Morgunblaðið - 28.04.2001, Blaðsíða 43
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 2001 43
✝ Ögn Sigfúsdótt-ir fæddist á Æg-
issíðu í Vesturhópi
19. desember árið
1907. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Ási 18. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
Agnar voru Sigfús
Guðmannsson bóndi
Ægissíðu, f. 23. apr-
íl 1881, d. 1. júlí
1934, og kona hans,
Sigríður Björnsdótt-
ir, f. 12. apríl 1880,
d. 21. ágúst 1915.
Systkini Agnar eru:
Rósa, f. 27. maí 1906, d. 28. júní
1998, Árni, f. 25. ágúst 1912, Sig-
urjói, f. 27. mars. 1914, d. 17.
febrúar 1982, Sigríður, f. 21.
ágúst 1915, d. 29. ágúst 1999, og
Ragnar, f. 30. júlí 1930. Ögn gift-
og eiga þau fjögur börn. Áður
eignaðist Sverrir þrjá syni. 5)
Árni, búsettur í Reykjavík, f. 9.
október 1949, kona hans var
Steinunn Hróbjartsdóttir (skildu)
og eiga þau þrjú börn. 6) Sigurð-
ur, búsettur í Hveragerði, f. 10.
júlí 1945, kona hans er Hólmfríð-
ur Pétursdóttir og eiga þau þrjú
börn, áður eignaðist Sigurður
dóttur. 7) Helgi, búsettur í Hvera-
gerði, f. 28. janúar 1949, kona
hans er Hjördís Ásgeirsdóttir og
eiga þau þrjá syni. 8) Rósa, búsett
í Hveragerði, f. 10. júlí 1950, mað-
ur hennar er Jón Þórarinsson og
eiga þau fjögur börn. 9) Sigríður,
búsett í Svíþjóð, f. 19. febrúar
1953, maður hennar er Matthi
Elíasson og eiga þau þrjú börn.
Ögn og Þorsteinn bjuggu í
Kirkjuhvammi í Vestur-Húna-
vatnssýslu frá 1930. 1942 fluttu
þau í Miðey í Austur-Landeyjum.
Þau bjuggu á Ljósalandi í Hvera-
gerði frá 1944.
Útför Agnar verður gerð frá
Hveragerðiskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
ist 24. ágúst 1929
Þorsteini Jónassyni
frá Hlíð á Vatnsnesi,
f. 23. ágúst 1903, d. 7.
júlí 1986. Börn þeirra
eru: 1) Jónas, búsett-
ur í Flórída f. 22. maí
1930, kona hans er
Kolbrún Hoffritz og
eiga þau þrjár dætur.
2) Margrét, búsett í
Hveragerði, f. 11.
mars 1932, maður
hennar var Hjörtur
Jóhannsson, hann lést
21. júlí 1985. Þau
eignuðust þrjú börn.
3) Viggó, búsettur í Reykjavík, f.
7. janúar 1934, kona hans er Guð-
ríður Jónsdóttir og eiga þau fimm
börn. 4) Sverrir, búsettur í
Reykjavík, f. 13. nóvember 1936,
kona hans er Guðný Ásgeirsdóttir
Nú hefur amma Ögn loksins fengið
hvíldina eftir langa og farsæla ævi.
Amma var dóttir hjónanna Sigfúsar
Guðmannssonar frá Krossanesi og
Sigríðar Björnsdóttur frá Ásbjarn-
arnesi. Amma Ögn eða Agga eins og
hún oftast var kölluð var næstelsta
barn þeirra hjóna og hún var aðeins
sjö ára gömul þegar móðir hennar
lést af barnsförum frá fimm börnum.
En þrátt fyrir móðurmissinn áttu
systkinin skemmtilega og góða
æsku. Hljóðfæri voru á heimilinu,
orgel og harmoníka, sem systurnar
Rósa og amma Ögn lærðu að spila á.
Í þá daga voru margir góðir reiðhest-
ar á Ægissíðu einkum af hinu þekkta
Hindisvíkurkyni og hjá unga fólkinu
í sveitinni var vinsælt að fara í út-
reiðar á björtum sumarkvöldum.
Amma sagði oft skemmtilegar sögur
af hestum og mönnum í Húnaþingi
sem ýtti m.a. undir hestaáhuga minn.
Á þriðja áratugnum kynntist
amma Ögn afa mínum Þorsteini Jón-
assyni frá Hlíð á Vatnsnesi. Þau
felldu hugi saman og gengu í það
heilaga á Hvammstanga árið 1929. Í
kjölfarið fengu þau til ábúðar jörðina
Kirkjuhvamm sem var kirkjustaður.
Þar voru þau með ýmsar skepnur og
var amma hagsýn húsmóðir og mikill
dýravinur. Hún kenndi börnum sín-
um snemma að bera virðingu fyrir
dýrunum. Til marks um það má geta
þess að þegar amma gekk niður á
Hvammstanga fylgdu dýrin henni oft
eftir, t.a.m. hundurinn, kötturinn,
kálfurinn og heimalningurinn. Árið
1942 fluttu amma og afi suður til að
taka að sér bústjórn í Miðey í Aust-
ur-Landeyjum ásamt fimm elstu
börnum sínum þar sem þau stunduðu
bústörf í tvö ár. Þá var ferðinni heitið
í Hveragerði, en þar festu þau kaup á
húsinu Ljósalandi.
Hveragerði var sérstakt þorp á
þessum árum. Möguleikinn til að
nýta hverahitann til sparnaðar við
heimilishald, s.s. við matargerð,
þvotta og húshitun varð til þess að
margir fluttu í þorpið. Minningar um
ömmu þar sem hún sauð kartöflur í
holu á lóðinni eru ljóslifandi enn í
dag. Á uppvaxtarárum mínum voru
ömmur mínar, önnur á Ljósalandi og
hin á Núpum í Ölfusi, traustir bak-
hjarlar sem var gott að heimsækja og
eiga athvarf hjá.
Hjá báðum kynntist ég m.a. vinnu-
semi. Amma á Ljósalandi gerði mikið
að því að hanna og sauma fatnað á
börn sín og barnabörn. Þeir voru t.d.
ófáir vettlingarnir og sokkarnir sem
hún prjónaði á mig sem kom sér vel á
köldum vetrardögum.
Á sumrin var amma mikið úti við
og hafði yndi af ræktunarstörfum á
lóðinni við Ljósaland. En girðingar
þurftu að vera traustar því beggja
vegna voru kindur sem góðir ná-
grannar hennar áttu. Í sauðburðin-
um á vorin höfðu þær verulegt að-
dráttarafl fyrir okkur börnin. Af
þessu má sjá að þorpið Hveragerði
var paradís fyrir unga krakka sem
höfðu áhuga á skepnum.
Þá þurfti ekki að skrásetja eða
tryggja ketti og hunda. Dýrin voru
jafn sjálfsögð og blómin í gróðurhús-
unum.
Fjögur yngstu börn ömmu og afa
fæddust í Hveragerði og eru þau mér
minnisstæð í uppvextinum. Uppeld-
isaðferðir ömmu voru ekki stífar því
hún virtist hafa skilning á nánast öllu
sem unga fólkið lét sér detta í hug og
tók sér fyrir hendur. Líklega hefur
amma Ögn verið afar góð fyrirmynd
hjá mér sem skólamanni og uppal-
anda. Sveigjanleiki og umburðar-
lyndi eru ekki síður mikilvægir þætt-
ir í uppeldi en festa og ákveðni. Það
var ekki undarlegt að margt ungt
fólk skyldi venja komur sínar á
Ljósaland. Þar var oft glatt á hjalla
og líf í tuskunum. Ósjaldan bárust
gítar- og harmoníkuhljómar frá hús-
inu með sönglegu ívafi. En nær allur
systkinahópurinn syngur og spilar á
hljóðfæri og eitthvað hefur sá tónlist-
aráhugi skilað sér til barnabarnanna.
Margt fleira væri hægt að skrifa
um ömmu Ögn en þetta er það helsta
sem kom upp í hugann eftir kistu-
lagningu hennar fyrr í vikunni. Ég er
þess fullviss að minning ömmu minn-
ar, Agnar Sigfúsdóttur frá Ljósa-
landi, mun lifa áfram hjá mér og öðr-
um afkomendum hennar sem eru
fjölmargir. Amma Ögn var góð kona
og góð fyrirmynd. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Þorsteinn Hjartarson.
Elsku amma, í dag kveðjum við þig
þegar þú er ert að fara þína hinstu
ferð.
Margar góðar minningar koma
upp í hugann þegar ég hugsa til baka
og það er ómögulegt að festa þær all-
ar á blað. Þegar við bræðurnir vorum
hjá þér á Ljósalandi og lékum okkur í
garðinum og gistum oftar en ekki hjá
þér var alltaf gott að skríða upp í til
þín. Þá fengum við að heyra allar
sögurnar frá æskuárum þínum þegar
þú varst lítil stelpa í sveitinni fyrir
norðan.
Amma, þú áttir stóra fjölskyldu en
þrátt fyrir það áttir þú endalasua ást
handa okkur öllum, enda hitti maður
aldrei neinn úr fjölskyldunni án þess
að spurt væri frétta af ömmu á
Ljósalandi.
Þar var fjölskyldan vön að safnast
saman og þaðan á ég margar kærar
stundir í minningunni, sérstaklega
frá öllum þeim jólum sem við héldum
á Ljósalandi alveg fram á síðustu ár.
Guð blessi þig, amma mín, og
þakka þér fyrir allt.
Við hittumst síðar á þeim stað þar
sem þú dvelur núna.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“ er orð sem best lýsir þér
(Terri Fernandez.)
Þinn
Hjalti.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku amma, við eigum eftir að
sakna þín mikið en ætlum að geyma
minninguna um þig í hjarta okkar.
Við vitum að þú ert í góðum höndum
og þér líður vel. Guð hefur tekið vel á
móti þér og þú munt áfram fylgjast
vel með okkur öllum.
Við biðjum Guð að vernda þig og
erum þakklát fyrir að hafa fengið að
hafa þig svona lengi hjá okkur og að
hafa fengið að vera mikið hjá þér.
Góður guð styrki okkur öll sem
elskuðum ömmu. Hvíldu í friði.
Með ást og söknuði,
Sigrún Ögn og Margrét Rós.
Elsku Ögn, amma okkar, það var
alltaf jafn skemmtilegt að koma heim
til þín á Ljósaland. Í hvert sinn sem
við komum sast þú í sófanum og
varst að hekla.
Þér fannst alltaf jafn skemmtilegt
að vita hvað væri um að vera hjá okk-
ur og gátum við spjallað við þið um
allt milli himins og jarðar. Ef eitt-
hvað bjátaði á hjálpaðir þú okkur
alltaf með bros á vör og komst okkur
alltaf til að hlæja. Við gátum gleymt
okkur heilu stundirnar við að hlusta
á þig segja frá þínum æskuárum þar
sem þú ólst upp við allt aðrar aðstæð-
ur en í dag. Sögurnar voru alltaf
gæddar lífi og var ótrúlegt hve vel þú
mundir allt sem hafði gerst í gegnum
tíðina, alveg eins og það hefði gerst í
gær.
Þegar við systkinin vorum yngri
áttum við ófáar gleðistundirnar í
stóra garðinum hjá þér þar sem við
lékum okkur og borðuðum rabarbara
með sykri. Á meðan varst þú alltaf að
fegra garðinn þinn sem var einn sá
stærsti og fallegasti í Hveragerði.
Elsku amma, nú ert þú farin frá
okkur og mun minningin um þig
ávallt lifa í hjörtum okkar. Guð
geymi þig. Þín barnabörn,
Þórunn, Jónas, Sif og Bára.
Elsku langamma mín, þú varst
alltaf sæt og fín, eins og sól sem skín.
Fuglarnir þínir flögra á þínu Ljósa-
landi.
Blómin spretta og verða falleg eins
og ég hugsa að sé í himnaríki þar sem
þú ert nú.
Þín
Sara Lind.
ÖGN
SIGFÚSDÓTTIR
!"
#
$%%
! "# $$%&
' (
)
*+*
* ,-
-
**
.$+*/( *
0+ -
+*
' 1 +
" "0 " " "0 2
'3434565'6 7
0 *89
:; +;
&
" '
!
#(
)*+ !+ *
' ( 3**- 2
,
4 31)43
!3
-
-
!
#(
.
!+
/
*.* *1
1 *.*
*.*
*.* */( **.*
1 + " /< .
3 ( *.*
< =
$ . *.*
*# 1 + *.*
. >
" "0 2
,
!
!
!336
7
"#9?@
">
&
)
!
#
0 !+!!
!
*1*
2+
= 2
$< !
! + =
!
! !
=#
;
. ;
. ! 2
!
!"
#"
$
%
&
%
"! !#$!%##&%'
(
)*
*
+,!- !#$!
"
'%
("
%%,.
,!#/0$$! 1$
!22!##&%
!23-.2
,!#/0$$! 4%!)/##&%
%/#
,!#/0$$! 50%%#60#&%
&23%3.%'