eignarskráningu verðbréfa.
Nánar tilgreint verða öll hlutabréf í Kögun hf. tekin til rafrænnar skráningar en þau eru öll í
einum flokki og gefin út á nafn hluthafa. Útgáfudags er getið á hverju bréfi.
Hér með er skorað á alla eigendur ofangreindra hlutabréfa sem telja nokkurn vafa leika á
að eignarhald þeirra sé réttilega fært í hlutaskrá Kögunar hf. að staðreyna skráninguna með
fyrirspurn til hlutaskrár Kögunar hf., Lynghálsi 9, 110 Reykjavík eða í síma 580-9200. Komi í
ljós við slíka könnun að eigendaskipti hafi ekki verið skráð ber eigendum að færa sönnur á
þau gagnvart félaginu fyrir nefndan dag.
Ennfremur er skorað á alla þá sem eiga takmörkuð réttindi til ofangreindra hlutabréfa, s.s.
veðréttindi, að koma þeim á framfæri við fullgilda reikningsstofnun, þ.e. banka, verðbréfa-
fyrirtæki eða sparisjóð sem gert hefur aðildarsamning við Verðbréfaskráningu Íslands hf.
fyrir skráningardag.
Athygli hluthafa er vakin á að hin áþreifanlegu hlutabréf félagsins verða ógild sjálfkrafa og
því er ekki þörf á að skila þeim til félagsins. Jafnframt er vakin athygli á að ferli rafrænnar
skráningar hefur engin áhrif á möguleika hluthafa til að eiga viðskipti með hluti sína í félag-
inu að undanskildum sjálfum skráningardeginum.
Að lokinni rafrænni skráningu þurfa hluthafar að fela reikningsstofnun umsjón með eignar-
hlut sínum í félaginu til að geta framselt hluti sína svo sem vegna sölu eða skipta. Reiknings-
stofnun mun í þessu skyni stofna VS-reikning í nafni viðkomandi hluthafa.
Hluthöfum félagsins hefur verið kynnt þetta bréfleiðis.
Stjórn Kögunar hf.
INNKÖLLUN VEGNA RAFRÆNNAR
SKRÁNINGAR HLUTABRÉFA Í KÖGUN HF.
TEYGST hefur í margar skil-
greindar sem óskilgreindar áttir úr
hugtakinu samtímalist á næstliðn-
um áratugum og stöðugt meir sem
dró að aldaskilum, – var lengstum
skilgreint sem öll framsækin
myndlist frá styrjaldarlokum 1945.
En það má vera augljóst að ný öld
skapar þörf fyrir nýjar og klárar
skilgreiningar, og hvert sé yfirhöf-
uð eðli myndlistar, og henni mark-
aður sýnilegur rammi. Menn fara
til að mynda ekki á tónleika eða
kvikmyndahús til að skoða málverk
og höggmyndir og þannig kemur
fastagestum á myndlistarviðburði
iðulega spánskt fyrir sjónir að sjá
það sem innfyrir dyr sýningarsala
ratar í nafni myndlistar. Hefur svo
fælt fjölda manna frá nýlistasöfn-
um og listhúsum, ekki ósvipað og
almenning frá pólitískri vitund sbr.
kosningaþátttöku víða um heim.
Listin hefur þannig líkt og stjórn-
málaumræðan fjarlægst almenn-
ing, hvað sem líður heimspekileg-
um fullyrðingum um hið
gagnstæða. Er svo er komið virðist
sem listamenn leitist víðast hvar
við að reyna að rjúfa skörð í þessa
múra sem hlaðist hafa upp á und-
angengnum áratugum, þó með um-
deilanlegum aðferðum.
Sýning, eða réttara sagt innsetn-
ing hins breska Johns Isaacs í
Listasafni Reykjavíkur, Hafnar-
húsinu, er gott dæmi um listamann
af yngri kynslóð, sem leitast við að
vekja áhuga og forvitni almennings
með áhrifaríkum hætti og notar til
þess ólíka og óvænta miðla. Maður
hefur meira á tilfinningunni að
vera kominn inn í diskótek, furðu-
rými í fjölleikahúsi eða skemmti-
garði, tívolíi, en myndlistarsýn-
ingu, og vissulega grípur
gjörningurinn fólk líkt og svo
margt á slíkum stöðum. Annars
vegar hryllingur í formi sjálfs-
myndar listamannsins, sem er lík-
ust skrokki í miðju vinnslustigi í
sláturhúsi eða öllu heldur hálfri
uppréttri mannsmynd eftir ræki-
lega beitingu skurðarhnífsins við
krufningu í rannsóknarstofu
sjúkrahúss. Hins vegar upphafnar
furðir í formi lýsingar, dularfullrar
sjónhverfingar í ljósmynd/málverki
af undurfallegri stúlku, litríkra
blaðra á gólfi og loks tungls sem
veður í skýjum. Þetta skapar við-
brögð, sem vega salt á milli undr-
unar, viðbjóðs, aðdáunar og
brenglunar á tímaskyni. Hér er
leikið á skynfærin líkt og hljóðfæri,
firrð og forgengileika slengt á vit
sýningargestsins og skynfæra
hans. Þegar gesturinn hefur verið
inni um stund verður það að lokum
málverkið og tárið á vinstra
hvarmi stúlkunnar sem athyglin
beinist helst að, en þar er um und-
irfurðulega og snjalla sjónhverf-
ingu að ræða sem fær hann til að
klóra sér ráðþrota í höfðinu. En
rétt er það, að sjónhverfingin hef-
ur fylgt málverkinu frá upphafi
vega, líkt og sjónhverfingin í nátt-
úrunni sjálfri, ekkert er alveg eins
og það sýnist ef nánar
er að gætt og kannski
er það kjarninn í þess-
um hrollkennda en um
leið í bland heillandi
gjörningi.
Hér er vel og fag-
mannlega að verki stað-
ið og ekki vantar heim-
spekina að baki: „Eftir
því sem „sjálfs“-mynd
okkar verður stöðugt
mótaðri af smásjánni,
sjónaukanum, tölvunni,
virðist sem eitthvað
vanti á heildarmyndina.
Ef litið er á vélbúnaðinn
sér maður gangverkið,
en hugurinn skapar aðr-
ar myndir. Við erum
augljóslega lifandi, og
það er jafn augljóst að
hvert okkar er að skapa
sinn eigin heim kringum
sig, jafnt raunverulegan
sem andlegan, en getan
til að tjá þennan heim
er háð tungumálum,
sem ræður mögu-
leikanum á samskiptum
og túlkun. Ég meina
þetta ekki heimspeki-
lega samkvæmt skil-
greiningu enn einnar
kenningarinnar, ég
meina þetta einfaldlega
eins og það er, sem er eins og það
er, og ekkert annað. Einangrun
hvers persónuleika, tilvist sálarinn-
ar, verður mikilvægari vegna þess
að ekki er minnst á hana í sögunni,
í tungumálinu. Það er sammann-
legt leyndarmál að til er eitthvað
mannlegt, eitthvað voldugt sem
er.“
John Isaacs veltir mörgu fyrir
sér eins og framanskráð er til vitn-
is um og sennilega ætti gesturinn
að lesa hugleiðingar listamannsins
áður en hann myndar sér skoðun
um gjörninginn, en þó með fyr-
irvara. Það er útgeislanin, tilfinn-
ingarnar og hin beinu skynrænu
áhrif tjáningarinnar sem ráða úr-
slitum um skilning á listaverki, líkt
og skáldið Pablo Neruda orðaði
það og bætti við; nákvæmar skil-
greiningar og fræðilegar útlistanir
rýra töfra þess. Átti hér að vísu við
ljóð, en er fullgilt varðandi allar
skapandi athafnir, sem eru hluti
þess sem aldrei verður að fullu
skilgreint, frekar en sjálfur lífs-
neistinn.
Tár
MYNDLIST
L i s t a s a f n R e y k j a v í k -
u r – H a f n a r h ú s i n u
Opið föstudaga–miðvikudaga
11–18. Fimmtudaga 11–19.
Aðgangur 400 krónur í allt húsið.
MYNDVERK/
INNSETNING
JOHN ISAACS
Bragi Ásgeirsson
John Isaacs, Tár, ljósmynd/málverk.
TÓNLEIKAR tónfræðadeildar Tón-
listarskólans í Reykjavík
verða í Neskirkju á laugardag kl.
17. Þar verða frumflutt tvö verk eftir
Þóru Marteinsdóttir og Stefán Ara-
son og eru þetta lokaverkefni þeirra
frá tónfræðadeild.
Verk Þóru heitir Stjörnubjart og
er samið fyrir kammerhljómsveit og
tvær söngkonur við ljóð eftir Val-
gerði Benediktsdóttur. Nemendur í
söngdeild skólans, Sigríður Ósk
Kristjánsdóttir og Sigrún Ólafsdótt-
ir sópransöngkonur, syngja.
Verk Stefáns heitir 10–11 og er
samið fyrir 15 manna strengjasveit
og píanó. Píanóleikari er Eva Þyri
Hilmarsdóttir. Stjórnandi beggja
verkanna er Gunnsteinn Ólafsson.
Á tónleikunum verður einnig flutt
Þrenning fyrir strengjatríó, en höf-
undur þess er Pétur Þór Benedikts-
son, nemandi á 1. ári í tónfræðadeild.
Stabat Mater eftir Giovanni Pergo-
lesi verður flutt af strengjasveit og
tveir nemendur úr söngdeild skól-
ans, Margrét Sigurðardóttir og Ása
Fanney Gestsdóttir munu syngja.
Lokaverk-
efni flutt