Morgunblaðið - 22.09.2001, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 22.09.2001, Blaðsíða 39
fyrir þér og öllu sem þú þurftir að standa í. Ég er feginn að þú fékkst að fara fljótt og án þess að kveljast. Ég vona að allir fiskarnir, sem þú ert núna að veiða, séu vænir. Þinn sonur, Theódór. Okkar ástkæri bróðir og frændi Diddi, eins og við kölluðum hann, lést í Kaliforníu 7. júlí síðastliðinn. Það er komið að kveðjustund og minningar streyma fram bæði hér heima og erlendis. Þrátt fyrir mikla fjarlægð milli fjölskyldnanna var alltaf gott og sterkt samband og þá sérstaklega milli mömmu og hans. Það var mikil tilhlökkun þegar von var á Helgu og Didda, en hin síðari ár var oft styttra á milli heimsókna. Diddi var spaugsamur og græsku- laus gamanyrði lágu honum létt á tungu. Hann var náttúrubarn, hafði gaman af að fara í veiði og ferðalög og hafði hann sérstaklega gaman af að dvelja í sumarbústað móður okk- ar í Grímsnesi. Hann hafði unun af að sitja á veröndinni, í kyrrðinni og njóta fuglalífsins og litanna í nátt- úrunni. Það var oft glatt á hjalla í kringum Didda og naut hann sín vel þegar við komum öll saman. Viljum við þakka Didda samfylgdina, elsku hans og umhyggju til okkar. Megi Drottinn Guð blessa hann og varðveita minningu hans. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. (V. Briem.) Elsku Helga, Teddi, Jayne, Pétur og Mark, megi góður Guð vera með ykkur og gefa ykkur styrk á þessum erfiðu tímum. Rósa, Kristján, Brynhildur, Kristín, Steinunn, Sigurður og fjölskyldur Ég kveð Tedda eldri, sem á dög- unum yfirgaf þessa jarðvist á fjar- lægri ströndu. Langförull hélt hann vegi hafsins og lagði sérhvert land undir fót, en leitaði reglulega til Ís- lands á ný til að drekka af æsku- brunninum, gjarnan með stöng í hönd og lax í huga. Ekki var Teddi frændi minn tíður gestur, en sterk persónan greipti sig inn í sál mína í barnæsku, þegar fjölskyldurnar voru í nánum samvistum, og þess vegna stóð hann mér ávallt nærri. Enn minnisstæðari verður hann mér þegar ég reyni að sjá hann fyrir mér í sjónum eftir að Dettifossi var sökkt eða uppi á dekki skipsins, sem studdi innrás Bandamanna í Norm- andí. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann við hlið Dollu frænku og saman gáfu þau mér kæran frænda, Tedda yngri. Elsku Dolla og Teddi og fjöl- skylda, ég sendi ykkur mínar dýpstu samúðarkveðjur. En svona er gang- ur lífsins og einhvern veginn kemst ég ekki hjá því að hugsa: Hann er kominn heim. Friðrik Þór. MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. SEPTEMBER 2001 39 Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna, Guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Elsku afi. Hvern hefði grunað að þegar ég kvaddi ykkur ömmu áður en ég fór til Akureyrar að það yrði í síðasta skipt- ið sem við hittumst. Ósjálfrátt leitar hugurinn til baka og minningarnar um frábæran afa koma fram. Það fyrsta sem kemur upp í hug- ann var áhugi hans á íþróttum. Ef það var bein útsending í sjónvarpinu sat hann oftast límdur við tækið, sérstak- lega ef það var fótbolti. Hann fylgdist líka vel með þegar Íslendingar voru að keppa og við sátum oft og spjöll- uðum saman um úrslitin o.þ.h. Afi var oftast hress og skemmti- legur en hann átti það líka stundum til að vera ákveðinn og vildi hafa allt fullkomið. Gott dæmi um það er þeg- ar við tveir vorum að setja mold í beð- in, þá mátti ég ekki setja hana, hann vildi gera það sjálfur. Ég og afi gerðum oft saman grín að ömmu og þá sérstaklega um jólin þegar hún var með alla aukapakkana. Þar af leiðandi hló ég þegar þau komu frá Kanarí í vor. Þá lét hann mig hafa pakka og í honum var lyklakippa og sagði hann mér að finna mér kærustu og setja mynd af mér og henni í hana. Það gladdi hann því mjög þegar ég og Helena byrjuðum saman og ég setti myndir af okkur og sýndi honum lyklakippuna með bíllyklunum á. Afi hafði mjög mikinn áhuga á að spila og oftar en ekki kom hann heim með einhver verðlaun af spilakvöld- um og stundum fékk ég að fara með. Ég fór líka oft upp á Hrannarstíg að spila manna við þau og önnur spil. Að lokum vil ég þakka þér fyrir all- ar góðu og skemmtilegu stundirnar og það verður skrítið að koma upp á Hrannarstíg og spila einn við ömmu, en ég veit að þið Óli bróðir þinn spilið með okkur í anda. Elsku amma mín, missir þinn er mestur og bið ég Guð almáttugan að styrkja þig og okkur öll í þessari miklu sorg. Hvíldu í friði, elsku afi, og ég mun alltaf muna kveðjuorð okkar: „Við eigum eftir að sjást aftur.“ Hjalti og Helena. Elsku afi minn! Ekki grunaði mig að þetta væri okkar síðasta stund þegar ég, amma, þú, pabbi og Jón Hans bróðir sátum saman uppi á Akranesspítala. Eitt kvöldið sem þú hringdir sagði amma mér að þú lægir með súrefni. Hún amma grét. Ég sagði við hana: “Elsku amma mín , við verðum að vera bjartsýn og fara með bænirnar okkar.“ Ég grét. Ég þakka Guði fyrir að hafa fengið tækifæri til að kynnast honum afa. Þakka fyrir allar góðu stundirnar með honum og ömmu. Ída María Ingadóttir. Elsku afi minn. Mikið vildi ég að Ólöf Erla hefði getað kynnst þér bet- ur. En í hjarta mínu geymi ég minn- ingar um þig. Þeim á Ólöf Erla eftir að kynnast og verða ríkari í lífinu þeirra vegna. Minningarnar um þig þerra tárin og það sefar sorgina að vita að nú ert þú á stað þar sem eng- inn sársauki er og þú hvílir í friði. Afi minn, ég þakka Guði fyrir allar þær stundir sem við áttum saman. Guð gætir hennar ömmu og gefur henni styrk á þessum erfiðu tímum. Þó að kali heitur hver, hylji dali jökull ber, steinar tali og allt hvað er, aldrei skal eg gleyma þér. (Vatnsenda-Rósa.) Hanna Sif og Ólöf Erla. Vinur minn, Jón Hansson, fyrrum verkstjóri við Hraðfrystihús Grund- arfjarðar, er látinn eftir erfiðan sjúk- dóm sem að lokum lagði hann að velli. Jón fæddist á Hellissandi en flutt- ist sem barn með foreldrum sínum að Brekkubæ undir jökli, en síðar að Suður-Bár í Eyrarsveit. Seinna sest hann að í byggðakjarna sem myndast hafði í botni Grundarfjarðar. Í þessu fallega umhverfi lifir hann og hrærist til dauðadags. Hann sér litla kaup- túnið vaxa og dafna og verða síðar að myndarlegu kauptúni. Jón stundaði lengi sjómennsku með þeim kunna aflamanni Sigurjóni Halldórssyni á Farsæli, þar mun hann hafa verið um eða yfir 20 ár áð- ur en hann sté í land og gekk til ann- arrar vinnu. Ég varð þess áskynja, oftar en ekki er Sigurjón heimsótti mig á skrifstofu mína í HG, hversu mikils hann mat Jón. Kynni okkar Jóns urðu þegar ég tók við rekstri Hraðfrystihúss Grundarfjarðar 1972. Jón var þá ann- ar af tveimur verkstjórum frystihúss- ins. Hann hafði margþætta starfsemi á sinni könnu sem tilheyrði rekstr- inum og krafðist langs vinnudags. Það sýndi sig strax hversu lipur og laginn hann var við verkstjórn og kom vel fram við fólk. Það brá svo við þennan vetur að aflabrögð voru mjög góð, öndvert við vertíðina þar á undan, og mæddi því mikið á verkstjórum við sköpun verð- mæta fyrir þjóðarbúið. Jón gekk að eiga Guðmundu Hjartardóttur, hina mætustu sæmd- arkonu, og börn þeirra eru fimm, fimmtán barnabörn og eitt barna- barnabarn. Þau hjón voru bæði höfðingjar heim að sækja og ákaflega var nota- legt að koma á þeirra fallega heimili. Jón var ágætlega laghentur maður og gat hjálpað sjálfum sér og öðrum. Öll eru börn þeirra vel af guði gerð og hlý. Elsku Munda, við vottum þér og fjölskyldu þinni okkar dýpstu samúð. Við hjarta þjer, móðir, hvílir sá, sem hjer fær að enda skeiðið, þó þúfurnar yrðu alda blá, er yfir þeim sama heiðið; og hvað, sem er undir höfði frá, við helgum þjer allir leiðið. (Þorsteinn Erlingsson.) Sigrún og Hringur Hjörleifsson. ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Sími 581 3300 Allan sólarhringinn — www.utforin.is Suðurhlíð 35, Fossvogi Sverrir Olsen útfararstjóri Bryndís Valbjarnardóttir útfararstjóri Sverrir Einarsson útfararstjóri Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.                                      * @ 7 5. 6@    2$  9% %#&+ "/  % 2/ /<!  /2/+                       3 41A 6(3*   & BC )%# + , '   -   "   *6' + Kæri vinur, það er erfitt að kveðja og sætta sig við að þú sért farinn frá okkur. Frá því að við kynntumst Hödda bróður þínum í Akraselinu forðum daga og fram að andláti þínu eru minningarnar marg- ar um þig; brosmildan, glaðsinna og stutt í hláturinn. Kæri vinur, við þökkum fyrir aðhafa fengið að kynn- ast þér og biðjum guð að veita for- eldrum þínum, bróður og öðrum að- standendum styrk á þessum erfiðu tímum. Hafðu þökk fyrir allt. Ársæll Ingi Ingason og Ingi Örn Andrésson. Við fráfall litla bróður besta vinar míns, Harðar, langar mig að rita nokkur orð. Það rifjast upp fyrir mér þegar við félagarnir, ég, Hörður og Ingi vorum tíu ára gamlir, þá var Villi aðeins 5 ára. Ég átti það til að stríða honum aðeins og hann tók stríðni minni allt- af vel, brosti bara og hló, en Hörður varði litla bróður sinn alltaf og bað mig yfirleitt um að ganga nú ekki of langt. Það var alltaf stutt í brosið og smitandi hláturinn hans Villa. Svo var það núna fyrir sjö árum að Villi leigði herbergi hjá mér tíma- bundið, það voru vinalegir tímar. Við sátum oft á kvöldin eftir vinnu og ræddum öll heimsins mál og svo átt- um við líka sameiginleg áhugamál sem við gátum endalaust rætt. Með þessum fáu orðum langar mig ásamt fjölskyldu minni að votta for- VILBERG ÚLFARSSON ✝ Vilberg Úlfars-son fæddist í Reykjavík 11. mars 1971. Hann lést af slysförum 8. septem- ber síðastliðinn og fór útför hans fram frá Grafarvogs- kirkju 18. septem- ber. eldrum Villa, Helgu og Úlfari, einkabróður hans, Herði, ásamt öðr- um aðstandendum og vinum okkar dýpstu samúð. Guð blessi ykkur öll og styrki ykkur í þess- ari miklu sorg. Guðmundur Jónsson. Með þessum fátæk- legum orðum viljum við minnast kærs vinar okkar, sem við kveðjum allt of fljótt, Vilbergs Úlfarssonar eða Villa eins og hann var kallaður. Villi mætti manni alltaf með bros á vör, sama hvað á bjátaði og alltaf var stutt í grínið. Við Villi vorum ferða- félagar til margra ára og var það áhugi okkar á jeppum, sem tengdi okkur sterkum vinaböndum. Í stórum vinahópi var Villi sá sem kom hlutunum í framkvæmd, hvort sem það var jeppaferð, bústaðarferð eða bara að hittast og var hann þá hrók- ur alls fagnaðar. Villi lenti í alvarlegu slysi 1997, það var létta lundin, góðir félagar og traust fjölskylda sem kom honum í gegnum það áfall. Innan við ári eftir það slys kom hann og heimsótti okk- ur til Noregs og dvaldi hjá okkur í viku. Það var ógleymanlegur og dýr- mætur tími sem við áttum saman. Með fráfalli Villa er hoggið stórt skarð í vinahópinn. Góður vinur er fallinn frá langt um aldur fram. Eftir lifa góðar minningar um góðan fé- laga og ekki síst góða persónu, sem þú varst Villi minn. Góða ferð, kæri vinur, þín er sárt saknað. Elsku Helga, Úlfar og Hörður, söknuður ykkar er mikill. Við vottum ykkur og öðrum aðstandendum og vinum okkar dýpstu samúð. Megi al- góður Guð vaka yfir ykkur og styrkja ykkur í sorginni. Þínir vinir, Ólafur Davíð og Margrét. MORGUNBLAÐIÐ tekur minningargreinar til birtingar endurgjalds- laust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569 1115) og í tölvu- pósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höfundar/send- anda fylgi. Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak- markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum. Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Birting minningargreina
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.