Morgunblaðið - 30.10.2001, Blaðsíða 41
inn í mér og það var sko alveg satt.
Mér finnst bara svo skrýtið að geta
ekki sagt: „Er að fara að passa hjá
Indu,“ því þú ert farin svo langt í
burtu og kemur aldrei aftur. Að geta
aldrei talað aftur við þig og faðmað
er svo erfitt.
Mér þykir svo vænt um þig og ég
skal passa litlu demantana þína eins
og sjáaldur auga míns. Þú sem ætl-
aðir sko að mæta í brúðkaupið mitt
og passa barnið mitt þegar þar að
kæmi. Ég veit að þú verður alltaf hjá
okkur öllum en þetta er bara svo
sárt, svo illt í hjartað. Þegar þú varst
farin trúði ég því ekki. „Ekki Inda
mín.“
Þú varst svo mikil hetja, svo sterk.
Ég man þegar þú hringdir í mig fyrir
rúmum mánuði og varst alveg að
springa af gleði því krabbameinið
var næstum horfið. Þú vissir ekki
hvort þú ættir að hlæja eða gráta.
Ég var svo ánægð og viss um að þú
myndir sigra það allt ... en núna ertu
farin frá okkur. Þú reyndir að berj-
ast en það varð bara of erfitt. Í mín-
um augum ertu hetjan mín sem gafst
aldrei upp. Ég veit að með tímanum
mun sársaukinn hverfa, en örið verð-
ur mitt.
Elísabet spurði mig um daginn af
hverju allir væru með tár í augunum.
Ég sagði þá að það væri vegna þess
að mamma væri svo fallegur engill.
Þá horfði hún á mig með stóru aug-
unum sínum og sagði: „Já, mamma
er svo fallegur engill.“
Þú munt alltaf eiga sérstakan stað
í hjarta mínu.
Ef ég gæti haldið niðri í mér andanum,
eitt andartak,
látið hjartað sleppa einu slagi
og gæti snúið tímanum við.
Þá myndi ég hitta þig aftur og segja þér
það litla, sem menn segja
að skipti engu máli,
en merkir þó allt.
En mér er andað,
hjartað mitt slær reglulega
í takt við tímann, og við snúum ekki við
og ég skil, að þú ert ei lengur hér.
Elsku Indan mín, fljúgðu hátt upp
í ljósið þar sem allt er gott og enginn
er veikur eða þjáður.
Elsku Guðjón, englarnir mínir
tveir, Ingólfur Hannes og Elísabet
Ásta, Auðunn og Jóhann, megi Guð
gefa ykkur allan þann styrk sem
hann á til.
Þín vinkona,
Eva Ruza.
Örfá orð um yndislega vinkonu
sem horfin er á braut.
Elsku Indíana var alltaf jákvæð,
brosandi og tilbúin að rétta öllum
hjálparhönd.
Ég þakka fyrir stundirnar sem við
áttum saman með börnunum okkar.
Við gátum talað saman um alla hluti
og reynt að líta jákvæðum augum á
lífið og þá erfiðleika sem lífið bíður
uppá. Á altarinu hennar var hún allt-
af með Sif mína hjá sér og kyrjaði
fyrir hennar bata. Þegar við vorum
sem mest í sambandi spurði hún allt-
af um hana fyrst af öllum og ef hún
var á ferð fyrir norðan heimsótti hún
hana.
Það er sárt til þess að hugsa að
svona ung og góð manneskja skuli
ekki vera lengur með okkur en ég
veit að það er haldið fast utan um
hana þar sem hún er núna.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elsku Gaui og fjölskylda. Ykkar
missir er mikill og við hugsum mikið
til ykkar. Við samhryggjumst ykkur
innilega. Guð gefi ykkur styrk og
leiði ykkur í gegnum erfiðu tímana
sem eru framundan.
Halldóra, Sif, Svanhvít
og Birna Ósk.
Í dag verður Indíana vinkona mín
borin til grafar. Ég kynntist þeim
hjónum Indíönu og Guðjóni fyrir ein-
um átján árum en þá bjuggu þau á
Þinghólsbraut í Kópavogi og með
okkur tókst mikil og góð vinátta sem
hefur reynst mér mjög mikils virði.
Indíana var mikill og góður persónu-
leiki sem gaf mikið af sér til annarra
og var ávallt fús til að rétta hjálp-
arhönd ef leitað var til hennar. Með
þessum línum vil ég með einhverjum
hætti koma á framfæri þakklæti til
þessarar yndislegu konu sem nú hef-
ur yfirgefið þetta jarðneska líf alltof
snemma. Takk, Indíana, fyrir að
hafa notið þeirrar gæfu að kynnast
þér og hafa verið mér ávallt svo góð.
Ég bið Guð að styrkja Guðjón eig-
inmann hennar, börnin, Elísabetu
Ástu, Ingólf Hannes og Auðun, Jó-
hann stjúpson hennar, systkini, for-
eldra og aðra aðstandendur sem eiga
um sárt að binda vegna andláts
minnar kæru vinkonu. Guð blessi
ykkur öll.
Minning þín lifir, hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því.
Þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Valtýr Björn Valtýsson.
Kæra vinkona, nú er komið að því
að kveðja um sinn og þakka fyrir þau
forréttindi að hafa fengið að eiga vin-
áttu þína og trúnað á liðnum árum
hér í þessari jarðvist. Margt höfum
við brallað og meira og minna snerist
lífið í kringum hundana okkar og þau
áhugamál sem þeim tengjast. Þú átt-
ir þér þann draum að hefja ræktun á
toy poodle hundum og þú lést
drauma þína rætast. Billy litli kom
frá Finnlandi í fyrra og Rose, tíkin
þín, var á leiðinni til landsins þegar
kallið kom. Rose er komin, Indíana
mín, við tókum á móti henni fyrir
þína hönd og munum halda á loft
hugsjón þinni að byggja upp góðan
stofn. Það verður gert í þínu nafni,
þér til heiðurs.
Við áttum yndislegar og ógleym-
anlegar stundir saman á ferðalögum
á hundasýningar um heiminn. Litli
ferðahópurinn eða eins og við köll-
uðum okkur, „Tesa Insert“-hunda-
konurnar, naut þess að vera saman
og þú áttir svo auðvelt með að fá okk-
ur til að gráta af hlátri tímunum
saman á þessum ferðum enda allar
þjáðar af hlátursharðsperrum þegar
heim var komið. Við munum halda
áfram þessum sérstöku einkaferðum
okkar, Anna Jóna verður á Kaffi
Svölum, Magga tekur að sér að
strauja fyrir hótelgesti á 7. hæð,
Milla mun áfram sinna fataviðgerð-
um í flugvélum, Hafdís reynir að ná
signali niðri í kjallara, Guðrún fær
sér sálarvermi og vill fá orðið, Heið-
dís lætur sér lynda beddann góða,
Inga systir verður látin versla mikið
og Þórhildur heldur okkur við efnið.
Þú verður með okkur, elskan mín,
alla tíð í öllum okkar ferðum og sam-
verustundum. Gleðin og gáskinn
sem þú lést svo auðveldlega í ljós
mun fylgja okkur og minningarnar
yndislegu munu aldrei gleymast.
Megi almættið vaka yfir Guðjóni,
börnunum og fjölskyldunni allri og
senda þeim styrk.
Góða ferð, elsku vinkona.
Þínar vinkonur í „Tesa Insert“,
Emilía Sigursteinsdóttir.
„Dáinn, horfinn“ – harmafregn!
hvílíkt orð mig dynur yfir!
En eg veit að látinn lifir;
það er huggun harmi gegn.
(Jónas Hallgr.)
Elsku kæra vinkona mín er fallin
frá. Engar langar samræður milli
landa meira eða innilegur og smit-
andi hlátur, aðeins minningin.
Allra stundanna sem fjölskyldur
okkar áttu saman í Danmörku minn-
ist ég með þakklæti. Þessi fátæklegu
orð skrifa ég til að þakka góða við-
kynningu og allt sem þú gafst mér og
mínum á allt of stuttri ævi. Minn-
ingin um allar sögurnar sem þú
sagðir svo skemmtilega, af uppvaxt-
arárunum ykkar systkinanna og
Bjarna í Ólafsvík. Aðdáunarvert
minni þitt var óbeisluð uppspretta
sem engin takmörk virtist eiga og
allir dáðust að. Mér er mjög minn-
isstæð þrautseigja þín í gegn um erf-
iða meðgöngu gullmolanna þinna
sem þú þráðir svo heitt og aðdáun-
arvert hvað þú lagðir ríka áherslu á
uppeldi þeirra og mikilvægi þess að
vera heima með börnin, sem þau eiga
eftir að búa að allt sitt líf.
Mikið kem ég til með að sakna
samverunnar og allra samtalanna
okkar, klukkutímum saman, um öll
áhugamálin, barnauppeldi og velferð
þeirra, trúmálin, sálfræði, antikmuni
og hundana. Allt sem þessar sam-
ræður gáfu af sér og sem ég veit að
var þáttur í ræktun andlegs þroska
okkar beggja og sú ræktun skilaði
sér í óvenju hugrakkri og heil-
steyptri ungri konu.
Í hetjulegri baráttu þinni við veik-
indin þar sem ekki bar á voli og víli,
hálfvelgju eða hiki, heldur eljusemi,
ástúð, æðruleysi og staðfestu. Þú
leist á veikindin sem verkefni sem þú
þurftir að leysa og ýttir frá þér allri
vorkunnsemi. Þú misstir aldrei von-
ina og var það kraftaverki líkast
hverju þú fékkst áorkað þótt drægi
að lokum. Þú varst svo veik en þó svo
sterk.
Minningin um þig, elsku kæra vin-
kona, er björt og léttir eftirsjána.
Við getum öll sótt styrk í okkar
miklu sorg í orð spámannsins: „Þú
skalt ekki hryggjast þegar þú skilur
við vin þinn, því að það, sem þér þyk-
ir vænst um í fari hans, getur orðið
þér ljósara í fjarveru hans.“
Elsku Guðjón okkar.
Trúðu á tvennt í heimi,
tign sem hæsta ber,
guð í alheims geimi,
guð í sjálfum þér.
(St. Th.)
Ég bið einnig góðan guð að gefa
Auðuni, Jóhanni, Ingólfi og Elísa-
betu og öðrum ættingjum styrk í
þessari miklu sorg.
Hulda Björk Erlingsdóttir
og fjölskylda.
Elsku Indíana. Það er sárara en
orð fá lýst að við mæðgur skulum
þurfa að kveðja þig hinstu kveðju.
Við viljum þakka þér innilega fyrir
tíu ára yndislega vináttu. Minning-
arnar eru margar og allar góðar, við
geymum þær í hugum okkar og
hjörtum. Þú varst einstök og okkur
þykir svo óendanlega vænt um þig.
Rólókonurnar þínar kveðja þig
með tár í augum og söknuð í hjört-
um, takk fyrir allt, elsku Inda.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elsku Guðjón, Auðunn, Ingólfur
Hannes, Elísabet Ásta, Jóhann og
aðstandendur allir, við vottum ykkur
okkar dýpstu samúð.
Sigurborg (Bogga) og Lilja.
Elsku Inda, ég hefði aldrei trúað
því að svona ung og sterk kona
myndi hverfa yfir móðuna miklu
svona fljótt. Þú barðist eins og hetja
í öllum þínum veikindum, en stund-
um er margt sem enginn getur sigr-
að. Það hefur alltaf verið gott að tala
við þig og þú hefur alltaf verið góður
hlustandi, og það er margt sem ég á
þér að þakka en hef kannski ekki
gert.
Allt sem þú tókst þér fyrir hendur
gerðir þú vel og gafst þig alla í það
og það var einn af þínum góðu kost-
um.
Ég mun varðveita allar mínar
minningar um Indu frænku í hjarta
mínu og ég er stolt að hafa átt
frænku eins og þig, Inda. Ég veit að
fráfall þitt er mikill missir fyrir alla
og bið um styrk handa fjölskyldu
þinni. Guðjón, Auðunn, Jóhann, Ing-
ólfur og Elísabet, megi Guð varð-
veita ykkur og vera hjá ykkur.
Þeir geta sumir synt á læk og tjörn,
og sumir verða alltaf lítil börn.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð,
og sameinar með töfrum loft og jörð.
Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt,
um varpann leikur draumsins perlulit.
Snert hörpu mína, himinborna dís
og hlustið, englar Guðs í Paradís.
(Davíð Stef.)
Kær kveðja.
Ingunn Ragna.
Mig langar með örfáum orðum en
mörgum góðum minningum að
kveðja þig, mín kæra. Ég vona að
líknandi engill hafi borið þig á fal-
legan stað og að hin nýju heimkynni
þín hafi stóran stofuglugga með út-
sýni út á sjóinn.
Hver fugl skal þreyta flugið móti sól
að fótskör guðs, að lambsins dýrðarstól,
að setjast loks á silfurbláa tjörn
og syngja fyrir lítil englabörn.
(Davíð Stefánsson.)
Aðstandendum öllum votta ég
mína dýpstu samúð.
Hvíldu í friði, mín kæra.
Ásta,
Ísrael.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 30. OKTÓBER 2001 41
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
7
">
C"! $ &#
G*& HI
#.'5&
" ,+"
"5+%
#
%
= 9
'(
#''(
8 %
" , +"
"
5+%
20
* 1) .' *)+9'+' +, )*,$ )*,$()
:'* () 233'* .' ' +,
9'* :'*)1+, 2&'=( )()
'# :' ('#
2 )':'*)1+, '+'59+'(5A
1:'*)1()
3' )'34 )(*3' )'3' )'34 )%
Mig langar í fáum
orðum að minnast afa
míns sem hefði orðið
85 ára í dag.
Elsku afi, það eru
ekki nema rúmir 5 mánuðir síðan
við gengum saman út úr kirkju-
ÞÓRHALLUR
HÁLFDÁNARSON
✝ Þórhallur Hálf-dánarson skip-
stjóri fæddist í
Stykkishólmi 30.
október 1916. Hann
lést í Hafnarfirði 6.
október síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju 16.
október.
garðinum þegar amma
var jörðuð eftir nokk-
urra mánaða veikindi.
Ekki datt mér í hug að
ég þyrfti að ganga
þessi skref svo fljótt
aftur og skilja þig þar
eftir hjá ömmu. Þær
eru ófáar minningarn-
ar sem ég á um ykkur
þar sem ég ólst upp
sem barn á heimili
ykkar, bæði hér í
Hafnarfirði og fyrir
vestan.
Elsku afi, ég kveð
þig með sorg í hjarta.
Guð geymi þig.
Þórhildur.