Morgunblaðið - 30.10.2001, Síða 54
FÓLK Í FRÉTTUM
54 ÞRIÐJUDAGUR 30. OKTÓBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
SÍMI 564 0000 - www.smarabio.is5 hágæða bíósalir
Sýnd kl. 3.30, 5.40, 8 og 10.20. Sýnd kl. 4. Með íslensku tali
Miðasala opnar kl. 15
Sýnd kl. 5.40, 8 og 10.15.
Sýnd kl. 4, 6, 8 og 10.
Stórstjörnurnar Julia Roberts, Billy Crystal, Catherine
Zeta-Jones og John Cusack fara hér á kostum í
stórskemmtilegri rómantískri gamanmynd.
Frá framleiðendum Big Daddy kemur drepfyndin gamanmynd um klikkaðar kær-
ustur og vitlausa vini! Hvað gera bestu vinir Silvermans þegar kærastan er að
eyðileggja ævinlangan vinskap? Þeir ræna henni að sjálfsögðu!!! Þú deyrð úr hlátri!
Varúð!!
Klikkuð kærasta!
Glæsileg leysigeislasýning á undan myndinni.
E.P.Ó.
Kvikmyndir.com
Empire
SV Mbl
DV
Rás 2
Hausverkur
Sýnd kl. 5.10, 8 og 10.50.
Þetta byrjaði sem saklaus hrekkur.
Nú eru þau fórnarlömbin...
Jo
y
Ri
de
bo
lir
og
de
rh
úf
ur
íb
oð
i!*
*á
m
eð
an
bi
rg
ði
r
en
da
st
FO
RS
ÝN
D
ÍK
VÖ
LD
KL
.2
0.
00
CRY FREEDOM (1987)
Hróp leikstjórans Richard
Attenboroughs á frelsi svarta
meirihlutans í S-Afríku heyrast
nokkuð vel í fyrri helmingi mynd-
arinnar en verður veikara þegar
ljóst er að allur seinni hlutinn
snýst um flótta Kevin Klines, sem
leikur frjálslynda blaðamanninn
Donald Woods, út úr landinu.
Myndin hefur allar réttu meining-
arnar í frásögn af vináttu blaða-
mannsins og blökkumannaleið-
togans Steve Bikos, sem er
frábærlega leikinn af Wash-
ington, en það sem átti að verða
áróðursmynd verður rétt bærileg
spennumynd. Stundum glittir í
stórfenglega frásagnaraðferð
Attenboroughs í hópatriðunum og
einnig blasir við átakanleg og
grimmileg lýsing á miskunn-
arlausu kerfi mannvonsku og níð-
ingsskapar. Þá er myndin líka
býsna sterk. Rís hæst í túlkun
Washingtons.
GLORY (1989)
Þó litaðir hermenn hafi
löngum verið vinsælt sláturfé í
fremstu víglínum bandarískra
herja, hefur fátt verið gert til að
halda nafni þeirra á lofti. Hér
kveður við annan tón. Glory er um
fyrstu herdeildina skipaða þel-
dökkum liðsmönnum og hetjudáð-
ir hennar í einni af úrslitastyrj-
öldum Þrælastríðsins.
Hetjuballaða af gamla skólanum,
þrungin karlmennsku, hugprýði,
stolti, heiðri og hollustu. Með
hjálp stórbrotinna leikara, tón-
skálds, búninga- og leik-
tjaldahönnuða og kvikmynda-
stjóra hefur hinn lítt reyndi
Edward Zwick gert athyglisverð-
ustu stríðsmynd síðari ára, þar
sem hvert stemmningsatriðið rek-
ur annað. Washington er ekkert
minna en stórkostlegur í Ósk-
arsverðlaunahlutverkinu. Matt-
hew Broderick og Morgan
Freeman eru einnig afbragðs-
góðir í traustum leikhópi. Mynd
sem allir verða að sjá, þó hún
missi örlítið af reisn sinni á skján-
um.
HURRICANE (1999)
½ Hollywood hefur orð á
sér fyrir að fara offari er hún tek-
ur á viðkvæmum þjóðfélags-
málum. Í myndinni um boxarann
Carter (sem Dylan sönglaði um að
hefði getað orðið heimsmeistari),
fær hún tækifæri sem Norman
Jewison og félagar nýta til hins
ýtrasta. Áberandi kaflaskipt,
hefst á óþarflega svart/hvítu
óréttlæti, gegnsýrðu kynþátta-
fordómum, ofbeldi og óréttlæti.
Skiptir hinsvegar gjörsamlega
um gír þegar lögmennirnir, með
piltinn Lesra (Vicellous Reon
Shannon), koma til skjalanna og
blása lífsvon í brjóst Carters. Eft-
ir vafasaman málflutning gerist
Hurricane einhver tilfinningarík-
asta mynd síðari ára, þar sem ber
hæst ósvikið samband Lesra og
boxarans sem þeir túlka óviðjafn-
anlega, stórleikarinn Washington
og nýliðinn Shannon. Samleikur
þeirra kemur við hjartað.
Í NÓVEMBER verður frumsýnd
spennumyndin Training Day, nýj-
asta mynd leikarans Denzels Wash-
ington. Þar fær hann tækifæri til að
sýna á sér óvenjulega hlið þar sem
persónan sem hann leikur er ósvikið
illmenni af verstu gerð; Alonzo, gjör-
spilltur, orðum hlaðinn yfirmaður í
eiturlyfjalögreglu Los Angeles.
Myndin gerist á einum degi, þeim
fyrsta í lífi nýliðans Jake (Ethan
Hawke), sem fær sína fyrstu þjálfun
hjá Alonzo, sem hyggst notfæra sér
reynsluleysi nýgræðingsins í sínum
ógeðfelldu hagnaðaráætlunum.
Einsog hans er von og vísa dregur
Washington óþokkann fullskapaðan
framúr erminni og vinnur einn leik-
sigurinn til viðbótar. Sem kunnugt
er hefur leikarinn oftar valið hlut-
verk ærlegri manna, enda ber hann
af sér óvenjulegan og góðan þokka.
Sjálfsagt er Washington orðinn
þreyttur á slíkum hlutverkum og
langar að útvíkka sviðið. Tekst það
betur en stéttarbróður hans, Kevin
Costner, sem á slæman dag í illingja-
hlutverkinu í 3000 Miles to Grace-
land. Washington er greinilega al-
hliða leikari, sem hefur að líkindum
aldrei verið vinsælli en nú.
Washington fæddist í New York
fylki 1954, sonur leiðtoga í Hvíta-
sunnusöfnuðinum og hárgreiðslu-
konu. Í sjónvarpsþætti, sem sýndur
var fyrir nokkrum árum, greindi
Washington frá því að mjóu hefði
munað að hann lenti á vafasamari
lífsleið, líkt og margir æskufélagar
hans, er foreldrar hans skildu. Þá
var Washington um fermingu, en
móðir hans sleppti aldrei af honum
hendinni og lauk piltur B.A. gráðu í
blaðamennsku frá Fordham-háskól-
anum árið 1977. Um svipað leyti
vaknaði áhugi hans á leiklist. Hélt
beint til San Fransisco að námi
loknu. Þar tók við árs seta við Am-
erican Conservatory Theatre, og
nokkur hlutverk buðust í sjónvarps-
myndum. Frumraun á tjaldinu var
háð í gamanmyndinni Carbon Copy
(’81), síðan lá leiðin í sjónvarpsþætt-
ina St. Elsewhere. Þar fór hann með
aðalhlutverkið í sex ár, þessi stóri,
stæðilegi og kynþokkafulli leikari
vakti verðskuldaða athygli og kvik-
myndaverin fóru að gefa honum nán-
ari gaum. Washington hlaut Obie-
verðlaunin fyrir frammistöðu sína á
Broadway, í leikritinu A Soldier’s
Story (’84), og hreif mann í kvik-
myndagerð Normans Jewison. 1987
gerði hann magnaða hluti sem
blökkumannaleiðtoginn Steve Biko, í
Cry Freedom, stórmynd Richards
Attenborough. Firnagóð túlkun
færði leikaranum fyrstu óskarsverð-
launatilnefninguna. Tveimur árum
síðar hlaut hann sjálf verðlaunin,
fyrir framúrskarandi tilþrif sem
fyrrverandi þræll, síðar hermaður í
einu herdeild blökkumanna í þræla-
stríðinu í Glory, meistaraverki Edw-
ards Zwick.
Nú var Washington kominn í úr-
valsdeildina og gat valið úr hlutverk-
um, þau voru jafnólík að gerð og
gæðum. The Mighty Quinn (’89), var
óvenju vond mistök, sem hann bætti
upp í hlutverki trompetleikara í Mo’
Better Blues (’90), fyrstu mynd hans
undir stjórn Spikes Lee. Richochet
(’91), er versta myndin á ferlinum, en
ári síðar sýndi hann stórleik í Mal-
colm X, mynd Lees um byltingarfor-
ingjann, og uppskar óskarstilnefn-
ingu. Þá fór hann mynduglega með
hlutverk lögfræðings eyðnisjúk-
lingsins Toms Hanks í Philadelphiu,
tilgerðarlegri Hollywoodvellu um
mannlegan harmleik. Næst átti
Washington góðan dag í Bruckhei-
mer spennutryllinum Crimson Tide
(‘94), þar sem hann tekur völdin af
kjarnorkukafbátsforingjanum og
stríðshauknum Gene Hackman. The
Devil In a Blue Dress (’95), er eft-
irminnileg fyrir mögnuð leiktjöld og
muni, nákvæma endursköpun Los
Angeles á fjórða áratugnum, en fátt
annað. Courage Under Fire (’96),
var hetjuóður úr Flóastríðinu og The
Siege (’98), var á svipuðum nótum, í
öðru umhverfi: átök FBI og arab-
ískra hryðjuverkamanna í New
York. Sjálfsagt þykir einhverjum sú
mynd draga upp ranga og samúðar-
fulla mynd af óþjóðalýðnum, eftir at-
burðina 11. september.
Mörgum fannst miður að Wash-
ington ynni ekki til Óskarsverð-
launanna fyrir ótrúlega góða
frammistöðu í titilhlutverki Hurric-
ane (’99). Leikarinn æfði hnefaleika í
heilt ár áður en hann hóf leik í mynd
Jewisons, um hinn ógæfusama box-
ara. Enn tók við hetjuhlutverk,
byggt á raunverulegri persónu, í
hafnaboltamyndinni Remember the
Titans (’00). Þá hefur leikaranum,
líkt og mörgum aðdáendum hans,
þótt nóg komið, og setti sig í stell-
ingar ódámsins í Training Day (’01).
Næst fáum við að sjá til Wash-
ingtons í John Q, nýjustu mynd
Nicks Cassavetes.
DENZEL
WASHINGTON
Þeir voru margir sem töldu að Washington hefði átt að fá Óskarinn
fyrir túlkun sína á Rubin „Fellibyl“ Carter.
Stjörnurkvikmyndanna
eftir Sæbjörn Valdimarsson
Denzel Washington þótti flottur
í óði Spikes Lees til djassins,
Mo’ Better Blues.
Í nýju myndinni, Train-
ing Day, sýnir Denzel
Washington á sér nýja
hlið óþokkans og hefur
hlotið lof fyrir.