Morgunblaðið - 28.04.2001, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 28.04.2001, Blaðsíða 43
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 2001 43 ✝ Ögn Sigfúsdótt-ir fæddist á Æg- issíðu í Vesturhópi 19. desember árið 1907. Hún lést á Hjúkrunarheimilinu Ási 18. apríl síðast- liðinn. Foreldrar Agnar voru Sigfús Guðmannsson bóndi Ægissíðu, f. 23. apr- íl 1881, d. 1. júlí 1934, og kona hans, Sigríður Björnsdótt- ir, f. 12. apríl 1880, d. 21. ágúst 1915. Systkini Agnar eru: Rósa, f. 27. maí 1906, d. 28. júní 1998, Árni, f. 25. ágúst 1912, Sig- urjói, f. 27. mars. 1914, d. 17. febrúar 1982, Sigríður, f. 21. ágúst 1915, d. 29. ágúst 1999, og Ragnar, f. 30. júlí 1930. Ögn gift- og eiga þau fjögur börn. Áður eignaðist Sverrir þrjá syni. 5) Árni, búsettur í Reykjavík, f. 9. október 1949, kona hans var Steinunn Hróbjartsdóttir (skildu) og eiga þau þrjú börn. 6) Sigurð- ur, búsettur í Hveragerði, f. 10. júlí 1945, kona hans er Hólmfríð- ur Pétursdóttir og eiga þau þrjú börn, áður eignaðist Sigurður dóttur. 7) Helgi, búsettur í Hvera- gerði, f. 28. janúar 1949, kona hans er Hjördís Ásgeirsdóttir og eiga þau þrjá syni. 8) Rósa, búsett í Hveragerði, f. 10. júlí 1950, mað- ur hennar er Jón Þórarinsson og eiga þau fjögur börn. 9) Sigríður, búsett í Svíþjóð, f. 19. febrúar 1953, maður hennar er Matthi Elíasson og eiga þau þrjú börn. Ögn og Þorsteinn bjuggu í Kirkjuhvammi í Vestur-Húna- vatnssýslu frá 1930. 1942 fluttu þau í Miðey í Austur-Landeyjum. Þau bjuggu á Ljósalandi í Hvera- gerði frá 1944. Útför Agnar verður gerð frá Hveragerðiskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. ist 24. ágúst 1929 Þorsteini Jónassyni frá Hlíð á Vatnsnesi, f. 23. ágúst 1903, d. 7. júlí 1986. Börn þeirra eru: 1) Jónas, búsett- ur í Flórída f. 22. maí 1930, kona hans er Kolbrún Hoffritz og eiga þau þrjár dætur. 2) Margrét, búsett í Hveragerði, f. 11. mars 1932, maður hennar var Hjörtur Jóhannsson, hann lést 21. júlí 1985. Þau eignuðust þrjú börn. 3) Viggó, búsettur í Reykjavík, f. 7. janúar 1934, kona hans er Guð- ríður Jónsdóttir og eiga þau fimm börn. 4) Sverrir, búsettur í Reykjavík, f. 13. nóvember 1936, kona hans er Guðný Ásgeirsdóttir Nú hefur amma Ögn loksins fengið hvíldina eftir langa og farsæla ævi. Amma var dóttir hjónanna Sigfúsar Guðmannssonar frá Krossanesi og Sigríðar Björnsdóttur frá Ásbjarn- arnesi. Amma Ögn eða Agga eins og hún oftast var kölluð var næstelsta barn þeirra hjóna og hún var aðeins sjö ára gömul þegar móðir hennar lést af barnsförum frá fimm börnum. En þrátt fyrir móðurmissinn áttu systkinin skemmtilega og góða æsku. Hljóðfæri voru á heimilinu, orgel og harmoníka, sem systurnar Rósa og amma Ögn lærðu að spila á. Í þá daga voru margir góðir reiðhest- ar á Ægissíðu einkum af hinu þekkta Hindisvíkurkyni og hjá unga fólkinu í sveitinni var vinsælt að fara í út- reiðar á björtum sumarkvöldum. Amma sagði oft skemmtilegar sögur af hestum og mönnum í Húnaþingi sem ýtti m.a. undir hestaáhuga minn. Á þriðja áratugnum kynntist amma Ögn afa mínum Þorsteini Jón- assyni frá Hlíð á Vatnsnesi. Þau felldu hugi saman og gengu í það heilaga á Hvammstanga árið 1929. Í kjölfarið fengu þau til ábúðar jörðina Kirkjuhvamm sem var kirkjustaður. Þar voru þau með ýmsar skepnur og var amma hagsýn húsmóðir og mikill dýravinur. Hún kenndi börnum sín- um snemma að bera virðingu fyrir dýrunum. Til marks um það má geta þess að þegar amma gekk niður á Hvammstanga fylgdu dýrin henni oft eftir, t.a.m. hundurinn, kötturinn, kálfurinn og heimalningurinn. Árið 1942 fluttu amma og afi suður til að taka að sér bústjórn í Miðey í Aust- ur-Landeyjum ásamt fimm elstu börnum sínum þar sem þau stunduðu bústörf í tvö ár. Þá var ferðinni heitið í Hveragerði, en þar festu þau kaup á húsinu Ljósalandi. Hveragerði var sérstakt þorp á þessum árum. Möguleikinn til að nýta hverahitann til sparnaðar við heimilishald, s.s. við matargerð, þvotta og húshitun varð til þess að margir fluttu í þorpið. Minningar um ömmu þar sem hún sauð kartöflur í holu á lóðinni eru ljóslifandi enn í dag. Á uppvaxtarárum mínum voru ömmur mínar, önnur á Ljósalandi og hin á Núpum í Ölfusi, traustir bak- hjarlar sem var gott að heimsækja og eiga athvarf hjá. Hjá báðum kynntist ég m.a. vinnu- semi. Amma á Ljósalandi gerði mikið að því að hanna og sauma fatnað á börn sín og barnabörn. Þeir voru t.d. ófáir vettlingarnir og sokkarnir sem hún prjónaði á mig sem kom sér vel á köldum vetrardögum. Á sumrin var amma mikið úti við og hafði yndi af ræktunarstörfum á lóðinni við Ljósaland. En girðingar þurftu að vera traustar því beggja vegna voru kindur sem góðir ná- grannar hennar áttu. Í sauðburðin- um á vorin höfðu þær verulegt að- dráttarafl fyrir okkur börnin. Af þessu má sjá að þorpið Hveragerði var paradís fyrir unga krakka sem höfðu áhuga á skepnum. Þá þurfti ekki að skrásetja eða tryggja ketti og hunda. Dýrin voru jafn sjálfsögð og blómin í gróðurhús- unum. Fjögur yngstu börn ömmu og afa fæddust í Hveragerði og eru þau mér minnisstæð í uppvextinum. Uppeld- isaðferðir ömmu voru ekki stífar því hún virtist hafa skilning á nánast öllu sem unga fólkið lét sér detta í hug og tók sér fyrir hendur. Líklega hefur amma Ögn verið afar góð fyrirmynd hjá mér sem skólamanni og uppal- anda. Sveigjanleiki og umburðar- lyndi eru ekki síður mikilvægir þætt- ir í uppeldi en festa og ákveðni. Það var ekki undarlegt að margt ungt fólk skyldi venja komur sínar á Ljósaland. Þar var oft glatt á hjalla og líf í tuskunum. Ósjaldan bárust gítar- og harmoníkuhljómar frá hús- inu með sönglegu ívafi. En nær allur systkinahópurinn syngur og spilar á hljóðfæri og eitthvað hefur sá tónlist- aráhugi skilað sér til barnabarnanna. Margt fleira væri hægt að skrifa um ömmu Ögn en þetta er það helsta sem kom upp í hugann eftir kistu- lagningu hennar fyrr í vikunni. Ég er þess fullviss að minning ömmu minn- ar, Agnar Sigfúsdóttur frá Ljósa- landi, mun lifa áfram hjá mér og öðr- um afkomendum hennar sem eru fjölmargir. Amma Ögn var góð kona og góð fyrirmynd. Blessuð sé minn- ing hennar. Þorsteinn Hjartarson. Elsku amma, í dag kveðjum við þig þegar þú er ert að fara þína hinstu ferð. Margar góðar minningar koma upp í hugann þegar ég hugsa til baka og það er ómögulegt að festa þær all- ar á blað. Þegar við bræðurnir vorum hjá þér á Ljósalandi og lékum okkur í garðinum og gistum oftar en ekki hjá þér var alltaf gott að skríða upp í til þín. Þá fengum við að heyra allar sögurnar frá æskuárum þínum þegar þú varst lítil stelpa í sveitinni fyrir norðan. Amma, þú áttir stóra fjölskyldu en þrátt fyrir það áttir þú endalasua ást handa okkur öllum, enda hitti maður aldrei neinn úr fjölskyldunni án þess að spurt væri frétta af ömmu á Ljósalandi. Þar var fjölskyldan vön að safnast saman og þaðan á ég margar kærar stundir í minningunni, sérstaklega frá öllum þeim jólum sem við héldum á Ljósalandi alveg fram á síðustu ár. Guð blessi þig, amma mín, og þakka þér fyrir allt. Við hittumst síðar á þeim stað þar sem þú dvelur núna. „Einstakur“ er orð sem notað er þegar lýsa á því sem engu öðru er líkt, faðmlagi eða sólarlagi eða manni sem veitir ástúð með brosi eða vinsemd. „Einstakur“ lýsir fólki sem stjórnast af rödd síns hjarta og hefur í huga hjörtu annarra. „Einstakur“ á við þá sem eru dáðir og dýrmætir og hverra skarð verður aldrei fyllt. „Einstakur“ er orð sem best lýsir þér (Terri Fernandez.) Þinn Hjalti. Kallið er komið, komin er nú stundin, vinaskilnaðar viðkvæm stund. Vinirnir kveðja vininn sinn látna, er sefur hér hinn síðsta blund. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Elsku amma, við eigum eftir að sakna þín mikið en ætlum að geyma minninguna um þig í hjarta okkar. Við vitum að þú ert í góðum höndum og þér líður vel. Guð hefur tekið vel á móti þér og þú munt áfram fylgjast vel með okkur öllum. Við biðjum Guð að vernda þig og erum þakklát fyrir að hafa fengið að hafa þig svona lengi hjá okkur og að hafa fengið að vera mikið hjá þér. Góður guð styrki okkur öll sem elskuðum ömmu. Hvíldu í friði. Með ást og söknuði, Sigrún Ögn og Margrét Rós. Elsku Ögn, amma okkar, það var alltaf jafn skemmtilegt að koma heim til þín á Ljósaland. Í hvert sinn sem við komum sast þú í sófanum og varst að hekla. Þér fannst alltaf jafn skemmtilegt að vita hvað væri um að vera hjá okk- ur og gátum við spjallað við þið um allt milli himins og jarðar. Ef eitt- hvað bjátaði á hjálpaðir þú okkur alltaf með bros á vör og komst okkur alltaf til að hlæja. Við gátum gleymt okkur heilu stundirnar við að hlusta á þig segja frá þínum æskuárum þar sem þú ólst upp við allt aðrar aðstæð- ur en í dag. Sögurnar voru alltaf gæddar lífi og var ótrúlegt hve vel þú mundir allt sem hafði gerst í gegnum tíðina, alveg eins og það hefði gerst í gær. Þegar við systkinin vorum yngri áttum við ófáar gleðistundirnar í stóra garðinum hjá þér þar sem við lékum okkur og borðuðum rabarbara með sykri. Á meðan varst þú alltaf að fegra garðinn þinn sem var einn sá stærsti og fallegasti í Hveragerði. Elsku amma, nú ert þú farin frá okkur og mun minningin um þig ávallt lifa í hjörtum okkar. Guð geymi þig. Þín barnabörn, Þórunn, Jónas, Sif og Bára. Elsku langamma mín, þú varst alltaf sæt og fín, eins og sól sem skín. Fuglarnir þínir flögra á þínu Ljósa- landi. Blómin spretta og verða falleg eins og ég hugsa að sé í himnaríki þar sem þú ert nú. Þín Sara Lind. ÖGN SIGFÚSDÓTTIR                                       !"        #   $%%     ! "# $$%& ' (     )   *+*      * ,-    -    **    .$+*/( *       0+ -             +*    ' 1 +  "  "0 "  "  "0 2     '3 434 565'6 7   0 *89 :; +;    &     "  '  !  #(   )* + !+ *  ' ( 3**-  2 ,                  4 31)4 3 !3   -  -   !   #(   .  !+  / *.* *1  1 *.*     *.*    *.* */( **.*   1 + " /< .   3 ( *.*   < =      $  . *.*   *# 1 + *.*     . >   "  "0 2 ,     !   !  !3 36  7  "#9?@   "> &    )   !       #   0 !+!!  !  *1*      2+     =  2     $< !   ! + =    !    !  !   =#  ;  . ;  . !  2                        !              !" #" $  %   &  %     "! !#$!%##&%'         (   )* * +,!- !#$!  " '%    (" %%,. ,!#/0$$! 1$ !22!##&% !23-.2 ,!#/0$$! 4%!)/##&% %/# ,!#/0$$! 50%%#60#&%   &23%3.%'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.