Morgunblaðið - 24.01.2002, Síða 47

Marteinn var Suðurnesjamaður,
Keflvíkingur, og í Keflavík átti hann
langa og farsæla starfsævi. Hann
stundaði nám við Verslunarskóla Ís-
lands og vann síðan í mörg ár hjá
fyrirtækjum í verslunarrekstri og
stofnunum tengdum framkvæmdum
og sjávarútvegi. Marteinn keypti
Bókabúð Keflavíkur á sjöunda ára-
tugnum og var vinsæll og virtur
bóksali um margra ára skeið. Hann
var líka mikill félagsmálamaður, sat
í bæjarstjórn og bæjarráði Keflavík-
ur og sinnti margskonar trúnaðar-
störfum fyrir byggðarlagið.
Við fráfall Marteins Árnasonar
söknum við hjónin vinar í stað. Við
þökkum honum langa og góða vin-
áttu og sendum Elínu Ólafsdóttur
eiginkonu hans og fjölskyldunni allri
innilegar samúðarkveðjur.
María Jónsdóttir,
Sveinn Sæmundsson.
Það var á ósköp venjulegum sól-
ríkum mánudagsmorgni í San Diego
að síminn hringdi óvenju snemma.
Á línunni var pabbi okkar með þær
sorgarfréttir að afi væri dáinn. Það
var eins og veröldin stöðvaðist í
smástund, á meðan við áttuðum
okkur á þessum fréttum frá Íslandi.
Afi í Kefló, eins og við kölluðum
hann, sem alltaf var svo góður við
okkur, var farinn. Á svona stundum
streyma minningarnar fram og ylj-
um við okkur við þær. Við systur
höfum verið að rifja upp allar góðu
stundirnar með afa; í Stafholtsey, í
bókabúðinni, á Suðurtúni.
Það er margs að minnast. Í sum-
arhúsinu í Stafholtsey í Borgarfirð-
inum var alltaf líf og fjör. Það var
mest spennandi að fá að vera með
afa og ömmu og Bryndísi í bíl, því
afi stoppaði alltaf í Botni og var þá
ekkert verið að spara. Afi keypti
alltaf hamborgara og franskar og
ótakmarkað af ís! Í Borgó lærðum
við að veiða og keyra bíl, eða alltént
að stýra bíl. Afi var alltaf til í að
skreppa rúnt niður að á til að vitja
um letingjann eða renna færi. Hon-
um virtist líka alveg sama þótt við
lékjum okkur í bílnum hans daginn
út og daginn inn og notuðum olíu-
tunnurnar sem hesta eða önnur
faratæki. Þá var nú gaman!
Það voru ófáar næturnar sem við
fengum að gista hjá ömmu og afa á
Suðurtúni. Þá lékum við frænkurn-
ar með Bryndísi í búaleik í bílskúrn-
um, íbúðaleik í kjallaranum og í
fataskápnum hjá ömmu. Seinna
fengum við systurnar, eins og flest
barnabörnin, okkar fyrstu starfs-
reynslu í bókabúðinni. Við vorum
ekki háar í loftinu þegar við fórum
að raða í hillur, fara í sendiferðir og
afgreiða. Okkur þótti mikið sport að
fá að vera í bókabúðinni og afi og
amma létu okkur alltaf halda að við
gerðum mikið gagn. Já, minning-
arnar eru góðar og ljúft að rifja þær
upp.
Elsku amma, við vildum að við
gætum komið og faðmað þig og ver-
ið með þér á þessum erfiða tíma. Við
sendum þér okkar innilegustu
kveðjur og hlökkum til að sjá þig í
sumar.
Elín og Margrét.
„Dauðanum eru allir dagar jafn
kærir.“ Svo kvað þjóðskáldið
Matthías Jochumsson.
Allt, sem kviknar og lifir fæðist til
hins eilífa skapadóms, að deyja. Þó
er dauðinn ætíð jafnleyndardóms-
fullur, vekur manni ugg í brjósti,
kemur manni stöðugt jafnmikið á
óvart. Mönnum lærist víst seint eða
aldrei að sætta sig við þann örlaga-
dóm, sem er þó einn öllum búinn og
óbreytanlegur, dauðann.
Enda þótt vitað væri, að góður
vinur okkar, Marteinn Jón Árnason,
hefði ekki gengið heill til skógar um
nokkurt skeið grunaði engan, að
brottför hans bæri svo skjótt að sem
raun varð. Hann hafði verið hinn
hressasti alla helgina, svo sem hann
átti vanda til, en snemma á mánu-
dagsmorgni var hann allur. Dauð-
anum eru sannarlega allir dagar
jafnkærir, og ekki er minnsti vafi í
okkar huga á því, að Marteini hafi
sjálfum verið slík endalok jafnkær.
Glaður og reifur og andlega hress,
eins og eðli hans var, hefur hann
viljað mæta skapara sínum.
Marteinn var á 80. aldursári er
hann andaðist og hafði ætíð átt
heima hér í Keflavík. Hann var al-
inn upp hjá afa sínum og ömmu,
Þorsteini Þorsteinssyni kaupmanni
og Margréti konu hans, en afi hans
var meðal helstu athafnamanna og
fyrirmanna í plássinu, og setti svip á
samtíð sína. Marteinn var rótgróinn
og sannur Keflvíkingur. Það var
honum ávallt metnaðarmál að bær-
inn efldist og styrktist menningar-
og efnahagslega, orðspor hans ykist
og bænum hlotnaðist sá virðingar-
sess, sem honum ber.
Enda þótt Marteini hafi ávallt
verið lagið að tileinka sér nýjungar í
starfi þá var hann þó umfram allt
maður hinna fornu dyggða. Hrein-
skiptni, hispursleysi, heiðarleiki,
samviskusemi, ráðdeild, hæfileg
íhaldssemi, en trú á frelsi einstak-
lingsins og framtak. Þetta var óað-
skiljanlegt eðli hans og einkenni alla
tíð.
Marteinn var einn þeirra manna,
sem settu eftirtektarverðan svip á
bæinn okkar. Hann var einn þeirra
styrku sprota þess meiðs, sem var
uppistaðan og rót bæjarsamfé-
lagsins okkar, atvinnulífs og tóm-
stunda- og félagsstarfs. Þessum
eldri sprotum fækkar óðum. Og nú
þegar hann er allur er stórt skarð
fyrir skildi, og umhverfi þeirra okk-
ar, sem áttum hann að vini, á engan
hátt samt og áður. En minningarnar
og spor hans í sögu bæjarins hverfa
ekki.
Frá ungaaldri tók Marteinn virk-
an þátt í uppbyggilegu félagsstarfi í
bænum. Hann var einn af stofnend-
um Skátafélagsins Heiðarbúa, og
starfaði þar af mikilli ósérhlífni á
þeim áratugum, þegar starf þess
var með hvað mestum blóma og var
svo sannarlega athvarf unglinga og
æskufólks bæjarins í leik og upp-
byggilegu starfi. Á þeim árum ekki
síður en nú var skátastarfið hlíf og
skjöldur þeirra ungmenna, sem þar
hösluðu sér völl. En í þessu starfi
var Marteinn um áraraðir í hópi
þeirra leiðtoga, sem skeleggastir
voru og áhugasamastir.
Félagslegur áhugi hans kom
þannig mjög fljótlega í ljós, svo og
leiðtogahæfileikar hans.
Strax á þessum árum, eða fyrir
vel rúmlega hálfri öld, kynntist eg
Marteini, enda þótt eg tæki ekki
þátt í skátastarfinu, því auðvitað fór
ekki hjá því, að þeir sem voru við-
loðandi í bænum yrðu varir við Mar-
tein. En fljótlega áttu leiðir okkar
að liggja mjög náið saman. Hann
varð ungur mjög einarður talsmað-
ur Sjálfstæðisflokksins, og þannig
þróuðust mál að um fjögurra ára
skeið sátum við saman í bæjarstjórn
og áttum mjög náið samstarf. Það
var skaði fyrir hið vaxandi bæjar-
félag að hann helgaði ekki lengur
þeim vettvangi starfskrafta sína. En
þarna hófst eiginleg vinátta okkar,
sem aldrei bar skugga á síðan.
Síðar vorum við Marteinn ásamt
öðrum góðum félögum okkar stofn-
endur að Lionsklúbbi Keflavíkur og
Oddfellowstúku hér í bæ, en hvor
tveggja félagasamtökin byggjast á
grunni líknar- og mannúðarmála.
Og enn var Marteinn meðal þeirra,
sem fremstir fóru í því að ryðja
brautina, leggja grunninn og vera í
mótandi forustu. Í hvorum tveggja
félagasamtökunum voru honum
veitt heiðursmerki fyrir framúr-
skarandi störf. Félagsstarfið á báð-
um þessum sviðum var Marteini
ávallt mjög kært og þar átti hann
margar sjálfboðnar starfsstundir og
þar var hann félagi til hinstu stund-
ar þótt hann hafi allra síðustu miss-
erin ekki sótt þar fundi af heilsu-
farssökum. Asmi eða einhverskonar
lungnaþemba háði honum þannig að
honum fannst óþægilegt annarra
vegna að vera í margmenni. Það
voru mikil og erfið umskipti fyrir
jafnfélagslyndan mann og Marteinn
var.
Enn og ekki síst lágu leiðir okkar
Marteins saman í áralöngu starfi
fyrir Sparisjóðinn í Keflavík. Þar
gegndi hann stjórnarstörfum um
árabil, og var stjórnarformaður um
alllangt skeið. Í þessum störfum
naut hann sín einkar vel og hann
átti ekki hvað síst drjúgan þátt í
vaxandi velgengni Sparisjóðsins.
Verða honum seint fullþökkuð störf
hans í þágu Sparisjóðsins sem sinn-
ir, eins og allir vita, mikilsverðu
þjónustuhlutverki um öll Suðurnes.
Enn er einn félagsskapur þar
sem Marteinn lét verulega að sér
kveða, það er Stangveiðifélag Suð-
urnesja. Hann var frá ungum aldri
mikill áhugamaður um laxveiði. Á
þeim vettvangi áttum við eftir að
eiga margar ánægjustundir saman
en á 40 ára afmælisdegi mínum gaf
hann mér veiðihjól sem eg á reynd-
ar enn og held mikið upp á og veiði-
dag með sér í Flóku. Þetta varð
næg kveikja fyrir mig. Eftirminni-
legar eru margar veiðiferðir með
Marteini, en langeftirminnilegastir
eru þó veiðidagar í Svarthöfða, sem
við þrenn hjón áttum saman til
margra ára. Marteinn var einkar
skemmtilegur veiðifélagi sem margt
var hægt að læra af. Hann var ekki
göslari við ána. Nei, hann fór hægt
og rólega um árbakka, styggði
hvorki lax né lontu í hyl, né mófugla
eða endur með unga í fjöruborði.
Veiðiferðir voru honum samfélag við
landið og náttúruna. Honum fannst
að vísu sárt að koma heim með öng-
ulinn í rassinum, en hann hafði held-
ur enga þörf fyrir að koma klyfjaður
heim.
Að loknu skyldunámi lagði Mar-
teinn leið sína í Verslunarskólann,
en að loknu námi þar hvarf hann
aftur til heimaslóða. Vann á skrif-
stofu Dráttarbrautar Keflavíkur en
var síðan um nokkurt árabil skrif-
stofustjóri hjá Landshöfninni. Þetta
var á þeim árum þegar rík þörf var
á greiðum og vönduðum viðskiptum
og þjónustu við sjávarútveginn í
bænum. Höfnin ávallt full af bátum,
iðandi líf og fjör í útgerð og fisk-
verkun. Fiskurinn var líf fólksins.
En þá söðlaði hann skyndilega
um. Keypti Bókabúð Keflavíkur,
gerðist sjálfs sín húsbóndi, bóksali,
og eg er þess fullviss að þar var
hann kominn á rétta hillu. Kaup-
mennska hefur ugglaust búið með
honum frá uppeldi hjá afa hans.
Hann varð að minnsta kosti undra-
fljótur að tileinka sér þetta nýja
starf, sem var um margt gjörólíkt
því sem hann hafði áður fengist við.
Nú sneri hann öllum sínum áhuga
og orku að bókum, meðhöndlun og
sölu þeirra auk þess annars sem
bóksölu tilheyrði eða vel mátti fara
saman með. Enda óx bókabúðin og
dafnaði, komst fljótlega í eigið hús-
næði og varð meðal fyrirmyndarfyr-
irtækja í bænum. Og eins og að lík-
um lætur þá leið ekki á löngu þar til
Marteinn var kominn í forustusveit í
félagsskap bóksala. Á allra síðustu
árum hafði Marteinn falið syni sín-
um forsjá bókabúðarinnar, en þar
hafði hann örugglega lifað ánægju-
legustu starfsstundir sínar.
Á jólum lýðveldisárið 1944 gengu
þau í hjónaband Marteinn og Elín
Ólafsdóttir. Þau voru jafnaldrar,
skóla- og fermingarsystkin – æsku-
ástin. Þetta var auðvitað gæfuspor
þeirra beggja hið mesta. Þau byrj-
uðu búskap á æskuheimili Marteins,
en reistu sér fljótlega einbýlishús
við Suðurtún, þar sem þau bjuggu æ
síðan. Þau voru í hvívetna einkar
samhent í starfi og leik og þau
bjuggu sér og börnum sínum mynd-
arlegt og menningarlegt heimili þar
sem vinir og vandamenn voru ætíð
aufúsugestir.
Þegar við höfðum stofnað heimili
hér í Keflavík varð það einmitt
heimili þeirra Elínar og Marteins
sem við heimsóttum hvað fyrst, utan
fjölskyldubanda, og varð það upphaf
vináttu okkar hjóna sem hefur stað-
ið æ síðan án þess að nokkurn tíma
hafi þar borið skugga á. Höfum við
sannarlega átt saman óteljandi
ánægju- og gleðistundir, bæði hér
og erlendis.
En nú er skarð fyrir skildi. Við og
margir aðrir söknum vinar í stað, en
auðvitað knýr söknuðurinn og sorg-
in þyngst dyra hjá Elínu, börnum
þeirra og fjölskyldum þeirra. Við
syrgjum svo sannarlega með þeim,
en huggunarorð liggja ekki létt á
tungu. En við og börn okkar send-
um þeim innilegustu samúðarkveðj-
ur á stund sorgarinnar og megi
minningin um mætan dreng verða
þeim huggun í harmi. En Marteini
vini okkar óskum við góðrar heim-
komu á land lifenda.
Halldís og Tómas.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. JANÚAR 2002 47
Áskirkja. Opið hús fyrir alla aldurshópa
kl. 14–17 í neðri safnaðarsal. Söng-
hópur undir stjórn organista.
Bústaðakirkja. Foreldramorgunn kl. 10–
12.
Dómkirkjan. Opið hús í safnaðarheim-
ilinu kl. 14–16. Kaffi og með því á vægu
verði. Ýmsar uppákomur.
Hallgrímskirkja. Kyrrðarstund kl. 12.
Léttur málsverður í safnaðarheimili eftir
stundina.
Háteigskirkja. Foreldramorgunn kl. 10.
Stúlknakór kl. 16.30 fyrir stúlkur fædd-
ar 1989 og eldri. Stjórnandi Birna
Björnsdóttir. Íhugun kl. 19. Taizé-messa
kl. 20.
Langholtskirkja. Foreldra- og barna-
morgunn kl. 10–12. Svala djákni spjall-
ar við og les fyrir eldri börnin. Söng-
stund með Jóni Stefánssyni.
Endurminningafundur, konur og karlar,
kl. 14–15.30.
Laugarneskirkja. Morgunbænir kl.
6.45–7.05. Kyrrðarstund í hádegi kl.
12. Orgeltónlist í kirkjunni kl. 12–
12.10. Að stundinni lokinni er máls-
verður í safnaðarheimili. Kynningarfund-
ur kl. 19–22 á Alfanámskeiði, sem nú
hefst. Allt fólk velkomið til að kynna sér
þetta nýja heimboð safnaðarins. Kenn-
arar á námskeiðinu eru Ragnar Snær
Karlsson, Nína Dóra Pétursdóttir og sr.
Bjarni Karlsson. (Sjá síðu 650 í Texta-
varpi).
Neskirkja. Nedó kl. 17. Unglingaklúbbur
fyrir Dómkirkju og Neskirkju fyrir 8.
bekk. Nedó kl. 20 fyrir 9. bekk og eldri.
Umsjón Sveinn og Þorvaldur.
Árbæjarkirkja. Barnakóraæfing kl. 17–
18.
Breiðholtskirkja. Mömmumorgunn
föstudag kl. 10–12.
Digraneskirkja. Kirkjustarf aldraðra.
Leikfimi ÍAK kl. 11.15. Bænastund kl.
12.10. Fyrirbænaefnum má koma til
kirkjuvarða. Léttur hádegisverður eftir
stundina. Alfanámskeið kl. 19. Kvöld-
verður, fræðsla, umræðuhópur. Kennari
sr. Magnús B. Björnsson. Skráning á
staðnum. Námskeiðsgjald 5.000 kr.
Fella- og Hólakirkja. Helgistund og bibl-
íulestur í Gerðubergi kl. 10.30–12 í um-
sjón Lilju djákna. Starf fyrir 9–10 ára
stúlkur kl. 17.
Grafarvogskirkja. Foreldramorgnar kl.
10–12. Fræðandi og skemmtilegar sam-
verustundir og ýmiss konar fyrirlestrar.
Alltaf heitt á könnunni, djús og brauð
fyrir börnin. Kirkjukrakkar í Húsaskóla
fyrir 7–9 ára börn kl. 17.30–18.30.
Æskulýðsfélag í Grafarvogskirkju fyrir
8.–9. bekk kl. 20–22.
Kópavogskirkja. Starf með eldri borg-
urum í dag kl. 14.30–16.30 í safnaðar-
heimilinu Borgum. Kyrrðar- og bæna-
stund kl. 17. Fyrirbænaefnum má koma
til sóknarprests eða kirkjuvarðar.
Seljakirkja. KFUM-fundur fyrir stráka á
aldrinum 9–12 ára kl. 16.30.
Vídalínskirkja. Bæna- og kyrrðarstund
kl. 21. Tónlist, ritningarlestur, hugleið-
ing og bæn. Bænaefnum má koma til
presta kirkjunnar og djákna. Hressing í
safnaðarheimilinu eftir stundina. Bibl-
íulestrarnir sem verið hafa kl. 20 falla
niður en bent er á Alfanámskeiðið á
miðvikudögum. Prestarnir.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. TTT-starf fyrir
10–12 ára kl. 17–18.30.
Hafnarfjarðarkirkja. Opið hús fyrir ung
börn og foreldra þeirra í Vonarhöfn,
safnaðarheimili Strandbergs, kl. 10–12.
Opið hús fyrir 8–9 ára börn í safnaðar-
heimilinu Strandbergi, Vonarhöfn, frá kl.
17–18.30.
Víðistaðakirkja. Barnastarf fyrir 10–12
ára börn (TTT) í dag kl. 17. Foreldra-
stund kl. 13–15. Kjörið tækifæri fyrir
heimavinnandi foreldra með ung börn
að koma saman og eiga skemmtilega
samveru í safnaðarheimili kirkjunnar.
Þorlákskirkja. Biblíupælingar í kvöld kl.
20.
Landakirkja: Kl. 10 mömmumorgunn.
Kl. 17.10 æfing hjá Litlum lærisveinum
í safnaðarheimilinu, hópur I. Kl. 18.10
æfing hjá Litlum lærisveinum í safn-
aðarheimilinu, hópur II. Kl. 17 bæna-
stund í Landakirkju. Sameiginleg bæna-
stund fyrir allar kirkjudeildir kristninnar
með þátttöku hvítasunnumanna og að-
ventista. Kl. 17.30 síðari dagur í nám-
skeiði kvenna um sjálfsstyrkingu (í
Landakirkju).
Kletturinn. Kl. 19 Alfanámskeið. Allir
velkomnir.
Akureyrarkirkja. Kyrrðar- og fyrirbæna-
stund kl. 12. Bænaefnum má koma til
prestanna. Eftir stundina er hægt að
kaupa léttan hádegisverð sem Kven-
félag kirkjunnar annast í Safnaðarheim-
ili.
Hjálpræðisherinn, Akureyri. Kl. 17
krakkaklúbbur fyrir 8–9 ára. Kl. 19.30
söngæfing. Kl. 20.30 unglingasamvera.
Safnaðarstarf
HINN árlegi þorrafagnaður eldri
borgara í Neskirkju verður haldinn
nk. laugardag, 26. janúar, kl. 13.
Fram verður borinn hefðbundinn
þorramatur á hlaðborði, síldar-
réttir og heitt saltkjöt.
Margt verður til gamans gert.
Þórhallur Sigurðsson, Laddi,
skemmtir. Reynir Jónasson mars-
erar með nikkuna og leikur undir
fjöldasöng. Verði er mjög stillt í
hóf. Þátttaka tilkynnist í síma
511 1560 til föstudags. Allir vel-
komnir.
Sr. Frank M. Halldórsson.
Sorgin vegna
sjálfsvíga
SR. SIGURÐUR Pálsson, sókn-
arprestur í Hallgrímskirkju, flytur
fyrirlestur um sorgina vegna sjálfs-
víga í kvöld, fimmtudag 24. janúar.
Mun hann fjalla um einkenni
sorgar og viðbrögð við ástvina-
missi, einkum við sjálfsvíg. Sr. Sig-
urður hefur mikla reynslu af með-
ferð þessa efnis og hvetur stjórn
Nýrrar dögunar félagsfólk og aðra
til að fjölmenna á fræðslukvöldið.
Að fyrirlestri loknum verður boðið
upp á umræður og fyrirspurnir og
eins gefst fólki kostur á að skrá sig
í nærhóp til úrvinnslu sorgar í kjöl-
far sjálfsvígs sem Guðrún Eggerts-
dóttir djákni mun leiða.
Fræðslufundurinn er haldinn í
Safnaðarheimili Háteigskirkju á
annarri hæð og stendur frá kl. 20 til
kl. 22. Boðið er upp á molasopa og
er aðgangseyrir 500 kr. Fundir
Nýrrar dögunar eru ávallt öllum
opnir. Fylgist með fréttatilkynn-
ingum á Netinu á slóðinni
www.sorg.is eða skráið ykkur á
netfangalista á nydogun@sorg.is.
Morgunblaðið/Jim Smart
Neskirkja
Þorrafagnaður
í Neskirkju
KIRKJUSTARF